روزنامه‌ی نیویورک‌تایمز(The New York Times)، امروز، سه‌شنبه ۱۳تیرماه، در تحلیلی پیرامون جدال تاکسی‌های مشکی و سنّتی لندن با تاکسی‌های شرکتِ اوبر(Uber) بر سر گرفتن مسافر، آن را نماد تغییرات بزرگ فرهنگی و سیاسی در جامعه‌ی بریتانیا خوانده است.

در مقاله نیویورک‌تایمز آمده است: «زهرا بقالی (Zahra Bakkali)، راننده‌ی خودروی شخصی که برای سیستم موبایلی کرایه‌ی ماشین اوبر کار می‌کند، هر روز صبح پس از صرف صبحانه و بردن کودکانش به مدرسه، پشت رُل ماشینش می‌نشیند و از طریق برنامه‌ی موبایلی یا همان اَپ (App) اوبر منتظر گرفتن مسافر می‌شود.

چند قدم پایین‌تر از منزل زهرا در شرق لندن، پل والش (Paul Walsh) هم بعد از خوردن قهوه و نان و کره و نگاه به صفحه‌ی گزارش‌های ورزشی در مورد فوتبال، داخل تاکسی سنّتی سیاهرنگ لندنی (Black Cab) خود می‌نشیند و برای مسافرکشی به فرودگاه هیثرو (Heathrow) می‌رود.

اختلاف این دو راننده‌ی تاکسی، نه بر سر نوع ماشین آنها و نه بر سر استفاده از برنامه‌ی موبایلی برای کارشان است. تفاوت این دو نفر، نمادی از به‌هم ریختگی طبقات اجتماعی در کشور بریتانیاست و جنگ میان رانندگان تاکسی سنّتی با امثال زهرا، همان واکنشی است که به رأی دادن به برگزیت و خروج بریتانیا از اتحادیه‌ی اروپا ختم شده است.

موضوعات واقعی اختلاف میان زهرا و پل، مسأله‌ی مهاجرت، خارجی‌ها، نبرد کهنه و سنّت با نوگرایی و تکنولوژی جدید و در یک کلام ملی‌گرایی با جهان‌گرایی است.

رأی ۵۱ درصدی مردم بریتانیا به خروج از اتحادیه‌ی اروپا، یعنی همان برگزیت، شکاف جامعه‌ی بریتانیا در مقابله با دنیای نوین را به نمایش گذاشته است.

امروز در نزدیکی سالگرد رأی به برگزیت، بریتانیا بر لبه‌ی یک تصمیم تاریخی قرار گرفته است. ابهام در نتیجه‌ی انتخابات عمومی اخیر در این کشور و وقوع چندین عملیات تروریستی در شهرهای مهم بریتانیا در هفته‌های اخیر، آتش‌سوزی در برج مسکونی گرنفل و کشته‌شدن پناه‌جویان ساکن آن و موضوع آینده‌ی حضور میلیون‌ها شهروند اروپایی در بریتانیا پس از برگزیت، فاکتورهای تعیین‌کننده‌ای هستند که این شکاف اجتماعی را وسیع‌تر هم کرده‌اند.

زهرا بقالی، دختر یک مهاجر مراکشی و پل والش، پسر یک کارگر ساختمانی از شمال لندن، تنها بازیگران کوچک یک نمایشنامه‌ی بزرگ برای آینده‌ی بریتانیا هستند».