تازه‌ترین تخمین گروه مشاوران آرابلا (Arabella Advisors) که  در «گاردین» منتشر شد، می‌گوید در آمریکا دست‌کم ۶۲۰۰میلیارد دلار از صنعت سوخت‌های فسیلی خارج شده است. تخمین سال ۲۰۱۶ همین گروه حکایت از خروج ۵۲۰۰میلیارد دلار سرمایه از این صنعت در آمریکا داشت.

گاردین می‌گوید در خط مقدم جدایی از سرمایه‌گذاری در صنعت سوخت‌های فسیلی شامل ( نفت، گاز و زغال‌سنگ) شرکت‌های بیمه قرار دارند. شرکت‌هایی که از یک طرف به دلیل واقعیت‌های اقتصادی مبتنی بر روند گرمایش زمین و از طرف دیگر به دلیل احتمال زیر آب رفتن خانه‌ها و ساختمان‌ها از سرمایه‌گذاری در این بخش‌ فاصله می‌گیرند.

از مبارزه با نژادپرستی تا مقابله با گرمایش زمین

خروج سرمایه (divestment)  در نیمه دوم قرن بیستم و در مقابله با تقسیم نژادی (آپارتایت) در آفریقای جنوبی و در آمریکا معرفی شد. بدین‌معنا که دیگر کسی از آفریقای جنوبی به‌واسطه نژادپرستی‌اش نه چیزی خریداری کند، نه سرمایه‌گذاری در آن‌جا صورت بگیرد. این جنبش اجتماعی که جدا از دولت‌ها شکل گرفته بود، توانست راهگشای تغییر در این کشور باشد. همچنین جنبشی دیگر برای خروج سرمایه از اسراییل به‌واسطه تحریم‌های اقتصادی و جنگ با فلسطینی‌ها وجود دارد.

در دانشگاه‌های آمریکا در ۲۰۱۱ میلادی، بحث خروج سرمایه از صنعت سوخت‌های فسیلی مطرح شد. وقتی دانشجویان از پردیس‌های دانشگاهی خواستند تا سرمایه‌های خود را از این صنعت خارج کنند و در کنار آن برای انرژی‌های نوین و تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری کنند.

از دید اقتصاد، خروج سرمایه از این صنعت در کنار وضع مالیات بر مصرف و عرضه سوخت‌های فسیلی و همچنین عدم پرداخت کمک‌ها و حمایت‌های دولتی به این گونه سوخت‌ها، می‌تواند گذاری سریع از این سوخت‌ها به روش‌های پاک تسخیر انرژی را ممکن کند.

از آن زمان تاکنون علاوه بر  دانشگاه‌ها، طرفداران برخی مذاهب و ساکنان برخی شهرها و حتی کشورها هم به این جنبش ملحق شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود خروج سرمایه از صنعت سوخت‌های فسیلی تا ۲۰۲۰ میلادی به ۱۰هزار میلیارد دلار برسد.

تخمین زده می‌شود که زیرساخت تاسیسات صنعت سوخت‌های فسیلی، دست کم ۲۲هزار میلیارد دلار ارزش داشته باشد.

از لندن، نیویورک تا ایرلند

شهرهای لندن و نیویورک و همچنین کشور ایرلند، برجسته‌ترین نام‌های خروج سرمایه از صنعت سوخت‌های در فسیلی‌ در ۳۷ کشور حاضر در این جنبش است. البته ایرلند تنها کشور جهان است که متعهد به خروج تمامی سرمایه‌هایش از این صنایع شده است.

برخی از رهبران مذهبی جهان، از جمله پاپ فرانسیس روی خوشی به این جنبش نشان داده‌اند، هرچند پاپ در عمل همراه این جنبش نشده است.

پاپ فرانسیس در ماه ژانویه و در دیدار با مدیران شرکت‌های نفت و گاز گفت: «تمدن به انرژی نیازمند است، ولی استفاده از انرژی نباید تمدن را ویران کند.» او در این دیدار خواستار گذر از سوخت‌های فسیلی شده بود.

همان‌طور که طرفداران جنبش خروج سرمایه از این صنعت می‌گویند حتی همین‌الان هم سرمایه‌گذاری‌های موجود در این صنایع می‌تواند بانی گذر از آستانه ۲ درجه سانتی‌گراد بشود و پس از آن مهار تغییر اقلیم در تئوری غیر ممکن است.