پاسخ دولت اقلیم کردستان به اتهامات محسن رضایی درخصوص اعتراضات اخیر
نزدیک به یک هفته پساز طرح اتهاماتی از جانب محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، مبنیبر برنامهریزی اعتراضات اخیر ایران در شهر اربیل، پایتخت دولت خودگردان کردستان عراق، سخنگوی دولت اقلیم کردستان به این اتهامات پاسخ داد.
به گزارش وبسایت خبری «کردستان ۲۴» نزدیک به منابع رسمی دولت اقلیم کردستان، روز شنبه ۱۶ دیماه، سفین دزهیی، سخنگوی دولت خودگردان اربیل، در بیانیهای رسمی، ضمن رد اتهامات واردشده ازجانب این مقام جمهوری اسلامی ایران، گفت: «این اتهامات، هیچ پایه و اساسی ندارد و ما آن را صریحاً رد میکنیم».
(سخنگوی دولت اقلیم کردستان)
در این بیانیه همچنین آمده که دولت خودگردان کردستان عراق، همواره در راستای حفظ ثبات منطقه عمل کرده و هرگز در امور کشورهای همسایهی خود، دخالتی نکرده است.
سفین دزهیی همچنین افزود که این نوع اتهامات، هیچ کمکی به همسایگی و پیوندهای همهجانبهی ایران و اقلیم کردستان عراق نمیکند.
از زمان برگزاری همهپرسی استقلال در اقلیم کردستان عراق در اوایل پاییز سال جاری، و بهدنبال حمایت همهجانبهی ایران از یکپارچگی عراق و کمک ایران به ارتش عراق در بازپسگیری شهر استراتژیک کرکوک، روابط دیرینهی دیپلماتیک بین دو طرف، روبه وخامت نهاده است. ایران همگام با دولت مرکزی عراق، به اقداماتی ازجمله بستن مرزهای زمینی و هوایی به روی اقلیم دست زد؛ امری که جدا از فشارآوردن به اربیل، بنابه گفتهی منابع رسمی ایران، تنها در فاصلهی دو ماه، ضرری بالغبر ۲/۵ میلیارد دلار به اقتصاد ایران، زده است.
درپی اوجگیری اعتراضات دو هفتهی اخیر در ایران، محسن رضایی ادعا کرده بود که از چندماه پیش، گروههایی از سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)، عربستان، منافقین و نمایندهی بارزانی، طی جلسهای، عملیاتی تحت عنوان «همگرایی نتیجهبخش» را با استفاده از فضای مجازی و با هدف براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران برنامهریزی کردهاند.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ، همچنین مدعی شده بود: «عملیات آنها، از اواخر آذر، با استفاده از فضای مجازی شروع شده و در دی و بهمنماه ادامه پیدا کرد».
در طول دو هفتهی اخیر، مردم در بیشاز ۹۰ شهر کوچک و بزرگ ایران، در اعتراض به فساد ادرای-مالی گسترده و نیز گرانی کالاهای اساسی، دستبه راهپیماییهای دامنهدار زدند که در پی آن، دستکم ۲۲نفر کشته و بیشاز هزار نفر دستگیر شدهاند. به گفتهی ناظران، این بزرگترین حضور اعتراضی گسترده در ایران، پساز اعتراضهای سال ۸۸ به نتایج انتخابات ریاستجمهوری است که مقامات جمهوری اسلامی ایران را با چالشی جدی روبرو کرده است.