روزنامه وطن امروز معتقد است حالا که دنیا ما را تحریم کرده است، با کشورهایی که مثل ما در باشگاه تحریمی‌ها عضوند تجارت کنیم و محور مقاومت اقتصادی را بسازیم. این روزنامه از «تعمیم مدل تجارت با ونزوئلا به کشورهای منطقه» نوشته و در بالا فهرست امتیازهای تجارت با لبنان را آورده است. 

از نگاه وطن امروز، ایران، چین، روسیه، لبنان، سوریه، ونزوئلا و کوبا می‌توانند محور مقاومت اقتصادی بسازند و تحریم‌های آمریکا را نادیده بگیرند، از طریق روش‌هایی مانند تهاتر کالا، تهاتر ارزی یا بهره‌گیری از ارز مستقل. وطن امروز در عین حال اذعان کرده است که تاکنون، هیچ‌کدام از این کشورها توانایی استفاده از این سازوکارهای مالی را نداشتند. 

در ادامه این گزارش، وطن امروز از امتیاز‌های تجارت با لبنان نوشته است که لبنان ۱۳ میلیارد دلار کالا وارد و ۲ میلیارد و ۸۵۰ میلیون دلار صادر می‌کند، حجم اقتصادش کوچک است و عملا توان صنعتی نداشته و ندارد. به گمان وطن امروز، لبنان می‌تواند در معامله‌ تهاتری، در ازای گاز و برق ایران فلزات گرانبها بدهد. جالب این‌که از نگاه وطن امروز، اقتصاد کوچک و ضعیف لبنان می‌تواند به‌جای امارات متحده عربی، بازوی تجاری ایران در منطقه شود. ایده لبنان به‌جای جهان فقط ذهنیت یک روزنامه نیست بلکه همین دیروز، مصطفی میرسلیم، نماینده مجلس، هم توییت کرد که مشارکت در بازسازی اقتصادی لبنان برد‌ـ‌برد است و باید به‌جای تعصب ورزیدن بر برجام، تبادل پایاپای با کشورهای همسو را در اولویت قرار دهیم. 

ترکیه، به‌عنوان پرترددترین مرز مسافری ایران، اعلام کرده است که از ۱۱ مرداد‌ماه، مرز هوایی با ایران را باز می‌کند اما سوال این‌جاست دیگر چه کسی می‌تواند با ارز بالای ۱۹ هزار تومان به سفرهای خارجی برود، غیر از قشر مرفه جامعه؟

قبل از شیوع کرونا، دولت با افزایش عوارض خروج از کشور، استارت کاهش سفرهای خارجی را زده بود و آفتاب یزد از یک کارشناس گردشگری پرسیده آیا دولت از کاهش سفرهای ایرانیان به خارج از کشور راضی است؟ 

رحیم یعقوب‌زادی گفته است چون درآمد ارزی کشور کاهش یافته است، برخی مسئولان فکر می‌کنند به این شیوه می‌توانند از برون‌رفت ارز جلوگیری کنند، در حالی‌که این موضوع در بلندمدت آسیب‌های جبران‌ناپذیری برای کشور به همراه دارد. بزرگ‌ترین آسیب این است که در حوزه گردشگری هم، مثل صنعت خودروسازی، بازار انحصاری و غیر‌رقابتی به وجود می‌آید، به این معنا که ایرانی‌ها توانایی خروج از کشور را ندارند، در داخل کشور هم رضایتمندی دیده نمی‌شود که مردم بخواهند مسافرت کنند و این یعنی بازار انحصاری، که در نتیجه‌اش کیفیت گردشگری در کشور بدتر خواهد شد. 

به گفته این کارشناس گردشگری، پایین بودن ارزش پول ملی قاعدتا باید خارجی‌ها را به کشور سرازیر کند، اما تحریم‌ها عملا اجازه نمی‌دهد توریستی به کشور وارد شود؛ ضمن این‌که بی‌ثباتی قیمت ارز سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری را هم مختل می‌کند.

از میان روزنامه‌های استانی، نگاهی داشته باشیم به دو روزنامه از خطه‌ خراسان؛ یکی روزنامه خراسان جنوبی که با تیتر «سکوت مرگبار» نگران آمار مرگ‌و‌میر در اثر کرونا در بیرجند است و دیگری روزنامه شهرآرا، روزنامه شهرداری مشهد، که صفحه اولش را اختصاص داده به گفت‌‌وگو با محمد‌کاظم کاظمی، شاعر و ادیب، که از مهاجران افغان‌ اهل مشهد و سال‌هاست در ایران زندگی می‌کند. 

خودسوزی شهاب مایل هروی، فرزند استاد نجیب مایل هروی، نسخه‌شناس و پژوهشگر ادبیات فارسی، توجه برخی رسانه‌ها را به وضعیت افغان‌ها در ایران جلب کرده است. 

کاظمی زمان جنگ افغانستان در دهه ۱۳۶۰، مثل بسیاری از افغان‌ها به ایران مهاجرت کرده و از ۳۵ سال پیش، در مشهد ساکن است. کاظمی البته تنها فرد خارجی است که در ایران مسئولیت رسمی گرفته است و در سال ۱۳۹۵، دبیر علمی یازدهمین جشنواره شعر فجر شد. او سعی دارد با نگاه مثبت، میزبانی ایران را قضاوت کند، با این همه یادآوری کرده است قرار بود انتخاب نمادینش در جشنواره فجر کلیشه‌ها را بشکند اما در عمل اتفاقی نیفتاد، چون نه مردم و نه رسانه‌ها ذهنیت خوبی درباره افغان‌ها ندارند. 

کاظمی درباره استاد مایل هروی هم گفته او با این‌که نیم‌قرن در ایران در حوزه ادبیات فارسی خدمت کرده است، از لحاظ اقامت و معیشت وضعیت خوبی ندارد و در تنگنا بوده است. ضمن این‌که هر سال مجبور بوده است برای تمدید اقامتش دوندگی کند، وضعیتی که همه افغان‌ها، حتی نخبگانشان، در ایران با آن مواجه‌اند.