رسانههایی که زمینهساز جنگ میشوند
رسانههای جمهوری اسلامی ایران از اخبار انفجار ناشی از «خرابکاری» در بندر فجیره و آتشسوزی شماری از کشتیهای تجاری، از جمله دو نفتکش سعودی، با تحلیلهایی استقبال کردند که طعم رضایت و رنگ شادمانی در آنها مشهود بود؛ نحوه برخوردی که میتواند بازتاب هماهنگشده نگاه و نظر مسئولان نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران تلقی شود.
در این رابطه، خبرگزاری مهر، از رسانههای نزدیک به اصولگراها، در «تحلیل» مفصلی به «خلا امنیتی» در امارات اشاره کرد و «تکذیب ناشیانه» گزارش انفجار روز یکشنبه را «رسوایی بزرگ» خواند و حتی خبرگزاری دولتی ایرنا در نوشتهای انفجارهای فجیره را «کابوس مالکان آسمانخراشهای جنوب خلیج فارس» خواند.
پیشتر، تلویزیون دولتی ایران مصاحبهای با علی حاجیزاده، فرمانده هوافضای سپاه پاسداران، را پخش کرد که این فرمانده سپاهی گفته بود «وضعیت آمریکاییها طوری است که انگار گوشتی زیر دندان ما هستند و اگر تکان بخورند سرشان را میزنیم»، مصاحبهای که متن نوشتاری آن را سایتهای داخلی ایران، از جمله تابناک، رسانه منسوب به محسن رضایی، فرمانده سابق سپاه پاسداران و دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، نیز منتشر کردند.
حاجیزاده در تحلیل اغراقآمیز و سادهانگارانهاش از ظرفیتهای تهاجمی ایران و ضعفهای دفاعی آمریکا، در تلویزیون دولتی ایران مدعی شد که «به دلیل قرار داشتن ناو هواپیمابری که حداقل ۴۰ تا ۵۰ هواپیما روی خود دارد و شش هزار نیرو در خود جمع کرده و همچنین پایگاههای آمریکایی قطر، امارات، بحرین و افغانستان در برد موشکهای «نقطهزن» جمهوری اسلامی ایران، تهدیدهای گذشته برای ما الان یک سیبل (هدف) است».
حاجیزاده در نمایش تلویزیونی خود، که بیتردید فقط بینندگان داخلی را مد نظر داشت، مورد پرسش قرار نگرفت و البته توضیح هم نداد که صرف «هدف گرفتن» یک مکان یا موضع ضامن موفقیت در مورد اصابت قرار دادن و از میان بردن آن نیز است یا خیر؟
واقعیت این است که تاسیسات و تجهیزات نظامی نیروهای چندملیتی حاضر در مناطق مجاور آبهای خلیج فارس از پیشرفتهترین ظرفیتهای دفاعی و تهاجمی روز برخوردارند، در حالیکه نیروی تهاجمی کنونی ایران علیه آمریکا و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس کهنه، اندک و بهشکل انحصاری متکی بر ظرفیت موشکی با «قابلیتهای تاکتیکی» است.
کلاهکهای انفجاری موشکهای ساخت ایران حتی در صورت بهبود قابلیت هدفگیری آنها، یا بهقول حاجیزاده «نقطهزن» شدن، و قابلیت تخریبی آنها، در صورت اصابت به هدف، محدود است.
هرچند قایقهای تندروی نیروی دریایی سپاه تهدید جدی علیه شناورهای تجاری و نفتکشهای عبوری یا پهلوگرفته در آبهای خلیج فارس به شمار میروند، از زمان حمله عوامل القاعده به ناوشکن آمریکایی یو.اس.اس کول (USS Cole) در سال ۲۰۰۰ و بهخصوص بعد از رزمایش دریایی سال ۲۰۰۲ برای تمرین نحوه مقابله با تهدیدات قایقهای تندرو، قابلیتهای دفاعی آمریکا برای مقابله با این تهدید افزایش چشمگیری یافته است.
حمله علیه ناو هواپیمابر آمریکایی آبراهام لینکلن (کلاس نیمیتز با ظرفیت یکصد هزار تن و مجهز به ۹۰ فروند هواپیما و هلیکوپتر) از زیر آب و با استفاده از اژدر، به دلیل قابلیت دفاعی اینگونه ناوهای دوجداره ممکن نیست و تاکنون اژدر به هیچ ناو هواپیمابر مدرنی اصابت نکرده و آسیب نزده است.
در صورت اصابت موشک از هوا، باز هم ناو هواپیمابری در کلاس ناو آبراهام لینکلن غرق نخواهد شد و برای وارد کردن خسارات جدی به آن میبایست از موشکهای کروز مافوق سرعت صوت ساخت روسیه موسوم به یاخونت (Yakhont) و کلاهک اتمی استفاده کرد، که در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران به هیچیک دسترسی ندارد.
اما تبلیغات رسانهای از نوع مصاحبه تلویزیونی اخیر حاجیزاده و تحریکات محاسبهنشده و در عین حال هماهنگشده رسانههای داخلی جمهوری اسلامی ایران در پی انتشار گزارش انفجار در فجیره و آتشسوزی چند فروند کشتی تجاری و نفتکش در آبهای خلیج فارس، میتواند طبیعت تنشهای سیاسی و رسانهای کنونی در منطقه را بهسرعت تغییر دهد و برخوردهای نظامی تلافیجویانه را اجتنابناپذیر سازد، زمینهسازی برای وضعیت متفاوتی که بیتردید هزینههای آن برای ایران بهمراتب بیشتر از ادامه وضع موجود خواهد بود.