اندیشکده‌ی چتم‌هاوس(Chatham House) در بریتانیا، امروز چهارشنبه ۳۱ خردادماه، در تحلیلی پیرامون بحران دیپلماتیک پیش‌آمده میان قطر و ۷ کشور همسایه‌ی عرب آن، این پرسش را مطرح کرده است که آیا عضویت قطر در شورای همکاری خلیج فارس برای رهبران آن اهمیت دارد؟

این مقاله می‌نویسد: «۳۶ سال پیش در پی ناامنی‌های عمیق به‌وجود آمده در منطقه‌ی خاورمیانه، بر اثر انقلاب اسلامی در ایران و جنگ آن کشور با عراق، شورای همکاری کشورهای منطقه‌ی خلیج فارس تشکیل شد.

به خاطر سرعت تصمیم‌گیری رهبران عرب کشورهای عضو این شورا، بسیاری از اصول مشخص برای تأسیس نهادی به این گستردگی و وظایف کشورهای عضو در قبال شورا، از آن روز ناروشن و مبهم باقی ماند و هنوز هم روشن نشده است. بحران به‌وجود آمده‌ی کنونی میان قطر و همسایگان عرب آن، اکنون به آزمونی برای دوام و پایداری این شورا تبدیل شده است.

هرچه این بحران بیشتر به درازا بکشد، رهبران قطری از خود این پرسش را خواهند کرد که آیا عضویت آنها در این شورا امروز ارزش دارد یا نه.

برای سال‌های متمادی، کشورهای عضو این شورا به‌دنبال ایجاد یک پول مشترک و واحد برای اعضا بودند. از نظر رهبران این کشورها یک پول واحد می‌توانست به ادغام آنها در گرفتن مواضع متحد سیاسی درقبال مسائل خاورمیانه بیانجامد.

واحد موردنظر آنها، «دینار خلیج»(Gulf Dinar)، در ۸ سال گذشته، همین‌طور بلاتکلیف مانده است. در سال ۲۰۱۲، معاهده‌ی امنیتی میان اعضای این شورا در بحرین امضا شد که براساس آن، قرار بود همکاری‌های امنیتی میان آنها درمقابل بحران‌های جدید منطقه و جنگ سوریه بیشتر شود، اما اکنون خود این شورا با بحران درمیان اعضای خود روبرو شده است.

دشمن سنّتی کشورهای این شورا، یعنی ایران سعی خواهد کرد که از اختلافات به‌وجود آمده بیشترین بهره‌برداری را بکند. رهبران قطر اکنون در این اندیشه هستند که آیا عضویت در سازمانی که نمی‌تواند بحران خود را حل کند، ارزش ماندن در آن را دارد یا نه».