برگزیت، یا خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، که سال گذشته در پی یک رفراندوم عمومی در بریتانیا مورد قبول ۵۱  درصد رأی‌دهندگان قرار گرفت، یک عامل تعیین‌کننده و مهم در تصمیم خانم تریزا می در فراخوان برای انتخابات هفته آینده برای تعیین یک دولت جدید در این کشور بوده است.

اما احزاب و گروه‌های سیاسی بریتانیا هر کدام مواضع گوناگونی در مورد مفهوم برگزیت و آینده خروج انگلیس از اتحادیه اروپا دارند.

اکثریت دولت حاکم محافظه‌کاران به نخست وزیری تریزا می خواهان پیشبرد و ادامه جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا از راه گفت وگو ولی باز نگاه داشتن کانال‌های تجاری به سوی بازارهای اروپایی هستند.

ترزا می خودش از مخالفان برگزیت پیش از انجام رفراندوم بود، امروز  اما می‌گوید: «راه بازگشتی از این تصمیم ملی نیست و برگزیت یعنی برگزیت.»

او امیدوار است با پیروزی حزب محافظه‌کار در انتخابات هفته آینده از پشتوانه سیاسی قوی‌تری در مذاکرات با اتحادیه اروپا برخوردار شود.

حزب کارگر بریتانیا در جریان رفراندوم سال گذشته مخالفت خود را با برگزیت اعلام کرده بود اما امروز می‌گوید به نتیجة آرای مردم احترام می‌گذارد و هدف خود را مذاکرات با اتحادیه اروپا برای خروج از آن با گرفتن تضمین‌های مشخص در مورد حقوق کارگران و طبقات نیازمند به همیاری‌های اجتماعی از سوی دولت مرکزی قرار داده است.

حزب لیبرال دموکرات بریتانیا به شدت هوادار پیوند با کشورهای اروپایی می‌باشد و قول داده است در صورت کسب قدرت کافی در انتخابات خروج انگلیس از «فاجعه برگزیت» را دنبال کند.

این حزب خواهان برگزاری یک رفراندوم دیگر برای تعیین شرایط خروج از اروپاست که در طی آن بتواند دولت بریتانیا را از انجام این تصمیم بازدارد.

حزب ناسیونالیست اسکاتلند خواهان داشتن استقلال عمل از سایر کشورهای متحد بریتانیا پس از برگزیت است تا بتواند در ضمن برگزاری یک رفراندوم دیگر برای جدایی همیشگی و استقلال اسکاتلند به عنوان یک کشور مستقل منافع آن را در پیوند با اروپا دنبال کند.

حزب مستقل بریتانیا از بدو تأسیس خود برای خروج از اتحادیه اروپا فعالیت می‌کرده است و برگزیت را یک فرصت تاریخی به حساب می‌آورد.

حزب سبزها خواهان انجام یک رفراندوم دیگر در مورد محتوای برگزیت و رسیدن به یک قرارداد جدید برای ماندن در اتحادیه اروپا می‌باشد.