نام‌ها ممکن است نا آشنا باشند اما کمتر ایرانی‌ای است که با خدمات «اوبر»، «آمازون» و «بوکینگ دات کام» آشنایی نداشته باشد. فشار تحریم‌ها، ایرانی‌ها را مجبور کرده است که این خدمات را با نام‌های دیگری در ایران ارائه دهند؛ «اسنپ» به جای «اوبر» «دی جی کالا» به جای «آمازون» و «پینتاپین» به جای «بوکینگ دات کام.»

به گزارش خبرگزاری فرانسه (AFP) تحریم‌های آمریکا علیه ایران باعث شده است که یکی از بزرگ‌ترین بازارهای دنیا از دسترس کمپانی‌های بزرگ فناوری آمریکایی خارج شود و آن را به آسانی در اختیار کارآفرینان محلی قرار دهد. اما خیال نکنید که این خدمات یک تقلید محض از نمونه‌های آمریکایی خود هستند. راه‌‌ اندازی خدماتی از این دست در ایران چندان هم آسان نیست.

امیر علی مهاجر، مدیر عامل ۳۲ ساله پینتاپین در این باره می‌گوید «ما در راه اندازی این خدمات همه چیز را خط به خط تقلید نمی‌کنیم؛ ما فقط از الگوهای مشابه ایده می گیریم اما در نهایت برای راه‌اندازی خدمات مشابه در ایران لازم است الگوهای تجارتی کاملا متفاوتی را به کار ببریم »

دفتر کار امیرعلی و دفاتر کار چند شرکت فناوری دیگر، که «گروه اینترنت ایران»  نام دارند، در یک محله اعیانی در شمال تهران قرار دارند.

کارکنان پینتاپین نه تنها در حال ساخت یک وب سایت هستند بلکه در حال تغییر کل سیستم هتلداری درایران هستند.

امیرعلی مهاجر که ۱۶ سال در بریتانیا و کانادا زندگی کرده است می گوید «تا همین چند وقت پیش مردم از طریق تلفن و فکس و سایر روش‌های قدیمی هتل رزرو می کردند، اما حالا دیگر از طریق اینترنت این کار را می کنند.»

بیشتر وقت شرکت پینتاپین صرف آن می‌شود که صاحبان هتل را متقاعد کنند که دیگر قلم و کاغذ را کنار بگذارند.

مدیر عامل شرکت پینتاپین که باور دارد  بازار ایران دارای ظرفیت‌های بالایی است می‌گوید: « تلاش ما عمیقا برای بردن ایران به جایگاه شایسته خود در بازارهای  جهانی و ترمیم چهره ایرانی است که در جهان به دلیل مسائل سیاسی خدشه‌دار شده است و مردم عاشق این ایده‌ها هستند.»

انزوای ایران در اثر تحریم‌ها خوبی و بدی‌هایی داشته است. ناصر علی سادات که یکی از کار آفرینان حوزه فناوری است می گوید: «این سکه دو رو دارد؛ خوبی آن این است که وقتی تحریم می‌شوی مجبور خواهی شد که خیلی از کارها را خودت انجام بدهی؛ اما در مجموع انزوا پدیده خوبی نیست، در دنیای امروزی نمی‌توان در یک جزیره زندگی کرد.»

یک کار آفرین دیگر به نام رامتین منزهیان که در سال ۲۰۱۴ از برلین به ایران رفته است و دو شرکت خدماتی بامیلو و اسنپ را راه اندازی کرده است  نیز با ناصر علی سادات موافق است. او شاید نگران زورآزمایی‌های آمازون و اوبر در عرصه تجارت نباشد اما او انتظار این را هم نمی تواند داشته باشد که آمازون و اوبر شرکتهایش را بخرند.

اومی داند که برای گسترش خدماتش نیاز به نمایندگی دارد و می داند که تحریم ها به شدت به حوزه مصرف آسیب می‌زند و معتقد است که پایین بودن قدرت خرید بر روی همه تجارت‌ها تاثیر مستقیم داشته است. با این وجود او هنوز باوردارد در بازار ۸۰ میلیونی ایران ظرفیت های بسیاری وجود دارد.