روزنامه گاردین (The Guardian) در گزارشی اختصاصی از تهران امروز چهارشنبه 18 مرداد ماه از قول یک زن ایرانی می‌نویسد زن‌ها از روسری نفرت دارند.

در این گزارش آمده است: «لاله، 47 ساله، یک آرایشگر تهرانی است. او می‌گوید «من عاشق درآوردن روسری‌ام هستم.» او با یک گروه از دوستانش دور یک میز پیک‌نیک در پارک 'بهشت مادر' (Mother's Paradise) نشسته است. او تی‌شرتی کوتاه پوشیده است که نیمی از شکم او را برهنه نشان می‌دهد.

لاله می‌گوید: 'در این پارک ما می‌توانیم لباس‌های راحت و گشاد بپوشیم و ما از این آزادی لذت می‌بریم'. پشت سر لاله دخترانی که تی‌شرت و جین به تن دارند در حال رقص و پایکوبی با موسیقی پاپ هستند. یکی از آنها می‌پرد روی میز و قِر می‌دهد.

یک گروه دختربچه‌های دبستانی که روسری‌های سفید به سر دارند از کنار آنها رد می‌شود و می‌ایستند و آنها را نگاه می‌کنند.

یکی از دوستان لاله می‌گوید: 'ما از روسری نفرت داریم. ما خیلی خوشحال هستیم که بتوانیم به جاهایی برویم که بتوانیم بدون پوشش حجاب بتوانیم ورزش کنیم و آفتاب بگیریم'.

پارک 'بهشت مادر' سال 2008 در تهران گشایش یافت و به سرعت محبوبیت یافت و نمونه‌های مشابه آنها در شهرهای بزرگ ایران هم درست شده است.»

رضا ارجمند، جامعه‌شناس از دانشگاه Lund در سوئد که اخیراً کتابی در مورد این پارک‌ها نوشته است می‌گوید کمبود ویتامین D یک مشکل همگانی در شهرهای ایران است. این مشکل پزشکی در اثر پوشیدن حجاب اجباری در ملاءعام و زندگی در آپارتمان‌های با نور کم آفتاب به وجود می‌آید.

ارجمند می‌گوید: «به هر شکلی که به این پارک‌ها نگاه کنید، زنان ایران از وجود آنها بهره می‌برند. برای زنان از خانواده‌های مذهبی هم این پارک‌ها فرصتی فراهم می‌کند تا مدتی بدون حجاب و آزادانه در آنها ورزش یا قدم بزنند. درست است که این پارک‌ها هم به نوعی زنان ایران را منزوی می‌کند اما در عین حال نوعی آزادی گرد هم آمدن و تفریح به آنها می‌دهد که قبلاً برایشان فراهم نبوده است.»