نشریه یوروژیا در تحلیلی پیرامون گسترش روابط میان هند و اسرائیل می‌نویسد، این نزدیکی می‌تواند در امر صلح خاورمیانه تأثیرگذار باشد.

در این تحلیل آمده است: «روابط هند با اسرائیل، در دوران نخست‌وزیری نارندرا مودی، گسترش ویژه‌ای داشته است. با این حال او همزمان سعی داشته است روابط هند با دشمنان اسرائیل، یعنی ایران و فلسطینی‌ها را نیز نزدیک نگه دارد. با این‌که حفظ چنین موازنه‌ای می‌تواند جنبه‌های منفی و غیرعملی خود را هم داشته باشد، اما اکنون نقش هند در این میان می‌تواند فرصتی را برای یک ابتکار جدید در راه صلح خاورمیانه نیز به‌همراه بیاورد».

این مقاله می‌افزاید: «مودی در آغاز تلاش کرده بود روابط هند با اسرائیل را تنها در زمینه امور صنایع دفاعی و نظامی نگه دارد. اما اکنون به‌نظر می‌رسد به ناگهان او خواهان گسترش همه‌جانبه این روابط شده است. مودی بر مبنای سنت دیرینه هند که خود را از چنگال استعمار بریتانیا درآورده بود، همواره معتقد بوده است که فلسطین نیز متعلق به عرب‌ها می‌باشد».

با این حال، با به قدرت رسیدن مودی در سال ۲۰۱۴، این سیاست تغییر یافته و نخست‌وزیر هند اسرائیل را یک کشور و شریک قوی در امور نظامی و تکنولوژی می‌بیند که با هدف تبدیل هند به یک قدرت اقتصادی بزرگ در آسیا همخوانی دارد.

هند در آوریل سال گذشته یک قرارداد نظامی به ارزش ۲ میلیارد دلار با اسرائیل امضاء کرد. با این حال مودی بسیار هشیار است که روابط خود با اعراب را هم همچنان دوستانه نگه دارد. دولت او علیه تصمیم واشینگتن برای شناسایی بیت‌المقدس به‌عنوان پایتخت اسرائیل رأی داد و مودی شخصاً در سفر به ریاض و تهران از تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی حمایت کرد.

حتی چین و روسیه از این موقعیت برخوردار نیستند که هم‌چون هند همزمان با اسرائیل و اعراب با زبان دوستی و از موضع یک میانجی برای صلح سخن بگویند. آمریکا و اروپا نیز به این نقش دولت مودی واقف هستند و به آن را تحولی مثبت می‌بینند.