کریستین ویتون مشاور پیشین دونالد ترامپ و جورج دبلیو بوش در امور سیاست خارجی، با نگارش سرمقاله‌ای در وبسایت خبرگزاری فاکس نیوز گفت: جنبش اعتراضی و همگانی مردم ایران باید از سوی ایالات متحده آمریکا به‌صورت علنی حمایت شود.

در این سرمقاله آمده است: «روزهای گذشته در بیش از شش شهر بزرگ ایران تظاهرکنندگانی که جان خود را برای به چالش کشیدن دیکتاتوری مذهبی حاکم بر کشورشان به‌خطر انداخته‌اند به خیابان‌ها آمده‌اند.

اینکه آیا این تظاهرات اعتراضی چند روز دیگر ادامه یابد، یا آنقدر طولانی بشود که رژیم حاکم را به‌سقوط بکشاند، در هر صورت، پرزیدنت ترامپ باید روشن سازد که آمریکا حمایت معنوی خود را از خواسته‌های مردم ایران اعلام می‌دارد.

این تظاهرات بر علیه شرایط اسفبار اقتصادی کشور آغاز شده، اما اکنون به عرصه ابراز مخالفت عمومی مردم بر علیه رژیم جمهوری اسلامی تبدیل گشته است.

به جای جمعیت‌های ساختگی رژیم که در آنها فریاد «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» بزنند، ما اکنون جمعیت‌های خودجوشی را می‌بینیم که فریاد آنها «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر روحانی» است.

این اعتراضات حتی به شهر قم، قلب مذهبی انقلاب اسلامی سال 1979 رسیده است، شهری که آیت‌الله خمینی موفق شد با بسیج مردم آن حکومت سکولار پیش از انقلاب را نابود کند.

آخرین جنبش اعتراضی و همگانی مردم ایران در سال 2009 و پس از انتخابات تقلبی آن سال بود. در آن زمان پرزیدنت اوباما و هیلاری کلینتون به‌طرز شرم‌آوری دست روی دست گذاشتند و هیچ کلام و عملی در حمایت از معترضین به حکومت از آنها دیده نشد.

آنها بعدها سکوتشان را اینطور توجیه کردند که تظاهرکنندگان از آمریکا کمکی نمی‌خواستند و اگرما از آنها پشتیبانی می‌کردیم رژیم ایران اعتراضات مردم را یک توطئه خارجی معرفی می‌کرد.

واقعیت این است که رژیم‌های استبدادی همیشه هر اعتراضی به خود را توطئه آمریکا می‌خوانند. ازآن گذشته، تظاهرکنندگان خواهان آزادی همواره بطور خصوصی خواهان حمایت بین‌المللی ازتلاش‌های خود، بویژه ایالات متحده آمریکا هستند. این حمایت‌ها به تقویت روحیه و مبارزه آنها و بالا بردن هزینه سرکوب آنها به‌دست رژیم‌های دیکتاتوری منجر می‌شود.

نمونه‌های این واقعیت را ما در جنبش همبستگی در لهستان و کشورهای بلوک شرق دیده‌ایم.

ناتان شارانسکی، از فعالان آزادیخواه درکشورهای بلوک شرق گفته بود، حمایت رونالد ریگان از جنبش آنها «پایان رژیم سرکوبگر و آغاز آزادی مردم ما بود».

حمایت و تشویق ایرانیانی که رژیم خودشان را به چالش می‌کشند تنها جنبه اخلاق‌گرایی ندارد، این یک سیاست‌داری پراگماتیک و مهم و بخشی از تلاش دولت ترامپ برای بازسازی سیاست خارجی آمریکا می‌باشد.

درصورتی که تظاهرکنندگان موفق به تغییر ساختار سیاسی کنونی حاکم بر ایران بشوند یا حتی آن را تضعیف کنند، این امر رژیم تهران را در حداقل ناچار خواهد کرد از صدور تروریسم، دخالت و تضعیف کشورهای همسایه و دنبال کردن برنامه هسته‌ای دست بردارد.

اکنون پرزیدنت ترامپ فرصت آن را یافته است تا اشتباه فاحش آمریکا در زمان حکومت اوباما را که با نادیده گرفتن تظاهرات ضدرژیمی همراه بود، تصحیح کند.

ما هرگز نخواهیم دانست که آیا در صورت دفاع اوباما و کلینتون از اعتراضات مردم ایران در آن زمان، آیا این کشورومردم آن آزادتر و رژیم آنها ضعیف‌ترمی‌شد، اما پرزیدنت ترامپ امروز می‌تواند در دفاع از مردمی که جان خود را برای تغییر به‌خطر انداخته‌اند قدم به‌پیش بگذارد. دفاع ترامپ از مردم ایران مخالفت با دشمنان آمریکاست».