هنرمندی ایرانی، در فضایی مخوف در مرکز شهر میلان ایتالیا، یک گالری هنری به‌نام «اسپاتزیو نور» (Spazio Nour) راه‌اندازی کرده است.

به گزارش یورونیوز، محمود صالح‌محمدی، هنرمند جوان ‌ایرانی‌تبار، سال‌ها پیش، تحصیلات هنری خود را پس دانشگاه هنر کرج، در آکادمی هنرهای زیبای بِرِرا در ایتالیا ادامه‌ داده است و هم‌اکنون درحال زندگی و کار در شهر میلان است. دامنه‌ی فعالیت او بیشتر در قالب نقاشی بوده، اما حالا کارهای خود را اغلب با چیدمان و پرفورمنس همراه کرده است.

این هنرمند، برای نام گالری خود، از ترکیب دو واژه‌ی فارسی و ایتالیایی استفاده کرده، که به نوعی بازی با کلمات است. ‌Nour، همان «نور» است که در فارسی به‌کار می‌رود و Spazio در زبان ایتالیایی، به‌معنای فضاست. به گفته‌ی صالح‌محمدی، دلیل اصلی این انتخاب، ریشه‌ی عمیق فرهنگ هر دو کشور در آثار اوست و درضمن، اینکه موضوع اصلی کارهای او همیشه بین دو کشور ایران و ایتالیا شکل می‌گیرد.

گالری «اسپاتزیو نور»، در یک منطقه‌ی قدیمی در مرکز شهر میلان برپا شده است. ساختمانی به سبک و سیاق میلان قدیم که مجموعه‌ای از خانه‌هایی است که همه به یک حیاط مشرف‌اند. هر همسایه‌ای به‌محض بیرون آوردن سرش از پنجره، دیگری را می‌بیند و ساکنان خانه‌ها در مسیرهای رفت‌وآمد روزانه‌شان، خواه‌ناخواه به هم برمی‌خورند. بنای اصلی که گالری در آن تأسیس شده، ساختمانی است که به مدت چندین سال، به حال خود رها و مرکز خریدوفروش موادمخدر شده بود و به «سوراخ سیاه میلان» مشهور بود. این ساختمان، پیش از آن هم، تا ۱۰ سال قبل، یکی از لانه‌های ستیزه‌جویان القاعده بود؛ ساختمانی که نیروهای پلیس از وارد شدن به آن در هراس بودند و حتی آمبولانس و نیروهای امدادی نیز اغلب جلوی در ورودی می‌ایستادند و داخل نمی‌شدند.

صالح‌محمدی از شروع کارش چنین می‌گوید: «من در اینترنت، آگهی اجاره‌ی خانه‌ای را در مرکز میلان با قیمتی بسیار خوب دیدم. ریش داشتم و از ایران می‌آمدم. آن زمان هم دوره‌ی دولت قبلی ایران بود و بعضی از ساکنان ساختمان، احمدی‌نژاد را خیلی دوست داشتند. ازقضا اسم من هم محمود بود. یک‌بار تصمیم گرفتم یک نمایشگاه عکاسی بگذارم و حیاط ساختمان را تبدیل به یک گالری عکس کنم. خیلی‌ها هشدار دادند که کار خطرناکی است و بهتر است مواظب باشم.

من یک  هنرمند عکاس را از وین دعوت کردم که طی یک دوره‌ی دو هفته‌ای، از همه‌ی ساکنان عکس گرفت. بعد از مدتی، آنها به این پروژه علاقه‌مند شدند و جو در ساختمان شروع به تغییر کرد. امروزه کودکان بدون هیچ مشکلی در حیاط بازی می‌کنند».

صالح‌محمدی تمرکز اصلی آثار خود را بر پایه‌ی هنرهای معاصر ایران گذاشته و معتقد است : «من یک ایرانی هستم که شاخه‌هایم در ایتالیا است، هنرمندان هنرهای معاصر باید به ریشه‌های اصلی خود بازگردند؛ چرا که هر هنرمند دارای ریشه‌های شخصی خود است».

او چندی پیش، مجموعه‌ی «زمان و معبد» (TEMPO E TEMPIO) را با  همکاری آنتونیو ماراس (Antonio Marras) و با  الهام از سبک هنری «کینتسوگی» (Kintsugi) در میلان به نمایش گذاشت.

کینتسوگی (با معنای لغوی اتصال با طلا) هنری ژاپنی است که در آن قطعات شکسته مانند سفال و کوزه را با ماده‌ای شامل پودر طلا به هم چسبانده و تعمیر می‌کنند که در این فرایند پیچیده،  شیء شکسته پس از تعمیر، با رگه‌های طلایی حتی زیباتر از پیش می‌شود.

از دید محمدی،  هنر جایگاهی مرتبط کننده دارد و آثار او زمینه ی نیروهای ناپایدار است.