نوآوری همایون صنعتیزاده و شهیندخت سرلتی: کاشت گلمحمدی به جای خشخاش
نوآوران، مجموعه کوتاه ویدیویی ایران اینترنشنال برای نوروز ۱۳۹۸ است. این مجموعه سراغ چهرههای ایرانی میرود که بهرغم تمامی موانع، از جمله موانع اداری و دولتی، کارشان را پیش ببرند. این چهرهها، کارآفرین بودهاند و در محیط بومی خودشان، دنیایی را تغییر دادهاند.
یک خانواده ایرانی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران دنبال تحقق رویای خود برای کاشت گل در کرمان بود؛ شهیندخت سرلتی (۱۳۱۲ - ۱۳۸۳) معروف به «بانوی گل سرخ» و همایون صنعتیزاده(۱۳۰۴ -۱۳۸۸) که با انتشارات فرانکلین شناخته شده بود.
این انتشاراتی نامی آشنا بود که صنعتیزاده برایش در دهه ۱۳۶۰ به اتهام «جاسوسی» پنج سال زندان رفت و دیگر به او اجازه فعالیت در بازار کتاب را ندادند. او در واقع برای انتشار ۱۵۰۰ عنوان ترجمه از آثار غربی در انتشارات فرانکلین، مجازات شد.
شهیندخت سرلتی و او، در دهههای پایان عمر سراغ اجرای این رویا رفتند که در زمینهای لالهزار کرمان، بهجای خشخاش، گل محمدی کشت کنند.
کشاورزهای منطقه اول فکر کردند این دو «خل شدهاند» و جلوی فعالیتشان را گرفتند، حتی اجازه ندادند تا آب «حرام این گلها» شود. بوتههایی که زیر نظر این دو کاشته شده بودند ولی در زمینهای نیمهخشک و بدون آبیاری به گل نشستند.
صنعتیزاده گفت: «کشاورزها جمع شدند و گفتند شما چه کار دارید میکنید؟ گفتیم میخواهیم گل بکاریم. گفتند شما عقلتون نمیرسه. باید تریاک بکارید. از صبح تا شب میدویدیم تا برای کاشت گل کمک بگیریم اما به ما میگفتند شما دیوانهاید!»
گلابهایشان را بهشیوهای صنعتی ولی بینیاز از کود شیمیایی با نام «گلاب زهرا» عرضه کردند و این پروژه، کمک به «پرورشگاه صنعتی» بود که پدربزرگ صنعتیزاده آن را تاسیس کرده بود.
در اوج کار، برای گلاب زهرا ۸۰۰ هکتار زمین به زیر کشت رفته بود و ۱۵۰۰ خانواده کشاورز در آن مشغول به کار بودند.