تاریخ شروع لیگ برتر هنوز مشخص نشده در حالی که تیم ها چندین هفته است که تمرینات خود را آغاز کرده اند. ابتدا قرار بود لیگ برتر در تاریخ دهم تیرماه قرعه کشی شود و مسابقات نیز دهم مردادماه آغاز شود. حالا دهم مرداد فرا رسیده اما هنوز قرعه کشی بازیها انجام نشده و تاریخ شروع بازیها نیز نامشخص است. آماده سازی و تجهیز استادیوم ها، بلیط فروشی الکترونیک، شماره گذاری صندلی ها، ورود بانوان به استادیوم ها و... از دلایل تعویق لیگ برتر نام برده می شود. اگرچه فدراسیون فوتبال قصد دارد شرایط استادیوم ها را بهتر کند ولی بدون شک این مبهم بودن زمان قرعه کشی و شروع بازیها به تیم ها لطمه خواهد زد. تیم‌های پرسپولیس و استقلال با توجه به اینکه تمرینات خود را دیر شروع کردند و مربیانشان شناخت کمی از فوتبال ایران دارند، از این تعویق مسابقات سود بردند. اما این مسئله برای تیم های دیگری مانند سایپا، فولاد و تراکتور که تمرینات خود را به موقع شروع کرده اند، مفید نخواهد بود.

یکی از مهمترین مسائل در برنامه ریزی مربیان برای طراحی تمرینات، زمان در دسترس است. برای نمونه مربی که در دوره پیش فصل ۸ هفته زمان در اختیار دارد با مربی که ۴ هفته فرصت دارد قطعا برنامه ریزی و طراحی متفاوتی خواهند داشت. با مشخص نبودن تاریخ دقیق شروع لیگ مربیان با چالشهای عجیبی مواجه خواهند شد. در حال حاضر مربیان نمی دانند فشار تمرینات را در چه هفته هایی بر بازیکنان وارد کنند و یا اینکه دوره Tapering (کاهش فشار تمرینات) را از چه زمانی آغاز کنند تا بدنهای بازیکنان برای شروع فصل شرایط مطلوبی داشته باشد، یا حتی اردوهای پیش فصل خود را برای چه تاریخی برنامه ریزی کنند. چرا که زمان شروع بازیها مشخص نیست و این مسئله کاملا با برنامه ریزی تمرینات مرتبط است. در واقع مشخص نبودن زمان شروع بازیها کاملا بر روی برنامه ریزی تمرینات تیم‌ها اثرگذار است.

قرعه کشی بازیها نیز مسئله ی بسیار مهمی است که مربیان بایستی از آن مطلع باشند. برای مثال اگر تیمی در هفته های ابتدایی بر حسب قرعه قرار باشد چندین بار به اهواز برود باید برنامه ریزی ویژه ای برای مقابله با گرما در نظر بگیرد. یا دو تیمی که در هفته های اول با دو قرعه متفاوت آسان یا سخت مواجه شده اند، قطعا برنامه ریزی یکسانی نخواهند داشت. این یک امر بسیار بدیهی است در طراحی دوره های تمرینی است و مربیان بایستی زمان کافی را برای این برنامه ریزی در اختیار داشته باشند. همچنین ادامه این روند بلاتکلیفی، تیمها را به شکل فرسایشی در همین ابتدای فصل خسته خواهد کرد و مربیان نیز کار دشواری دارند تا در این شرایط انگیزه بازیکنان را در سطح مطلوبی نگه دارند. به عبارت ساده، طولانی شدن پیش فصل برای تیمها به هیچ عنوان مفید نخواهد بود و آنها را با چالش هایی مختلفی مواجه خواهد کرد.

به نظر می رسد فدراسیون فوتبال عزم جدی برای مشکلات استادیوم ها دارد و این رویکرد قابل تقدیر است. اما تیم ها نیز در این بین متضرر خواهند شد. این اتفاقات می تواند کیفیت بازی ها و عملکرد تیم‌ها را در شروع لیگ تحت تاثیر قرار دهد. واقعیت این است که مسیر فوتبال ایران برای پیشرفت و استانداردسازی کاملا برعکس است. ابتدا عنوان حرفه ای برای فوتبال ایران انتخاب شده و حالا پس از ۱۸ دوره برگزاری لیگ برتر مسائلی مطرح می شود که از ابتدایی ترین عوامل لازم برای برگزاری یک بازی فوتبال است. البته مشکلات اساسی دیگری نیز وجود دارد که فوتبال ایران با آنها مواجه است. نمونه بارز آن عدم وجود منابع درآمدزایی و بدهکاری باشگاهها است که به یک مشکل بزرگ و دائمی تبدیل شده اما در فوتبال مدرن یک بحث بدیهی و پیش پا افتاده است. اراده فدراسیون برای مقابله با مشکلات اگر با تغییرات بنیادی مواجه شود در نهایت به سود فوتبال ایران خواهد بود. اما بایستی پذیرفت که این تغییرات قطعا بدون تبعات نخواهد بود.