در هفته دهم لیگ برتر انگلستان تاتنهام تنها امید منچستر سیتی بود تا در ورزشگاه خانگی لیورپول این تیم را متوقف کند تا فاصله دو تیم در صدر جدول کمتر شود. اگر چه هری کین در همان دقیقه اول تاتنهام را پیش انداخت اما لیورپول در تمامی پنج دیدار گذشته که حریف از آنان پیشی گرفته بود بازنده نبود و تجربه بازی در چنین شرایطی را داشت. لیورپول تا پیش از بازی با تاتنهام در پنج دیدار گل اول را دریافت کرده بود اما در چهار دیدار پیروزی شده بود و تنها در یک مسابقه مساوی کرده بود.

به همین دلیل بازیکنان لیورپول پس از آنکه ضربه سان بازیکن کره‌ای تاتنهام به تیر دروازه خورد و در ادامه هری کین با تیزهوشی آنرا به گل تبدیل گرد به هیچ عنوان دست‌پاچه نشدند و با تمامی وجود به سمت دروازه تاتنهام حمله ور شدند.

بازی پرفشار لیورپول:

مهمترین نقطه مثبت لیورپول بازی پرفشار اما هوشمندانه آنان در تمامی دقایق بازی بود. تعادل لیورپول در حمله و دفاع به گونه‌ای بود که تاتنهام تا زمانیکه گل دوم را دریافت کرد کاملا اسیر لیورپول بود. تنها در یک صحنه خط دفاع لیورپول غافلگیر شد و سان مهاجم کره‌ای تاتنهام یکبار دیگر و با اشتباه لاورن مدافع مرکزی لیورپول می‌توانست از شروع مجدد دروازه آلیسون بکر را باز کند و فاصله را به دو گل برساند گه تیر دروازه مانع شد.

استراتژی پوچتینو:

استراتژی مائوریسیو پوچتینیو در این دیدار در سیستم ۱-۳-۲-۴ و‌در زمان دفاع کاملا متفاوت بود. تاتنهام پس از گلزنی کین کاملا عقب نشینی کرد و با قرار گرفتن سان و اریکسون و همینطور دله آلی در کنار هری وینگز و موسی سیسهکو تاتنهام به ۱-۵-۴ تغییر سیستم می‌داد. معمولا سیستم ۱-۳-۲-۴ در دفاع به ۱-۱-۴-۴ و ایجاد دو خط دفاعی چهار نفره تغییر می‌کند اما پوچتینو با کمی انعطاف نوعی دیگر از دفاع در این سیستم را نشان داد. پوچتینو با پنج بازیکن در میانه میدان و در جلو خط دفاع چهار نفره خود می توانست عمق سیستم دفاعی را بخوبی پوشش دهد و لیورپول را وادار می‌کرد تا بیشتر از کناره‌‌ها و ارسالها به دروازه تاتنهام نزدیک شود. با حضور دروازه‌بان بلند قامتی همچون گازانیگا که بدون تردید ستاره میدان بود و مدافعین سرزنی به مانند آلدروید و سانچز لیورپول کمتر می توانست دروازه تاتنهام را به خطر بیاندازد. عقب نشینی خط دفاعی تاتنهام و حضور پنج بازیکن در جلو خط دفاعی چهار نفره این تیم موجب شده بود تا محمد صلاح، فرمینیو و سایدو مانه کمتر در موقعیت گل‌زنی قرار بگیرند.

گل هندرسون :

فشار همه جانبه لیورپول در نیمه اول جواب نداد اما در نیمه دوم مشخص بود که تاتنهام توان مقابله با چنین فشاری را ندارد.حضور همیشگی دو‌مدافع کناری لیورپول( اندی رابرتسون و آلکساندر آرنولد) و ارسالهای دقیق آنها هر لحظه دروازه تاتنهام را به خطر می‌انداخت. 

دقیقه ۵۲ پاس دیدنی فابینیو را جردن هندرسون از پشت دنی رز وارد دروازه تاتنهام کرد. در تفکرات پوچتینو پوشش فضای پشت مدافعین بسیار مهم بود و تا پیش ار این گل نیز لیورپول هیچ شانسی برای گلزنی ندلشت. پس از گل لیورپول همچنان تاتنهام را تحت فشار می‌گذاشت و شاگردان پوچتینو پس ار تصاحب توپ با پرسینگ سنگین لیورپولی ها سریعا توپ را تنها در چند ثانیه از دست می‌دادند و لیورپول دوباره به دروازه تاتنهام حمله‌ور می شد.

گل مانه:

دقیقه ۷۴ مانه در موقعیتی که کمتر پیش از این گیر آورده بوددر زمان ترانزیشن مثبت( از دفاع به حمله) با آروره مدافع سمت راست تاتنهام در شرایط یک در مقابل یک کورس گذاشت که خطای آروره را داور پنالتی گرفت تا محمد صلاح گل پیروزی را از روی نقطه پنالتی به ثمر برساند.

پس از گل عطش لیورپول کاهش کمتر شد و تاتنهام نیز با به بازی آمدن اندومبله و لوکاس مورا تا حدودی لیورپول را تحت فشار گذاشت اماکم دقتی بازیکنان تاتنهام خصوصا دنی رز مانع از گلزنی دوباره شد.

بدون تردید اگر تاتنهام می‌توانست به مانند پانزده دقیقه پایانی بازی کند شاید شانسی برای گرفتن امتیاز داشت اما بنظر می‌رسد حملات بی رحمانه لیورپول که با فشار سنگین هواداران این تیم همراه بود پس از گل صلاح تا حدودی فروکش کرده بود و به همین دلیل تاتنهام تا حدودی توانسته بود جریان بازی را در اختیار بگیرد.

گلزنی هافبک‌های لیورپول: 

تفکرات پوچتینو در مهار سه مهاجم خطرناک لیورپول جواب داده بود اما اگر چه هندرسون، واینالدوم و فابینیو سه هافبک لیورپول در ۹ دیدار گذشته تنها یک گل به ثمر رسانده بودند اما در این دیدار هندرسون پس از چهار سال در ورزشگاه انفیلد گلزنی کرد تا با گلزنی صلاح لیورپول همچنان در صدر جدول دست نیافتنی باشد.