مقامات محلی استان ننگرهار در شرق افغانستان می‌گویند که کشت کوکنار (تریاک) در این ولایت افزایش چشم‌گیری داشته و هم اکنون در ۱۳ شهرستان این استان، کوکنار کشت می‌شود.

یافته‌های ایران اینترنشنال از مناطقی در ننگرهار که کوکنار کشت می‌شوند، نیز نشان می‌دهد که در بیشتر این مناطق، کودکان و زنان مشغول کار هستند.

نیشتری که تا عمق یک فاجعه انسانی چاک باز می‌کند. فصل کوکنار و فقر در استان شرقی ننگرهار پای ده‌ها کودک را به این مزارع کشانده است.

مدرسه نمی‌روند تا هزینه خانواده را این‌گونه به دست آورند و این فرصت را شانس طلایی برای پیداکردن پول می‌دانند. منبع درآمدی که سود بیشتر آن به جیب مخالفان مسلح دولت، می‌ریزد.

‏عجاز کودک کارگر به خبرنگار ایران اینترنشنال در افغانستان می‌گوید: «مدرسه را دوست دارم اما مدرسه از جای ما دور است. در خانواده کسی را ندارم که کار کند. تنها من هستم که کار می‌کنم».

سجاد دیگر نوجوان کارگر نیز می‌گوید: «خب من از مجبوریت این کار را می‌کنم. مدیریت مدرسه نسبت به غیبت‌ام سر کلاس، هشدار داد. حالا وقت کار است،  یک دو روز دیگر مدرسه شروع می‌شود. این کار را هم انجام می‌دهم و مدرسه هم می‌روم».

در ۱۳ شهرستان ننگرهار که بیشتر در حاکمیت مخالفان مسلح  قرار دارد مواد مخدر کشت می‌شود و به گفته مقامات محلی اکثر کارگران آن، کودکان و زنان‌اند.

به رغم تلاش دولت و جامعه جهانی، برای جلوگیری از کشت کوکنار، این تجارت پرسود افزایش قابل ملاحظه‌ای یافته است.

ادریس صافی رییس ولایتی مبارزه علیه مواد مخدر ننگرهار گفت: «تا کنون در بیش از ۵۰۰ هکتار زمین توانستیم مواد مخدر کشت شده را از بین ببریم. این مزارع در شهرستان‌های مختلف از جمله  شینوار، خوگیانی و همچنان شیوه و دره نور بوده اند».

به رغم محصولاتی مانند زیتون و جلغوزه که ننگرهار به آن ها شهره است، حرف اول را اما مواد مخدر می‌زند.

کشاورزان از عدم همکاری دولت برای توزیع تخم های اصلاح شده و یا بدیل‌هایی مانند زعفران، شاکی‌اند.

گزارشی از سلطان فیضی از کابل :