«یک میلیون دلار از پدرم قرض گرفتم و به یک امپراتوری به ارزش ده میلیارد دلار تبدیلش کردم»، این نقل به مضمون قصه دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا است از این‌که چطور توانست به «رویای آمریکایی» دست پیدا کند. او با قصه مردی که ساخت و موفق شد، به صحنه انتخابات ریاست‌جمهوری گام نهاد و این خیال را به‌همراهش آورد که چون شد و توانست، حالا هم می‌تواند کشور را دوباره به جلال پیشینش بازگردند: «عظمت را به آمریکا  برمی‌گردانیم!».

روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی تحقیقی و پس از یک سال زمان برای بررسی دست‌کم ۱۰۰ هزار صفحه سند، می‌گوید که ترامپ می‌توانست ۴۱۳ میلیون دلار بیشتر مالیات بر ارث پرداخت کند، ولی در دهه ۱۹۹۰ میلادی، فقط ۵۲/۲ میلیون دلار از سهم ۵۵۰ میلیون دلاری مالیات بر ارث  را پرداخت کرد.

سپس نیویورک‌تایمز به تفصیل این می‌پردازد که چگونه چنین فرار مالیاتی توانست ممکن شود.

پسربچه‌ای سه‌ ساله با ۲۰۰هزار دلار درآمد سالیانه

نیویورک‌ تایمز نوشت که رئیس‌جمهور ترامپ، بیشتر در دهه ۱۹۹۰ میلادی در سندسازی‌های مالیاتی نقش داشت که برخی از آنها جنبه کلاهبرداری پیدا می‌کنند و بدین‌شکل توانسته ارث دریافتی‌ از والدینش را بیشتر کند. این رسانه می‌گوید بخش عمده‌ای از این فرارهای مالیاتی، در قالب هدیه و درآمدهای سوال‌برانگیز ممکن شده‌اند.

«آقای ترامپ در سه سالگی، سالیانه معادل ۲۰۰هزار دلار امروز از امپراتوری پدرش درآمد کسب می‌کرد. او در سن هشت‌سالگی، یک میلیونر بود. وقتی به ۱۷سالگی رسید، پدرش بخشی از مالکیت یک ساختمان ۵۲ واحدی را به او داد. کمی پس از آنکه آقای ترامپ از کالج فارغ‌‌التحصیل شد، سالیانه معادل یک میلیون دلار از پدرش دریافت می‌کرد. این رقم سالیانه افزایش می‌یافت و در دهه چهل و پنجاه سالگی او، به سالیانه پنج میلیون دلار رسیده بود.»

نیویورک‌تایمز می‌گوید تا زمان درگذشت والدین ترامپ، آنها دست‌کم یک میلیارد دلار را به فرزندانشان واگذار کرده بودند و برابر قوانین مالیاتی وقت، از این رقم بایستی ۵۵ درصد مالیات بر ارث می‌شد، ولی درنهایت ترامپ تنها پنج درصد این رقم را به دولت پرداخت کرد.

رییس‌جمهور دونالد ترامپ، اولین رییس‌جمهور معاصر آمریکاست که یک سنت انتخاباتی را کنار گذاشت، مدارک مالیاتی خود را منتشر نکرد و همچنان از انتشار سندهای پرداخت مالیاتی‌اش خودداری می‌کند. در گذر ماه‌های منتهی به انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶ و پس از آن، این سوال در رسانه‌ها مطرح بود که چرا؟ خود ترامپ می‌گفت چون سازمان مالیات آمریکا در حال تحقیق بر مالیات‌هایش است، نمی‌تواند چنین کند.

رقیب انتخاباتی ترامپ، هیلاری کلینتون که خود بارها به فساد مالی از طریق بنیاد کلینتون متهم شده است، در جریان یک مناظره انتخاباتی به فرار مالیاتی ترامپ اشاره کرد و او در پاسخ شانه بالا انداخت و گفت اگر فرار مالیاتی هم کرده باشم، «از باهوشی‌ام بوده!» او سپس دولت‌های دموکرات کلینتون و اوباما را متهم کرد که قوانین مالیاتی را سست‌عنصر ساخته‌اند تا به ثروتمندترهای جامعه اجازه فرار مالیاتی را بدهد.

انتشار این تحقیق نیویورک‌ تایمز می‌تواند به تحقیقی جنایی علیه خانواده ترامپ منتهی شود. چون «فرار و تقلب مالیاتی» در آمریکا جرمی است که شامل بر گذر زمان نمی‌شود.

وکیل ترامپ: گزارش نیویورک تایمز «بی‌پایه و اساس» است!

نیویورک تایمز می‌گوید هفته‌ها قبل از انتشار گزارشش، از دونالد ترامپ خواسته بود تا عکس‌العمل خودش را نسبت به این داده‌ها بگوید. ترامپ پاسخی به تایمز نداد ولی یکی از وکیل‌های او، چارلز جی. هاردر به نیویورک تایمز گفت: «اتهام‌های نیویورک‌تایمز در مورد فرار و تقلب مالیاتی ۱۰۰ درصد اشتباه است.» او در ادامه این روزنامه را متهم کرد که می‌خواهد تصویر ترامپ را خراب کند و افزود: «هیچ‌کسی فرار یا تقلب مالیاتی‌ای انجام نداده. داده‌هایی که نیویورک تایمز از آنها نتیجه گرفته است، اتهام‌هایی بی‌پایه و به کل نادرست‌اند.»

رابرت ترامپ، برادر رییس‌جمهور ترامپ از طرف این خانواده در یک بیانیه مطبوعاتی در واکنش به این گزارش نیویورک‌تایمز نوشت «تمامی هدیه‌ها و درآمدهای املاک» در گزارش‌های مالیاتی ذکر شده‌اند و مالیات‌های مربوطه پرداخت شده‌اند. او نوشت هم سازمان مالیات آمریکا و هم اداره مالیات ایالت نیویورک مرورشان را بر اموال پدر خانواده، فرد سی. ترامپ در ۲۰۰۱ و بر اموال مری ان ترامپ در ۲۰۰۴ میلادی کامل شده است و گفت این خانواده دیگر در مورد «اتفاق‌هایی که ۲۰ سال پیش افتاده‌اند»، نظری نمی‌دهد.