حمله رقبای رییس جمهوری به حسن روحانی گویا که به قبای او برخورد و دیروز روحانی در جلسه دیدار با مدیران ارشد وزارت راه و شهرسازی، یاد روزهای انتخابات و سخنرانی‌های آتشین پیش از پیروزی‌اش را زنده کرد.

با اینکه روزنامه‌های امروز هر کدام تیتری از گفته‌های روحانی ساخته‌اند، اما می توان گفت با تجربه‌ای که از حرف و عمل روحانی دارند، چندان امیدی نبسته‌اند که روحانی به شعارهای انتخاباتی‌اش بازگردد و پای حرف‌هایش بایستد. شاید هم آن دیالوگ معروف فیلم سوته‌دلان جایش اینجا باشد: «ساعتی که زنگ زده، دیگه زنگ نمی‌زنه، چون زنگ‌هاش رو زده». روزنامه قانون البته این بی‌اعتمادی سربسته را آشکار کرده و برای حرف‌های روحانی این تیتر را زده است: «گردش به چپ».

اما روزنامه‌های اصول‌گرا حمله روحانی را بی‌پاسخ نگذاشتند و کیهان در گزارشی که مدعی شده میدانی است، به میان مردم کوچه و بازار رفته و از آن‌ها پرسیده که آیا بعد از برجام ارزانی دیده‌اید؟ بعد هم از قول مردم و در واکنش به ادعای ارزانی پس از برجام، تیتر زده است که «آقای رییس‌جمهور شوخی می‌کنند».

یادتان باشد دیروز روزنامه اعتماد با نقل نصفه و نیمه گفته‌های ابراهیم رییسی، تیتر زده بود: «خدا رحم کرد که من رییس‌جمهور نشدم»؛ امروز اما، ابراهیم رییسی روزنامه اعتماد را مجبور کرده است تا گفته‌هایش را در همان صفحه اول به‌صورت کامل درج کند و از آنجاکه بنابر قانون مطبوعات، اعتنا نکردن به این درخواست یعنی شکایت و احیانا توقیف، اعتماد با ذکر اینکه تکرار تیتر به درخواست روابط عمومی آستان قدس رضوی، یعنی همان مجموعه تحت ریاستِ رییسی است، تیتر اول دیروز را اصلاح و تکرار کرده است.

از دعواهای سیاسی که بگذریم، اوضاع اقتصاد ایران گویا هر روز پیچیده‌تر می شود. حسام‌الدین آشنا، مشاور رییس جمهوری، در میان دانشجویان گفته است که در اختصاص ردیف بودجه، مبالغ هنگفتی برای موسسات و افرادی در نظر گرفته می‌شود که نامشان را کسی نشنیده و همین فاش‌گویی آشنا، موضوع گزارش اول روزنامه همدلی است و «اشاره‌های آشنا به رانت‌های ناآشنا». جهان صنعت هم خبر داده است که طرح اصلاح نظام بانکی که قرار بود تحولی در اقتصاد کشور باشد، در مجلس بایگانی شده است و گویا زور مجلس و دولت به بانک‌ها نمی‌رسد.

دیروز احمدرضا دالوند، گرافیست قدیمی مطبوعات در گذشت و یاد و نامش در چند روزنامه‌ای گرامی داشته شد و روزنامه سازندگی، طرحی از چهره این گرافیست فقید در صفحه اولش کار کرده است، این هم رانتِ اهالی مطبوعات که پس از مرگ می‌گیرند.