هیجان فوتبال به قاره سبز بازگشته است؛ ۲۴ تیم ملی در ۱۱ شهر مختلف دنیا. یورو ۲۰۲۰ پس از وقفه‌ای یک ساله به دلیل همه‌گیری کرونا از روز ۲۱ خرداد آغاز شد.

رقابت نفس‌گیر بر سر قهرمانی در مستطیل سبز رنگ اما رقابت‌های دیگری را هم به دنبال داشته است.

شرکت‌های بزرگ تجاری و اسپانسرهای بین‌المللی هم به این مسابقات چشم دوخته‌اند، رقابتی تجاری با ردپایی از سیاست.

ماه پیش اعلام شد که شرکت دولتی گازپروم روسیه برای نخستین بار حامی مالی مسابقات یورو ۲۰۲۰ و ۲۰۲۴ شده، شرکتی که سال‌ها اسپانسر لیگ قهرمانان اروپاست.

همزمان اعلام شد شرکت دولتی نفت جمهوری آذربایجان ( سوکار) از میان ۱۲ حامی مالی یورو کنار گذاشته شده است. سوکار از زمانی که سال گذشته از نبرد نظامی جمهوری آذربایجان با ارمنستان حمایت کرد، مورد انتقاد قرار گرفت و در پی افشای لابی‌گری آذربایجانی‌ها در شورای اتحادیه اروپا، بی‌سر‌وصدا از حامیان مالی یورو کنار گذاشته شد.

گازپروم روسیه اما نه تنها برای یوفا شریکی حیاتی است، بزرگترین تامین‌کننده انرژی قاره اروپا هم است.

در سال ۲۰۱۸  بیش از ۴۰ درصد از گاز صادراتی به قاره سبز از روسیه وارد شده بود.

از سال ۲۰۱۴ و اشغال شبه جزیره کریمه اوکراین توسط روس‌ها، روابط روسیه با غرب تنش‌آمیز بوده است. این موضوع اما باعث نشده روابط اقتصادی اروپایی‌ها با روسیه نادیده گرفته شود. نمونه آن قرارداد جدید گازپروم و یوفا، تا جایی که وقتی یوفا به درخواست روسیه به تیم ملی اوکراین دستور داد شعار شکوه قهرمانان را از پیراهن جدیدش برای یورو حذف کند، رسانه‌های اوکراینی نوشتند این تصمیم به دلیل روابط تجاری یوفا و گازپروم روسیه گرفته شده است. 

علاوه بر این این شرکت روسی،  یورو ۲۰۲۰ چهار اسپانسر چینی هم دارد. کلاف پیچیده‌ای از اقتصاد و سیاست با طعم فوتبال.