یک نماینده پیشین پارلمان دانمارک که زنی مسلمان است، پس‌از ترک شغل خود، کارزاری برای گفت‌وگو میان سازمان متبوعش با نژادپرستان افراطی در آن کشور، به‌راه انداخته است.

روزنامه ایندیپندنت، روز شنبه ۱۸ آذرماه، در گزارشی می‌نویسد: «ازلم سارا سکیک (Özlem Cekic)، نماینده پیشین پارلمان دانمارک از حزب سوسیالیست خلق، اکنون وظیفه و کار خود را تلاش برای فراهم کردن زمینه‌های گفت‌وگوی متمدنانه میان مهاجران این کشور و افراد و سازمان‌های نژادپرست و فاشیستی قرار داده است».

به گزارش ایندیپندنت، بیشتر کسانی که مورد آزار و اذیت‌های نژادپرستانه قرار می‌گیرند و حتی در رسانه‌های اجتماعی تهدید به مرگ می‌شوند، همه‌کار می‌کنند تا مبادا با این نژادپرستان در زندگی معمولی خود روبرو شوند. اما ازلم سارا سکیک، برعکس آن‌چه معمول است، خود داوطلبانه به‌سراغ آنها می‌رود.

سکیک كه از یک خانواده مهاجر از کُردهای ترکیه است، تاکنون با ده‌ها نفر از این نژادپرستان قرار ملاقات و گفت‌وگو داشته است. در یک مورد، او حتی برای دیدار از یک نئونازیست، سه ساعت و نیم، با قطار از کپنهاگ به شهر محل سکونت این نژادپرست رفت و دیدار ناخوشایندي با او داشت.

این نماینده پیشین پارلمان دانمارک می‌گوید: «من به ملاقات او رفتم، چون او به من گفته بود که برای حل مشکل نژادپرستی در دانمارک، یک راه‌حل وجود دارد. البته که من به او اعتماد نداشتم. او به من گفت که فکر نمی‌کند باید خارجی‌ها را از کشور بیرون کنند. نظر او این بود که رنگین‌پوستان آدم‌های خشن‌تری نسبت‌به سفیدپوستان هستند و باید کاری کرد که آن‌ها دیگر فرزندی به‌دنیا نیاورند؛ اما من به او گفتم که من می‌خواهم بچه‌دار شوم؛ تکلیف چیست؟ آن‌وقت او گفت که یک راه‌حل نهایی پیدا کرده‌ است و باید نطفه ما را با اسپرم مردان سفیدپوست دربیامیزیم تا فرزندان رنگین‌پوست به‌دنیا نیایند».

خانم سکیک در یک نشانی مخفی زندگی می‌کند و دائم با پلیس و نیروهای امنیتی دانمارک در ارتباط است. او سال گذشته ۳۱بار، به مرگ تهدید شده بود.

او می‌گوید: «من از پلیس ورقه مصونیت و محافظت گرفته‌ام و آن‌ها سعی می‌کنند تهدیدکنندگان مرا پیدا کنند و به‌دست قانون بسپارند. من تابه‌حال، چندین با آن‌ها دادگاه داشته‌ام. من بارها درحین صحبت با این نژادپرستان، ناراحت شده و گریه کرده‌ام. من هم یک انسانم. البته صحبت‌کردن با این نئونازیست‌ها خیلی سخت است، ولی بالاخره یک نفر باید با آن‌ها صحبت کند. من فکر نمی‌کنم که بی‌توجهی به آن‌ها و نادیده‌گرفتشان بهترین استراتژی در این مورد باشد.

من تنها با نژادپرستان گفت‌وگو نمی‌کنم؛ با مسلمانان افراطی هم صحبت می‌کنم. این‌ها کسانی‌اند که از دموکراسی نفرت دارند. کسانی که از هم‌جنس‌گرایان نفرت دارند. کسانی که از یهودیان نفرت دارند. من هر وقت به منزل این نژادپرستان سفیدپوست و مسلمانان افراطی می‌روم، مقداری خوراکی همراه خود می‌برم. هنگامی که شما همراه با کسی غذا می‌خورید، باورتان می‌شود که می‌توانید با یکدیگر دوست باشید و در صلح با هم زندگی کنید».