سرنوشت تلخ سعید
تنها ۱۹ سالش بود که رکورد عجیب ۲۱۵ در یک ضرب و ۲۶۵ کیلو در حرکت دوضرب را جابهجا کرد. نامهای آشنایی که آن روز در تمرین تیم ملی بودند، تولد یک هرکول را به چشم خود دیدند، اما پدرش میگوید: «همان رکورد لعنتی دخل سعید را آورد». برخاسته از شهر رضازاده و یورش برده بر رکورد همشهریاش که لقب قویترین مرد جهان را یدک میکشید. میگفتند قرار است یک ایرانی رکورد یک ایرانی دیگر را بشکند، اما امان از مافیای قدرت که کمرش را شکست و برای سالها خانهنشینش کرد. تمام آنهایی که سعید را میشناختند دریافته بودند جریان دوپینگی شدنش چیست، اما شاید ترس از چفیهای که برگردن و انگشتری هدیهای که در دست قویترین مرد آن روزهای جهان بود، جرات گفتن حقیقت را از همه گرفت و علیحسینی را تا ۳۰ سالگی زمینگیر کرد.
تولد رضازاده دوم
۱۲ سال قبل مسابقات قهرمانی جوانان جهان چهرهای جدید داشت که دنیا را غافلگیر کرد. وزنهبرداران به او لقب رضازاده دوم دادند و خیلیها امیدوار بودند افتخارات رضازاده یک بار دیگر و باز هم با دستان یک اردبیلی تکرار شود. جوان ۱۸ سالهای در دسته فوقسنگین که از همان ابتدای کار به تمام رکوردهای موجود یورش برد و آنها را جابهجا کرد. نام سعید علیحسینی از همان روزها در دنیا بر سرزبانها افتاد، اما خیلی زود تبدیل به بغض ورزش ایران شد. المپیک ۲۰۰۸ پکن در پیش بود و دیگر خبری از رضازاده نیست که یک مدال طلا برای ایران رزرو شده باشد. اما قویترین مرد جهان در مصاحبهای با روزنامه ایران گفت: «پسرم باید رکورد من را بشکند». رضازاده به سعید علی حسینی اشاره میکند که در جوانان جهان هر چه رکورد وجود داشت را شکست، حرفهایی که البته خیلی زود ثابت شد چندان هم از ته دل نبوده است. سعید علی حسینی سالها بعد در مصاحبهای با روزنامه جامجم خلاف حرفهای پدر معنوی را به زبان آورد و گفت: «کارشناسان وزنهبرداری میدانستند من میتوانم یک روز قهرمان جهان شوم اما او(رضازاده) که رکورددار جهان بود این را نمیخواست ولی در حرف میگفت، پسرم باید رکورددار جهان شود.»
متهم ردیف اول
پیش از آغاز مسابقات جهانی وزنه برداری در سال ۲۰۰۹ خبر بهتآوری به جامعه ورزش ایران رسید. در ابتدا اینطور گفته شد که سعید علی حسینی، شانس مسلم کسب مدال طلا به دلیل مصدومیت مسابقات را از دست داده است، اما تنها چند روز بعد مشخص شد این خبر انحرافی بوده و اصل ماجرا چیز دیگری است. فدراسیون جهانی او را به دلیل مثبت اعلام شدن نمونه آزمایش دوپینگ، محروم کرده است. خبری که با اعلامش وزنهبرداری ایران وارد بحرانی بزرگ شد و حسین رضازاده سرمربی وقت تیم ملی در ردیف اول متهمین قرار گرفت. علی حسینی و چند وزنهبردار سنگین وزن دیگر ایران که همزمان با سعید محروم شده بودند، کادرفنی تیم ملی را مقصر میدانستند و آمپولهای تزریق شده به ورزشکاران در طول اردوها را دلیل این اتفاق میدانستند. جنجالها آنقدر بالا گرفت که رئیس وقت فدراسیون وزنهبرداری حتی برای محرومیت رضازاده پروندهای مفصل تشکیل داد، اما قویترین مرد جهان که از حمایت فراوان نهادهای قدرت به خصوص رهبر جمهوری اسلامی سود میبرد، ناگهان با حکم رئیس وقت سازمان تربیت بدنی به عنوان سرپرست فدراسیون وزنهبرداری معرفی میشود. وزنهبرداران و جامعه ورزش معتقد بودند ترس رضازاده از تکرار رکوردش توسط علیحسینی دلیل اصلی دوپینگی شدن سعید بوده است، اتهامی که همواره رضازاده آن را رد و حتی خندهدار میخواند و در ظاهر میکوشید تا از محرومیت علیحسینی بکاهد. متهم ردیف دوم اما بهرام افشارزاده (دبیرکل وقت کمیته ملی المپیک) بود، مسئولی که میگفتند میتواند از حق سعید دفاع کند، اما او هم پشت رضازاده درآمد و قدم از قدم برنداشت. علی حسنی با اشاره به ماجرای محرومیت ۹ وزنهبردار ایران به روزنامه همشهری گفته بود: «سازمان تربيت بدنی و كميته المپيک دست به دست هم دادند تا رضازاده محروم نشود. در اردوی اردبيل به ما آمپول انسولين، تستسترون و سوماتروپين میزدند. اين همان بلايی است كه سر خيلی از وزنهبرداران آمده و آنها دچار ديابت شدهاند. آقای ژنیا کمک مربی بلغاری تيم ملی به جای رضازاده نمونه ادرار داده بود، وگرنه رضازاده هم مثل ۹ نفر دیگر محروم میشد.» در این بین اما فدراسیون جهانی هم بیتقصیر نبود و اتهام بزرگش این بود که در پرونده سعید بر خلاف رویه رایج، یکسال از اعلام رای خودداری کرد.
تمام تیم فدا شوند یا فقط یک نفر
محرومیت سعید علی حسینی جنجال بزرگی به راه انداخت و در راس جنجالها، عزیز علیحسینی (پدر سعید) قرار داشت. از این طبقه به آن طبقه و از این اتاق به آن اتاق، تمامی سازمان ورزش را زیر و رو کرد تا از حق پسرش دفاع کند. با تمام روزنامهها حرف میزد و از مافیای قدرت در وزنهبرداری میگفت. از اینکه پسرش فقط آن کاری را انجام داده است که رضازاده میگفت. عزیز آقا که خودش قهرمان سابق وزنهبرداری بود مصاحبههای سانسور شده فراوانی دارد و معتقد بود سازمان ورزش از رضازاده حمایت کرد، چون نمیخواست چهره یک قهرمان ملی را مخدوش کند. میگفت رضازاده مثل پسر تاماش آیان (رئیس فدراسیون جهانی) میماند و پسر من فقط خدا را دارد. میگفت پسرش را فدا کردند که تیم و وزنهبرداری ایران را نجات دهند. هر هفته تمام این جملات را به رسانهها میگفت و عادت کرده بود بعد از چاپ مصاحبهاش به خبرنگاران زنگ بزند و با بغض بگوید: «شما هم حق مطلب را ننوشتهاید اما من به شما حق میدهم چون نوشتن آن جملات دردسرساز بود. ولی مطمئن باشید حق سعید را میگیرم». با روی کار آمدن رضازاده در راس فدراسیون وزنهبرداری در دو مرحله سعی شد از محرومیت علی حسینی بکاهند، اما فایدهای نداشت و فدراسیون جهانی برای دومین بار رای را تایید کرد. سعید برای همیشه از وزنهبرداری محروم شده بود و پدرش که از پیگیری موضوع توسط مسئولان ورزش ایران ناامید شده بود از بازاریان اردبیل پول قرض کرد تا وکیل بگیرد و پرونده را به دادگاه عالی ورزش ببرد. عزیر آقا آنقدر دوید تا سرانجام حکم محرومیت پسرش را به ۱۲ سال و سپس ۸ سال تقلیل داد. علی حسینی پدر بعد از کاهش محرومیت پسرش گفت: «این کارها را افشارزاده انجام داد یا رضازاده؟ سازمان ورزش قدمی برداشت یا فدراسیون؟».
خداحافظی با حسرت المپیک
۱۰ سال از بهترین روزهای عمر سعید دور از قهرمانی و مسابقه گذاشت. در سالهایی که سعید محروم بود، بالاخره رکورد رضازاده شکسته شد، لاشا تالاخادزه (وزنهبردار گرجستانی) رکوردی را شکست که ۱۲ سال قبل سعید علی حسینی در تمرینات تیم ملی آنرا جابهجا کرده بود. وقتی از علی حسینی دراینباره پرسیدند، ابتدا سکوت کرد و بعد گفت: «المپیک در راه است و من انگیزه زیادی دارم». سرانجام محرومیت به پایان رسید اما علی حسینی عادت به قهرمانی را از یاد نبرد و در بدو ورود به دنیای وزنه موفق شد در مسابقات جهانی ۲۰۱۷ و بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ روی سکو برود. سعید که سالها در رویای المپیک روز را به شب رسانده بود خود را برای المپیک توکیو مهیا میکرد تا با رکوردشکنی و طلای این رویداد مهم از ورزش خداحافظی کند اما بدشانسی و سوءمدیریت دستبردار قهرمان اردبیلی نبود. در ابتدا گفته شد سعید مصدوم است، خبری که خودش آنرا تکذیب کرد، بعد گفته شد زمان ثبتنام برای مسابقات انتخابی المپیک تمام شده است. کمیته ملی المپیک ایران در نامهای به فدراسیون جهانی وزنهبرداری سعی در حل مشکل و ثبتنام سعید علی حسینی در مسابقات انتخابی داشت اما تاماش آیان یکبار دیگر سعید را ناامید کرد و گفت:«مهلت نه تنها برای سعید بلکه برای تمام ورزشکارانی که ثبتنام نکردهاند تمام شده و قانون برای همه یکسان است». سرنوشت تلخ سعید علی حسینی به آنجایی رسید که او رسما با ارسال نامهای به فدراسیون وزنهبرداری ایران از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و اینبار سعی کرد سکوت کند هر چند پدرش باردیگر در مصاحبهای تاکید کرد: «روزی سعید ناگفتههاییرا خواهد گفت که دست خیلیها رو میشود.»