استقلال و پرسپولیس آهسته به جمع مدعیان قهرمانی در لیگ بازمی‌گردند، اما آنچه این دو تیم را نه به رتبه‌های بالای جدول که به جام قهرمانی می‌رساند، ایجاد مقدمات فنی و روحی-روانی لازم برای عبور از تیم‌هایی است که در جدول رقابت‌ها موقعیت مناسب‌تری در قیاس با سرخابی‌ها دارند. پیروزی برابر تیم های قعر و میانه جدول، شاید ضامن بازگشت به جمع مدعیان باشد، اما جاده قهرمانی قطعا از کسب برتری در برابر بالانشین‌ها می‌گذرد

خداحافظی با بازی اقتصادی

برانکو با یک نمایش هجومی محبوب شد، اما او جام‌هایش را با تیمی گرفت که بیشتر از آنکه بردن را بلد باشد برای نباختن تمرین کرده بود. کالدرون که بیشتر سوابق مربیگری‌اش از گرایش او به بازی‌های پرریسک هجومی حکایت می‌کند،  به لحاظ انتخاب سیستم به آرایش پرسپولیس برانکو وفادار مانده، اما در نوع وظیفه‌دهی به شاگردانش وسواس چندانی برای تمرکز روی بازی اقتصادی ندارد و بیشترین تاکیدش بر حفظ توپ در زمین حریفان و تلاش برای به ثمر رساندن گل‌های بیشتر است. این نوع انتخاب باعث شده پرسپولیس تنها تیم بدون مساوی لیگ تا پایان هفته هشتم باشد. تیمی که از گل‌های زده و خورده‌اش پیداست نه برای کسب حداقل امتیاز که برای بردن و خوب نتیجه گرفتن به میدان می رود.

بازی‌سازی از خط دفاعی 

خروج سید جلال از ترکیب دفاعی سرخ‌ها، گزینه‌ای که می‌توانست پاس بلند هدف‌مند بدهد را عملا از دسترس خارج ساخته و این بدان سبب مشکل ساز شده که دیگر مدافعان سرخپوش نه در بازی با پا توانا هستند و نه در ارسال پاس بلند هدفمند، در نتیجه هر تیمی که بتواند خط دفاعی پرسپولیس را پرس کند، روند بازیسازی در این تیم را هم مختل می‌سازد.

در استقلال هم بازی‌سازی از خط دفاعی شروع می‌شود، با مدافعین رونده و این دستور ویژه تاکتیکی که همه باید در جریان گردش توپ مشارکت فعال داشته باشند. خبر خوب در این نوع نمایش مدرن آمادگی روزافزون وریا غفوری است که این روزها هم در بیرون زمین شخصیت کاپیتانی دارد و هم در داخل میدان به روزهای خوبش در تیم شفر نزدیک شده. رقابت با میلیچ هم به شدت روی کیفیت فنی زکی پور تاثیر مثبت گذاشته است.

 بد نیست بدانید از شش گلی که استقلال در دو بازی پایانی‌اش به ثمر رساند، سهم مدافعین استقلال سه گل و سه پاس گل بوده است.

سایه‌های مزاحم

استقلال همچنان گرفتار هیولای درون است، درگیر با مدیرانی که می‌خواهند برگردند یا پیشکسوت‌هایی که درست حمایت کردن را بلد نیستند. بازیکنان هم هنوز از بابت قراردادهای فصل جدیدشان دریافتی خاصی نداشته‌اند. احتمالا به دلیل وجود همین مسائل است که هواداران حتی پس از شکست در داربی نیز واکنش تندی نسبت به استراماچونی نشان ندادند. آن‌ها می‌دانند ضعف‌های مدیریتی باعث شده استقلال در دو سه فصل گذشته هفده نفر از بازیکنان خوبش را از دست بدهد. هواداران مطلعند که نه فقط مرد ایتالیایی به زمان بیشتری احتیاج دارد تا با فوتبال ما آشنا شود بلکه درصد قابل توجهی از بازیکنان استقلال هم تازه واردند و برای اولین بار است که در قالب یک تیم در کنار یکدیگر بازی می کنند. وجود همین مسائل، سطح توقع افکار عمومی از پسران آبی را پایین آورده و کمک کرده تا استرا با استرس کمتری برنامه‌هایش را دنبال کند.

در نقطه مقابل یک تیم آماده و تقویت شده به کالدرون رسیده، با این‌ حال از بخت بد او تیم‌های سپاهان، تراکتور و شهر خودرو هم در قیاس با فصل گذشته شرایط بهتری دارند که همین مساله رقابت در بالای جدول را پیچیده تر ساخته است. همچنین بیرون آمدن از زیر سایه برانکویی که سه فصل پیاپی با قرمزها قهرمان ایران شد، ماموریتی است که مشخص نیست کالدرون بتواند از عهده انجامش برآید.

به روایت تقویم

تنها بازی سخت به جا مانده از نیم فصل اول برای پرسپولیسی‌ها، جدال با فولادی است که با جواد نکونام نتایج خوبی گرفته. به غیر از این بازی خارج از خانه، بعید است قرمزها در سایر بازی‌های نیم فصل اول مشکلی برای برنده شدن داشته باشند. استقلال اما هنوز با تراکتور، سپاهان، شهر خودرو و نفت آبادان بازی نکرده و دیدار این تیم برابر نساجی هم در خانه حریف برگزار می‌شود. بنابراین، برخلاف پرسپولیس که ۹ امتیاز را در جدال با سه تیم صدرنشین از دست داد، استقلال که به نظر می‌رسد با تیم فاقد شخصیت هفته‌های اولی فاصله گرفته، این فرصت را دارد تا در جدال با بالانشین‌ها موقعیت جدید خودش را تثبیت کند و گام بزرگی به سمت قهرمانی بردارد.

رسیدن به سرازیری تقویم نیم فصل اول، خبر خوبی برای قرمز‌هاست، اما یادمان نرود سطح توقعی که از این تیم وجود دارد، تنها با تکرارعناوینی که برانکو با پرسپولیس گرفته، امکان پذیر می‌شود، وگرنه کالدرون هم مثل بسیاری از دیگر مربیانی که هرگز از زیر سایه نفرات قبل از خود خارج نشدند، راهی به قلب هواداران پیدا نخواهد کرد.