یک زن روستایی کیست و چگونه روزگار می‌گذراند؟ نقش او در زندگی خانوادگی ، اجتماعی و اقتصادی جامعه  پیرامونش چیست؟ چه تعداد از زنان و دختران ایران در روستاها زندگی می‌کنند؟ به راستی آنها از صبح تا شبشان را چگونه سپری می‌کنند؟

یک زن روستایی از صبح خیلی زود تا پاسی از شب در موقعیت‌های مختلف در حال کار و فعالیت است؛  نگهداری از فرزندان و مراقبت از آنها، تهیه غذای روزانه، شستشوی لباس ها، نگهداری از افراد مسن خانواده، فرآوری مواد مورد نیاز در تهیه غذا، نگهداری دام‌‌ها در منزل و تمیز كردن اصطبل‌ها و آخورها، شیردوشی و پشم‌چینی از دام‌ها، همه از وظایفی است كه زنان روستایی به طور مستمر و روزانه انجام می‌دهند

در ایران ۱۵ درصد کل جمعیت کشور و ۳۲ درصد جمعیت کل زنان ایران را زنان روستایی و عشایری تشکیل می‌دهند.

بر اساس آمارها، حدود ۵ میلیون  ۶۰۰هزار زن در تولیدات بخش کشاورزی ایران حضور دارند. این آمار نشان می‌دهد ۸۰ درصد زنان جامعه روستایی و عشایری  شاغل هستند.

آمارها چه می گویند

اگرچه نقش اقتصادی زنان روستایی در اقتصاد کلان کشور مورد توجه چندانی قرار نمی‌گیرد اما آمارها می‌گوید؛ زنان و دختران روستا در ۵۰ درصد منابع تبدیلی ، ۲۲ درصد تولید محصولات زراعی و دامی و ۷۵ درصد در صنایع دستی مشارکت دارند. همچنین ۲۵ درصد در امور مربوط به کاشت ، ۳۴ درصد در داشت و ۵ درصد در برداشت مشارکت دارند

زن روستایی و عشایری که بیش از ۱۱ میلیون نفر را در ایران تشکیل می‌دهند به دلایل زیادی امکان و موقعیت رشد را پیدا نمی‌کنند. نقش آنها به صورت کلیشه‌ای خلاصه شده است در کارهای مربوط به خانه و فرزندان در حالیکه نقش آنها در اقتصاد و موقعیت های اجتماعی نادیده گرفته می شود

محرومیت زنان روستایی

زنان روستایی به دلیل تبعیض های سنتی اجتماعی و افتصادی از حق خود بر زمین ها و اراضی کشاورزی محروم هستند.

در ایران گفته می‌شود فقط یک درصد زنان روستایی مالک زمین هستند و با وجود اینکه آنها در کنار مردان کار و فعالیت می‌کنند اما مالکیتی در برابر زمین‌ها ندارند.

در واقع، به دلیل اینکه مردان سرپرست خانوار شناخته می‌شوند، مالکان اراضی و زمین ها هم هستند.

همین محرومیت زنان از حق مالکیت باعث شده است که آنها نتوانند از تسهیلات بانکی مثل وام استفاده کنند چون وثیقه‌ای در دست ندارند که به وسیله آن اقدام کنند

علاوه بر این زنان روستایی به دلایل فرهنگی هم از سوی خود و هم از سوی مردان، جدی گرفته نمی‌شوند. آنها حق خود را طلب نمی‌کنند و مردان چه در درون خانواده و چه در سیستم اقتصادی، این زنان را ناتوان از فعالیت اقتصادی مستقل می‌دانند. سیستم بانکی که مزایایی برای روستاییان در نظر می گیرد فقط برای مردان است و زنان را فاقد توانایی برای بازپرداخت وام ها و یا مشارکت اقتصادی می‌داند

بی سوادی و یا کم سوادی، نداشتن اطلاعات، نبود شبکه‌های اجتماعی و زنان در روستاها باعث شده است که زن روستایی از توسعه و رشد محروم بماند

یک روز برای زن روستایی

سازمان ملل در سال ۲۰۰۸ یک روز را به نام زن روستایی زد. ۱۵ اکتبر روز جهانی زن نام گذاری شد تا توجه‌ها را به نقش زنان روستایی در توسعه پایدار کشورها معطوف کند. در واقع هدف از این نام‌گذاری توجه به نقش حیاتی و سهم زنان روستایی و بومی در تقویت کشاورزی و توسعه روستایی، بهبود امنیت غذایی و محو فقر روستایی بوده است چون ۷۶ درصد افرادی که در فقر مفرط زندگی می‌کنند، ساکن روستاها هستند. برنامه توسعه پایدار و محو فقر از اهداف جهانی است که قرار است تا سال ۲۰۳۰ محقق شود