برخی برای تمرکز روی کار، به سکوت مطلق نیاز دارند. برخی دیگر ترجیح می‌دهند در تاریکی کار کنند. و افرادی هستند که هنگام کار آرام و قرار ندارند. چنین مواردی ممکن است وسواس‌های محیط کاری به نظر برسد ولی برای افراد اوتیست، این عوامل و موارد دیگر موانعی عبور ناپذیر برای انطباق با محیط کار است.

یک شرکت بین‌المللی خدمات کامپیوتری به نام «اوتیکن» (Auticon) با پیدا کردن روش‌هایی برای انطباق محیط کار با مشخصات و قابلیت‌های هر فرد، قصد دارد این وضعیت را تغییر دهد. ربکا بیم، مدیر این شرکت که دفتر مرکزی آن در کالیفرنیا است در مصاحبه‌ای با روزنامه اسپانيايی ال‌پايس گفت: «برای هر فردی با هر مشخصات و قابلیتی، یک شغل مناسب وجود دارد.»

یک نهاد غیر انتفاعی فعال در زمینه اشتغال و آموزش حرفه‌ای افراد اوتیستیک به نام «اوتیسم ورکس» می‌گوید نرخ متوسط بیکاری افراد دارای اوتیسم، حدود ۷۷ درصد و در برخی کشورها بسیار بیشتر از این است. طبق پژوهش‌های سازمان بهداشت جهانی، یک نفر از هر ۱۶۰ کودک به نوعی و درجه‌ای از اوتیسم مبتلا می‌شود. کارشناسان معتقدند اوتیسم طیف وسیعی را دربرمی‌گیرد و شدت آن در میان افراد مبتلا سطوح متفاوتی دارد.

شرکت «اوتیکن» برای افراد اوتیست شغل مناسبی پیدا کرده است: «آزمایش کردن نرم‌افزارها». کارشناسان فنی این شرکت که نرم‌افزارها را برای یافتن ویروس و ایرادات ديگر کنترل می‌کنند، دریافته‌اند که افراد دارای اوتیسم در رمزگشایی تسلسل سیستم کار نرم‌افزارها و یافتن ایرادها قابلیت خوبی دارند. فلسفه شرکت «اوتیکن» این است که «اوتیسم نه یک اختلال بلکه فقط روش متفاوتی از کارکردن است.»

برای ایوان روچته، ۳۶ ساله که در سن ۲۸ سالگی اوتیسم او تشخیص داده شد، همواره یافتن دوست و صحبت با غریبه‌ها دشوار بود. او مکالمه‌های عادی و بی‌هدف را دوست نداشت و این موضوع شغل او را که پر کردن کیسه خرید مشتریان در سوپرمارکت بود، دشوار می‌کرد.

ایوان که سال‌ها بیکار بود، می‌گوید: «برای من معاشرت با دیگران به خصوص اگر آن‌ها را نشناسم دشوار است. من سال‌ها بیکار بودم و در مصاحبه‌های کاری قبول نمی‌شدم.»

پنج سال پیش والدین او در مورد شرکت «اوتیکن» مقاله‌ای دیدند و ایوان یک دوره آموزشی برای فراگرفتن آزمایش محصولات کامپیوتری را طی کرد. او اکنون یکی از قدیمی‌ترین کارکنان بخش آزمایش و تست نرم‌افزارهای این شرکت است.

ربکا بیم، مدیر این شرکت می‌گوید: «ایوان در آغاز کار خیلی خجالتی بود.» ولی سال گذشته او از ایوان خواست در یک جلسه کاری سخنرانی کند. ایوان نه تنها خودش به تنهایی توانست با هواپیما از لس‌آنجلس به شهر سن خوزه سفر کند بلکه سخنرانی خود را در جلسه هیات رییسه شرکت با موفقیت انجام داد.

به نظر ربکا بیم این نمونه نشان می‌دهد که اشتغال افراد دارای اوتیسم نه تنها به استقلال و تقویت احساس مفید بودن کمک می‌کند بلکه نوعی درمان است که در طولانی مدت برای آن‌ها بسیار مفید است.

یکی از ابزارهای مهم مورد استفاده در شرکت «اوتیکن»، ابزار رد و بدل کردن پیام در شرکت‌ها به نام «اسلک» است. یکی از مشکلات عمومی افراد دارای اوتیسم اضطراب ناشی از تماس با دیگران است و نحوه برخورد آن‌ها با مکالمه طوری است که معمولا لطیفه‌ها و یا کنایه‌ها را درک نمی‌کنند. اما تماس از طریق شبکه پیام‌رسانی «اسلک» به افراد دارای اوتیسم امکان می‌دهد با سرعتی که مناسب حال آن‌ها است، کلمات مورد نظر خود را بدون صحبت کردن و یا تماس رو در رو با افراد انتخاب کنند.

چاد هان و گری بنوئیست در سال ۲۰۱۱ شرکت اوتیکن را تاسیس کردند. دو پسر آقای بنوئیست اوتیسم دارند و این الهام‌بخش تاسیس شرکتی بود که بتواند به این افراد کمک کند. یکی از پسران آقای بنوئیست اکنون به عنوان حسابدار در این شرکت مشغول کار است. او با یک گوشی مخصوص که تمام صدای محیط را حذف می‌کند، مشغول به کار  است. شرکت «اوتیکن» امروزه علاوه بر آمریکا در آلمان، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، سوئیس و کانادا فعالیت می‌کند و به زودی قرار است در اسپانیا نیز شعبه‌ای دایر کند.

ربکا بیم می‌گوید: «وقتی مشتریان از ما می‌پرسند چه چیزی باعث می‌شود که افراد دارای اوتیسم کار آزمایش نرم‌افزارها را به خوبی انجام دهند، در جواب می‌گویم توانایی آن‌ها در تشخیص و شناخت الگوها، توجه آن‌ها به جزییات، قابلیت آن‌ها برای انجام کارهای تکراری و بالاخره صداقت بی‌تردید آن‌ها است.»

یکی از مدیران بخش فنی این شرکت می‌گوید برخی از افراد دارای اوتیسم قادرند کارهایی را که ما معمولا با برنامه کامپیوتری اکسل انجام می‌دهیم، در ذهن خود انجام دهند. حتی یکی از شاغلان این شرکت که اوتیسم دارد توانست در الگوریتم نرم‌افزاری که برای محاسبه هزینه بیمه طراحی شده بود، یک اشتباه پیدا کند.

خانم بیم می‌گوید: «ما پس از فروش محصولات خود به مشتریان می‌گوییم که تعدادی از کارکنان ما دارای اوتیسم هستند چون نمی‌خواهیم به خاطر ترحم محصولات ما را انتخاب کنند.»

دفعه بعد تصور کنید که ضعف و ایرادهای سامانه ایمنی کامپیوترهای شما توسط فردی برطرف شده که دوست ندارد در محل کار کنار پنجره بنشیند، یا هنگام کار به سکوت مطلق نیاز دارد و یا مدادهای خود را به شکل عجیبی مرتب می‌کند. ولی هیچ‌یک از این ویژگی‌ها واقعا نباید مساله‌ای باشد.

ایوان روچته که سال‌ها تصور می‌کرد هیچ‌گاه کار پیدا نخواهد کرد، عمیقا به فرصت‌های برابر برای همه اعتقاد دارد. او می‌گوید: «باید به افراد دارای اوتیسم فرصت داده شود و صرفا به خاطر اوتیسم نباید در مورد آن‌ها قضاوت کرد. حتی اگر رفتار آن‌ها عجیب باشد باید آن‌ها را به خوبی شناخت و از این ویژگی آن‌ها فراتر رفت.»