روزنامه نیویورک تایمز روز چهارشنبه اول آذرماه،  در گزارشی به موضوع خروج بسیاری از پزشکان و پرستاران متخصص خارجی بویژه اروپایی از بریتانیا به‌خاطر عواقب کار در این کشور پس از برگزیت پرداخته است.
نیویورک تایمز می‌نویسد: «تانیا پاردلا لندن را ترک می‌کند. آخرین روز کاری او ۲۶نوامبر خواهد بود. او می‌گوید دلش برای سیب‌زمینی‌های سرخ‌شده و غذاهای سنتی روز یکشنبه و رفتن به سر کار با قطارهای میان‌شهری تنگ خواهد شد. تانیا ۱۱ سال گذشته را به‌عنوان یک پرستار متخصص در بخش کودکان بیمارستان‌های بریتانیا کار کرده است.
تانیا البته هیچ تمایلی برای ترک کشوری که ۱۱سال پیش برای کار مشتاقانه به آن آمده بود ندارد. اما آن کشور دیگر وجود خارجی ندارد. وی می‌گوید: «روز ۲۴ژوئن سال پیش همه ما در یک کشور دیگر از خواب بیدار شدیم.» اشاره وی به نتیجه همه‌پرسیسال پیش برای خروج بریتانیا از اروپا یا همان برگزیت است.
اکنون هفده ماه پس از آن روز بسیاری از پزشکان و پرستاران متخصص دسته‌دسته بریتانیا را ترک می‌کنند. بنابر آمار رسمی دولت بریتانیا، تا ماه مارس امسال ۱۲۲۰۰۰نفر آنها چمدان‌های خود را بستند و از کشور رفتند.
در لندن، شهری بین‌المللی که ساختار اقتصادی و اجتماعی آن برای دهه‌های متوالی توسط بانک‌دارها، کارگران و مهندسان ساختمانی و حقوقدانان و حسابرسان اروپایی اداره می‌شده است خروج آنها به‌خاطر برگزیت تأثیرات مخرّب خود را شروع کرده است.
کمپانی‌های راه و ساختمان و فروشگاه‌ها و کافی‌شاپ‌ها به‌زحمت می‌توانند کارکنان جدیدی را پیدا کنند. دانشگاه‌های معتبر بریتانیا دربه‌در به‌دنبال یافتن استادهای اروپایی برای تدریس می‌گردند.
و هیچ کجای سراسر بریتانیا تأثیرات مخرّب برگزیت بیش از بیمه درمان ملی این کشور (NHS) (سیستم خدمات درمان عمومی بریتانیا) دیده نمی‌شود. پیش از برگزیت هم NHS با کمبود کادرهای متخصص روبرو بود. اما اکنون با کمبود ۴۰هزار پرستار روبرو شده است. بیش از ۱۴درصد تمامی پرستارهای کشور از ملیت‌های اروپایی هستند.  بیمارستان کینگز کالج که تانیا در آن کار می‌کند دارای یکی از مجهزترین بخش بیماری‌های کبدی در دنیا است.
این بیمارستان اکنون با کمبود ۵۲۸پرستار و ۳۱۸پزشک خارجی روبروست. برگزیت تنها به جدایی از اروپا ختم نشده است. بریتانیا دیگر آن کشوری نیست که اروپایی‌ها به آمدن و کار کردن در آن علاقمند بودند.