تراژدی روهینگیا میتواند آسیا را به خاورمیانه دوم تبدیل کند
نشریه بین المللی «ورلد کرانچ» در شماره روز چهارشنبه پنجم مهرماه خود در تحلیلی پیرامون تراژدی مسلمانان روهینگیا در کشور میانمار مینویسد ظهور اسلامگرایی و همزمان ناسیونالیسم آغشته به مذهب در جنوب شرقی آسیا میتواند آن منطقه را به یک خاورمیانه جدید تبدیل کند.
در این تحلیل آمده است: «آیا کشورهای جنوب شرقی آسیا اکنون در حال گذار به یک خاورمیانه جدید هستند؟ آیا این منطقه مهم و استراتژیک نیز قرار است به میدانی برای نبرد فرهنگهای خشن و جنگهای فرقهای میان اسلامگرایان و ناسیونالیستهای مذهبی تبدیل شود؟ خوشبختانه ما هنوز به این مرحله خطرناک نرسیدهایم. اما طرح این پرسش خود بیانگر وجود شرایط جدید در منطقه است که میتواند گرفتار مذهبگرایی آغشته به ناسیونالیسم شود.»
به گفته این گزارش، رشد اسلامگرایی در جنوب شرقی اسیا به بیداری ناسیونالیسم بوداییها و هندوها یاری رسانده است و پیشزمینههای بروز تراژدی میانمار همین عامل بوده است.
گزارش میافزاید: «با این حال اسلامگرایی در منطقه بیشتر از برتری 'فرهنگ تحقیرکننده' اکثریت غیرمسلمان بر اقلیتهای مسلمان در کشورهای جنوب شرقی آسیا است. به طور مثال، مسلمانان روهینگیا حتی دارای حق تابعیت نیز نیستند. به طوری که شهروند میانمار بودن یعنی شما باید با مذهب بودایی شناسایی شوید. البته این واقعیت دارد که مسلمانان میانمار در یک اقلیت جمعیتی کوچک قرار دارند. 88 درصد مردم میانمار بودایی، 6 درصد مسیحی و تنها 4 درصد مسلمان هستند. کشور هند نیز بهنوعی از این تقسیمبندیهای مذهبی اکثریت هندو و اقلیتهای بودایی و مسلمان و مسیحی و بیدین رنج میبرد.
با این حال، اگر در زمانهای نهچندان دور موضوع اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار امری محلی بود، امروز تراژدی آنها این اقلیت را به موضوعی بینالمللی تبدیل کرده است. و این امر بازتابی از جهانی شدن و انقلاب در ارتباطات میان کشورهای جهان و امر گلوبالیزاسیون است.
نگرانی اکنون باید این باشد که داعش با شکست در عراق و سوریه خواب سوءاستفاده از سرنوشت مسلمانان روهینگیا را برای بسیج مسلمانان در جنوب شرقی آسیا ببیند. کشور اندونزی با داشتن بیشترین تعداد مسلمانان جهان در صف اول این تهدید قرار دارد.
برای پایان این جنگها که بیشتر فرهنگی هستند تا مذهبی، شاید سازمان ملل با یافتن یک چهره و مأموریت جدید برای حفظ صلح جهانی بتواند از تبدیل آسیای جنوب شرقی به یک خاورمیانه جدید کمک کند. برای امیدوار بودن هیچگاه دیر نیست.»