وب‌سایت آلمانی (Qantara) در گزارشی پیرامون وضعیت اجتماعی زنان ایرانی، روز شنبه ۱۸ شهریورماه می‌نویسد: «آیا زمان خداحافظی زنان ایرانی از حجاب اجباری فرارسیده است؟ زمان می‌گوید آری».

در این گزارش آمده است: «پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹، حکومت جدید، زنان ایرانی را مجبور کرد تا خود را با حجاب اسلامی بپوشانند؛ اما مقاومت در مقابل این اجبار هیچ‌گاه از بین نرفته است. اکنون به‌نظر می‌رسد که ناگهان، حجاب اجباری در این حکومت مذهبی، دیگر مانند گذشته‌ها مسأله‌ای اساسی برای رهبران آن نیست.»

گفته می‌شود که «شما نمی‌توانید زنان ایران را مجبوربه پوشیدن حجاب کنید؛ درست همان‌طور که رضاخان (رضاشاه) نمی‌توانست همه‌ی زنان را به برداشتن حجابشان مجبور کند».

البته این سخنان ازسوی جنبش زنان ایران یا سیاستمداران اصلاح‌طلب در داخل حکومت مطرح نشده است؛ بلکه گفته‌های آیت‌الله ۷۳ ساله، احمد علم‌الهدی است که نماینده‌ی آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر مذهبی کشور در شهر مقدس مشهد است.

موضوع حجاب ازسوی جنبش زنان ایران به میان نیامده است. آنها درحال حاضر، مشغول مسائل بسیار مهم‌تری هستند که اکنون زنان کشور را با تبعیضات و نابرابری‌های اجتماعی گوناگونی مواجه کرده است: موضوعاتی مانند اعدام زنان با سنگسار، حق طلاق، حق نگهداری کودکان، خشونت خانگی، نداشتن حق کار در برخی مشاغل مهم، سهمیه‌ی دانشگاه‌ها، قوانین قدیمی ارث و میراث و نداشتن اجازه‌ی ورود به استادیوم‌های ورزشی.

زنان فعال ایرانی اکنون در مورد این موضوعات بحث می‌کنند، کتاب می‌نویسند و سمینار برگزار می‌کنند. موضوع حجاب در ایران، درحقیقت اکنون ازسوی خود رهبران حکومتی به میان آورده شده و درباره‌ی آن، در جامعه بحث می‌شود؛ زیرا آنها در پی یافتن راه‌حلی برای این موضوع هستند و می‌خواهند تا دیر نشده، با آسان‌تر کردن قوانین سخت‌گیرانه در مورد حجاب زنان، آرام آرام درمورد این مسأله عقب‌نشینی کنند، تا ریسک از دست‌دادن قدرت و حکومت بالا نرود.

از آن گذشته، آنها دیگر اصلاً نمی‌توانند زنان بی‌حجاب و بدحجاب را دستگیر و زندانی کنند؛ زیرا آنها همه‌جا هستند و تعدادشان بی‌شمار است و بی‌توجه به هرگونه برنامه‌ریزی، خودشان حجاب را از سرشان برداشته‌اند. حکومت ایران راهی جز قبول این موضوع ندارد».