بر اساس نتایج تحقیقی که در نشریه پزشکی لنست منتشر شده است، حدود ۱/۱ میلیون کودک در سراسر جهان در نتیجه همه‌گیری کرونا سرپرستشان را از دست داده‌اند.

از آن‌جا که بیشتر مرگ‌و‌میرها در اثر ابتلا به کرونا در جمعیت مسن‌تر رخ داده است، بیشتر توجه‌ها بر بزرگسالان متمرکز بوده است. اما این تحقیق نشان می‌دهد که در نتیجه همین شمار بالای مرگ‌و‌میر بزرگسالان، کودکان بسیاری آسیب‌ دیده‌اند و والدین، پدربزرگ و مادربزرگ یا سرپرست اصلی‌شان را از دست داده‌اند.

از مارس ۲۰۲۰، در مجموع ۱/۵ میلیون کودک در سراسر جهان پدر یا مادر، یا پدربزرگ یا مادربزرگی را که به نگهداری از آن‌ها کمک می‌کرده یا خویشاوندی را که مسئولیت نگهداری از آن‌ها را بر عهده داشته است از دست داده‌اند. از این تعداد، بیش از یک میلیون نفر والدینشان را از دست داده‌اند و یتیم شده‌اند.

در گزارش این پژوهش آمده است: «یتیمی و مرگ سرپرست یک همه‌گیری پنهان در نتیجه مرگ‌های مرتبط با کووید‌ـ‌۱۹ است. برآورد می‌کنیم که از ۱ مارس ۲۰۲۰ تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۱، حدود ۱ میلیون و ۱۳۴ هزار کودک با مرگ سرپرست اصلی‌شان، دست‌کم یکی از والدین یا پدربزرگ یا مادربزرگی که سرپرستی‌شان را بر عهده داشته مواجه شده‌اند.»

پژوهشگران در این گزارش همچنین توضیح داده‌اند چگونه واکنش‌ها به همه‌گیری، مانند قرنطینه و تعطیلی مدارس امکان دخالت نهادهای خدمات حمایت از کودکان را به‌شدت کاهش داده است.

بی‌سرپرستی یک کودک در هر دو مورد مرگ در اثر کرونا

این تیم متشکل از پژوهشگرانی از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، بانک جهانی و دانشگاه کالج لندن بوده است. آن‌ها شمار مرگ‌و‌میر در ۲۱ کشور جهان را بررسی کرده‌اند که بیش از ۷۶ درصد تمام موارد ابتلا به کووید‌ـ‌۱۹ را در خود جای داده‌اند. آن‌ها شمار کودکان یتیم در اثر کووید‌ـ‌۱۹ را با استفاده از همان روش‌ برآورد شمار کودکانی که در سراسر جهان در اثر ایدز یتیم شده‌اند، پیش‌بینی کرده‌اند. بنا بر تعریف یونیسف، یتیم کودکی است (هر فرد زیر ۱۸ سال) که یکی یا هر دو والدینش را به‌علت مرگ از دست داده باشد.

به گفته سوزان هیلیس، از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا و مدیر این تیم پژوهشی، هر دو مورد مرگ در اثر کووید‌ـ‌۱۹ در سراسر جهان، یک کودک را یتیم کرده است. او در ادامه افزود با ادامه همه‌گیری، شمار کودکان یتیم در اثر کووید‌ـ‌۱۹ افزایش پیدا خواهد کرد و ضرورت دارد حمایت از این کودکان تا سال‌ها در اولویت قرار گیرد.

لوسی کلوور، از دانشگاه آکسفورد و یکی از نویسندگان این گزارش پژوهشی، گفت: «باید سریع وارد عمل شویم زیرا در هر ۱۲ ثانیه، یک کودک در اثر کووید‌ـ‌۱۹ بی‌سرپرست می‌شود.»

واکنش‌های جهانی و محلی به بحران همه‌گیری بر ضرورت‌های بهداشت عمومی متمرکز بوده است: پیشگیری از ابتلا، پیشرفت در درمان، کاهش شمار مرگ‌و‌میر، و تولید و توزیع واکسن. 

در گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا نیز آمده است برآورد محتاطانه این است که در سال‌های آتی، شاید بیش از ۴ میلیون کودک دیگر با مرگ والدین یا سرپرستشان در اثر ابتلا به کووید‌ـ‌۱۹ مواجه شوند.

پسرفت پس از دهه‌ها پیشرفت

بیدیشا پیلای، رییس بخش سیاست، حمایت و کارزارهای جهانی «صندوق نجات کودکان»، در همین زمینه گفت:«وقتی کودکان یک یا هر دو والدین را از دست می‌دهند، خانواده‌ها اغلب بیشتر در فقر فرو می‌روند، که این یعنی کودکان ترک تحصیل می‌کنند و سر  کار می‌روند تا به درآمد خانواده کمک کنند. این کودکان به مدرسه بازنمی‌گردند و احتمالا در چرخه فقر گرفتار خواهند شد.»

بنا بر اعلام صندوق نجات کودکان، ویروس کرونا شرایط زندگی کودکان سراسر جهان را بدتر کرده است. این همه‌گیری دهه‌ها پیشرفت در زمینه محافظت از گروه‌های آسیب‌پذیر را دچار پسرفت کرده و آینده‌شان را به‌شدت تحت تاثیر قرار داده است. نظام‌های درمانی ضعیف و سامانه‌های حمایت از کودکان از هم پاشیده‌اند، بسیاری از خانواده‌ها فقیرتر شده‌اند و در حالی که خانواده‌ها منبع درآمد و راه امرارمعاش را از دست داده‌اند، آمار سوءتغذیه کودکان افزایش یافته است.

پیلای با اشاره به این‌که بی‌سرپرستی کودکان را آسیب‌پذیرتر می‌کند، گفت: «این همه‌گیری به آموزش صدها میلیون کودک صدمه زد، و در غیاب روزهای مدرسه، دختران و پسران و نوجوانان در معرض تبدیل به کودک کار، ازدواج و بارداری زودهنگام، و ترک تحصیل همیشگی قرار گرفتند.»