اندیشکده‌ی آمریکایی «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» در مقاله‌ای می‌نویسد که دنبال‌کردن اهداف ایدئولوژیک ازسوی حکومت ایران، زمینه‌ساز بحران جاری در آن کشور است که خود را به‌صورت مشکلات اقتصادی نمایان کرده است.

در این مقاله آمده است: «انقلابی که در سال ۱۹۷۹ در ایران اتفاق افتاد، تجربه‌ی عظیمی بوده است. از آن روز تاکنون، فردی با عنوان آیت‌الله که محدوده‌ی دانش او تنها در امور شریعت اسلامی است، به‌نام «رهبر» یا «ولی‌فقیه» که مترادف با یک دیکتاتور است، بر مقدورات یک ملت، حاکم بوده است. او خود را نماینده‌ی خدا بر روی زمین می‌خواند. نخستین «رهبر» ایران، روح‌الله خمینی و برنامه‌اش، اعلام جهاد علیه آمریکا و غرب بود. پس از درگذشت او، جانشینش، علی خامنه‌ای که هیچ فرقی با خمینی ندارد، همچنان ایدئولوژی آن انقلاب را به‌پیش برده است و حتی می‌گوید انقلاب اسلامی، نقطه‌ی چرخش تاریخ دنیاست.

امروز درپی ادامه‌ی همان ایدئولوژی چهل سال پیش، حکومت تهران در عراق نفوذ کرده، رژیم اسد را در سوریه سرپا نگاه داشته است، لبنان را ازطریق حزب‌الله کنترل می‌کند و به حوثی‌های یمن یاری می‌رساند. کمی به آینده هم نگاه کنیم: این «رهبر» و ایدئولوژی او، به‌دنبال دست‌یابی به بمب هسته‌ای نیز هست؛ اگرچه ممکن است در این راه، اندکی تأخیر به‌وجود آمده باشد، اما این هدف، کنار گذاشته نشده است و ادامه دارد.

مسلماً دنبال‌کردن این اهداف ایدئولوژیک، هزینه‌هایی هم داشته است. ایرانی‌ها فکر می‌کردند انقلابی که چهل‌سال پیش کردند، برای آزادی و رفاه و خوشبختی پس‌از سقوط حکومت شاه خواهد بود؛ اما امروز، آن‌ها به‌سختی از این خوش‌بینی خود پشیمان و افسرده‌اند.

اکنون آن‌ها در خیابان‌های کشور فریاد می‌زنند: «جمهوری اسلامی نمی‌خواهیم، نمی‌خواهیم»، «مرگ بر دیکتاتور»، «آخوند باید گم بشه»، «ملت گدایی می‌کند، آخوند خدایی می‌کند»، «سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن»، «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران»، «می‌میریم، می‌میریم، ایران رو پس می‌گیریم».

به آن‌هایی که شرم‌آورانه در غرب از حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی دفاع می‌کنند، باید گفت: ابلهان، داستان ایران، تنها اقتصاد نیست!»