مرجان داوری، مترجم ۵۲ ساله محبوس در زندان قرچک ورامین، از سوی شعبه یک دادگاه کیفری به ۷۵ سال حبس تعزیری محکوم شد که ۲۵ سال آن قابل اجرا خواهد بود.

داوری در پاییز سال ۱۳۹۴ پس از بازداشت همراه با همسر سابقش کریم زرگر، از مدیران پیشین صداوسیما و به اتهام راه اندازی موسسه راه معرفت و ترویج جنبش معنوی اکنکار، به اعدام محکوم شده بود.

مرجان داوری متولد ۴ اردیبهشت ۱۳۴۵ و فارغ‌التحصیل رشته گرافیک دانشگاه الزهرا تهران است. او  کتاب‌هایی چون پنجه زمان اثر پل توئیچل، جوینده اثر فیل موریمیتسو و تمرینات معنوی اک اثر هرولد کلمپ را ترجمه کرده که با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ایران منتشر شده بودند.

او دوم مهرماه ۱۳۹۴ در منزل پدری‌ خود در مهرشهر کرج بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین متعلق به وزارت اطلاعات منتقل شد. مرجان داوری بیش از سه ماه در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری شد و در حالی که از دسترسی به وکیل محروم بود تحت بازجویی ماموران وزارت اطلاعات قرار داشت.

ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، در سال ۱۳۹۵ مرجان داوری و همسر سابقش کریم زرگر را با اتهاماتی چون «افساد فی‌الارض، رابطه نامشروع، اجتماع و تبانی علیه نظام، عضویت در فرقه عرفانی اکنکار»، به اعدام محکوم کرد.

بعد از ورود وکیل به پرونده مرجان داوری و اعتراض به حکم صادره، دیوان عالی کشور حکم اعدام او را نقض کرد اما دادگاه انقلاب تهران باردیگر بر حکم اعدام او اصرار کرد. سرانجام هیات عمومی دیوان عالی کشور حکم اعدام را نقض کرد و این بار پرونده در شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب تهران رسیدگی شد و با حکم این شعبه بود که مرجان داوری از اتهام افساد فی‌الارض که مجازات اعدام در پی دارد، تبرئه شد.

وکیل مرجان داوری در تمام این مراحل تاکید کرده بود که موکلش فقط به عنوان مترجم و مشاور با موسس راه معرفت کار می‌کرده و مسئولان اصلی کسان دیگری بوده‌اند.

در این پرونده، کریم زرگر، همسر سابق مرجان داوری با حکم دادگاه انقلاب تهران و بدون اعلام رسمی، در بهمن ماه ۱۳۹۶ اعدام شد.

کریم زرگر، همسر سابق مرجان داوری، متولد سال ۱۳۳۲ در اهواز  و دانش آموخته حقوق در دانشگاه تهران و دکترای حقوق دریایی از استراسبورگ فرانسه بود. او سال‌ها از مدیران ارشد سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی بود و سمت‌هایی چون مدیرکل سیمای برون‌مرزی، مدیر پخش شبکه اول سیما و ریاست دانشکده صدا و سیما را بر عهده داشت. زرگر مدتی نیز صاحب امتیاز و مدیرمسئول ماهنامه گزارش فیلم بود اما پس از راه‌اندازی موسسه راه معرفت، در پاییز ۱۳۹۴به اتهام ترویج جنبش معنوی اکنکار بازداشت شد. زرگر در سال ۱۳۹۵ از سوی ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به اعدام محکوم شد و در ۱۰ بهمن ۱۳۹۶ به دار آویخته شد.

برای مرجان داوری نیز بعد از تبرئه از اتهام افساد فی‌الارض، پرونده دیگری در شعبه یک دادگاه کیفری تهران تشکیل شد.این دادگاه در جریان محاکمه‌ای که دی ماه سال‌جاری(۱۳۹۸) برگزار شد، داوری را به «معاونت در سه فقره زنای در حکم عنف» متهم و به ۷۵ سال حبس محکوم کرد.

اتهام «معاونت در سه فقره زنای در حکم عنف» وارد شده به مرجان داوری ناشی از بخشی از اتهاماتی است که وزارت اطلاعات و دادگاه انقلاب به همسر سابق وی، کریم زرگر، تحت عنوان «زنای در حکم عنف» با سه زن در موسسه راه معرفت وارد کرده بودند. سازمان‌های بین المللی حقوق بشر پیشتر عنوان کرده‌اند دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی در مواردی با وارد آوردن اتهاماتی چون قاچاق مواد مخدر یا ارتکاب جرایم عمومی و جنسی به مخالفان خود یا زندانیان عقیدتی، آن‌ها را در شمار محکومان عادی، اعدام می‌کند. 

اکنون در صورت اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی که براساس آن در صورت صدور چند حکم برای یک متهم، شدیدترین آن قابل اجرا خواهد بود، از حکم ۷۵ سال زندان صادر شده برای مرجان داوری ۲۵ سال زندان قابل اجرا خواهد بود.