به گفته متخصص‌ها، قرص‌های کنترل باروری برای مردان نخستین آزمون‌های ایمنی را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

این قرص‌های روزانه شامل هورمون‌هایی است که تولید اسپرم را متوقف می‌کند.

تنها گزینه‌هایی که تاکنون برای مردان وجود داشته استفاده از کاندوم یا عمل وازکتومی بوده است، و این قرص‌ها امکانی جدید فراهم می‌کند.

اما در نشست سالانه انجمن غدد درون‌ریز اعلام شد که ورود این محصول به بازار ممکن است یک دهه به طول انجامد.

میل جنسی

بیش از ۵۰ سال است که زنان از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند. پس چرا هنوز قرص‌هایی برای مردان وارد بازار نشده‌ است؟

گفته می‌شود چنین قرص‌هایی چندان مورد علاقه و تقاضای جامعه و بازار مصرف نیست، اما نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که اگر چنین قرص‌هایی موجود باشد، مردان از آن استقبال خواهند کرد.

البته این‌که آیا زنان می‌توانند به مردان اعتماد کنند که به‌موقع قرص‌هایشان را مصرف می‌کنند یا نه موضوع دیگری است. پژوهشی که سال ۲۰۱۱ در دانشگاه آنگلیا راسکین بریتانیا انجام شد نشان داد که ۷۰ زن از ۱۳۴ زن مورد بررسی نگران بودند که شریک جنسی‌شان فراموش کند قرصش را بخورد.

از نظر زیست‌شناختی، در تولید قرص هورمونی برای مردان باید اطمینان پیدا کرد که مصرف آن باعث سرد شدن روابط جنسی و اختلال در نعوظ نشود.

تولید اسپرم

در مردان بارور، هورمون‌ها سبب می‌شوند سلول‌های جدید اسپرم مدام در بیضه‌ها تولید شوند.

مساله اصلی این است که بتوان تولید اسپرم را موقتا متوقف کرد، بدون این‌که سطح هورمون‌ها به قدری پایین بیاید که عوارض جانبی ایجاد کند.

اما پژوهشگران امیدوارند قرص ضد‌بارداری مخصوص مردان، که محققان زیست‌پزشکی لس‌آنجلس و دانشگاه واشنگتن روی آن پژوهش می‌کنند، به این هدف دست یابد.

در نشست انجمن غدد درون‌ریز در نیواورلینز گفته شد که «مرحله اول»  آزمایش‌های ایمنی این قرص‌ها روی ۴۰ مرد نویدبخش به نظر می‌رسد.

در دوره ۲۸ روزه آزمایش:

• به ۱۰ نفر دارونما یا شبه‌دارو داده شد

• به ۳۰ نفر قرص ضدبارداری آزمایشی (11-beta-MNTDC) داده شد

نتیجه مطالعه نشان داد که در این ۳۰ نفر، سطوح هورمونی لازم برای تولید اسپرم، در مقایسه با آن ۱۰ نفر، تا حد زیادی پایین آمد، و پس از پایان آزمایش، دوباره به سطح طبیعی برگشت.

عوارض دارو نیز اندک و خفیف بود: ۵ نفر کاهش مختصری در میل جنسی داشتند، اما فعالیت جنسی هیچ کاهشی نداشت، هیچ‌کس مصرف قرص را به‌خاطر عوارضش متوقف نکرد و همگی آزمایش‌های ایمنی را پشت سر گذاشتند.

پژوهشگرهای این مطالعه، پروفسور کریستینا وانگ و همکارانش، که در مورد یافته‌ها هیجان‌زده اما در عین حال محتاطند، می‌گویند: «نتایج این آزمایش حاکی از آن است که این قرص، که دو فعالیت هورمونی را در هم می‌آمیزد، تولید اسپرم را کاهش می‌دهد، در حالی‌که میل جنسی را حفظ می‌کند.»

اما بررسی‌های وسیع‌تر و طولانی‌تری لازم است تا معلوم شود این قرص تا چه حد می‌تواند در پیشگیری از بارداری موثر باشد.

ژل بدن

این قرص تنها نمونه از داروهای پیشگیری هورمونی برای مردان نیست که پروفسور کریستینا وانگ آزمایش و بررسی کرده است.

او و همکارانش دارند ژلی تولید می‌کنند که عده‌ای از مردان بریتانیایی داوطلب شده‌اند در قالب بخشی از یک پژوهش بین‌المللی آن را امتحان کنند.

داوطلب‌ها این ژل را روی شانه‌ها و پشت خود می‌مالند تا از طریق پوست جذب شود. هورمون پروژستین موجود در این ژل تولید تستوسترون طبیعی را در بیضه‌ها متوقف می‌‌‌‌‌‌‌‌کند، تا تولید اسپرم به سطح بسیار کم یا صفر برسد، در حالی‌که تستوسترون جایگزین موجود در ژل میل جنسی و کارکردهای دیگر این هورمون را حفظ می‌کند.

بازار احتمالی این محصولات

پروفسور ریچارد اندرسون، از دانشگاه ادینبورو، سرپرست پژوهشی است که به بررسی ژل پیشگیری مردان می‌پردازد.

به گفته او، با این‌که شواهد نشان می‌دهد مردان و زنانی که شریک جنسی یکدیگرند، هر دو، از گزینه‌های جدید استقبال می‌کنند، صنایع دارویی به راهکارهای مردانه جلوگیری از بارداری توجه و علاقه کافی نشان نمی‌دهد. به نظر او صنایع دارویی به بازار اطمینان ندارند و بنابراین روی آن سرمایه‌گذاری چندانی نمی‌کنند.

تاریخچه پرفراز‌و‌نشیب

به گفته پروفسور اندرسون، به دلیل سهم ناچیزی که صنایع دارویی تقبل می‌کنند، پژوهشگرها باید به بنیادهای خیریه و دانشگاهی تکیه کنند و این بسیار زمان‌بر است.

آلن پِیسی، استاد دانشگاه شفیلد، معتقد است تولید آمپول یا قرص ضدبارداری برای مردان تاریخچه پرفراز‌و‌نشیبی دارد، بدون این‌که تاکنون به موفقیت چندانی دست یافته باشد و از همین رو، باید به آزمایش داروهای جدید روی آورد.   

به گفته او، «موفقیت در آزمایش داروهای جدید می‌تواند برای شرکت‌های دارویی، چنان‌که باید، انگیزه لازم برای تولید انبوه فراهم آورد. اما متاسفانه، شرکت‌های بسیار اندکی به تولید صنعتی قرص ضدبارداری برای مردان رغبت نشان داده‌اند، به دلایلی که برای من کاملا درک نمی‌کنم، اما به گمانم بیشتر به بازار مربوط است تا علم.»