چرا پسران در تحصیل عقب میمانند؟
در کشورهای پیشرفته موفقیت تحصیلی پسران به نسبت دختران و شانس آنها برای ورود به دانشگاه کمتر است. در بریتانیا وضعیت تحصیلی پسران خانوادههای کارگری سفیدپوست بهویژه بد است.
بر اساس پژوهشهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی که وضعیت آموزش کشورهای جهان را بررسی میکند، بزرگسالانی که سطح آموزش آنها پایین است معمولا وضعیت سلامتی بدی دارند، سطح درآمدشان پایین است و به دیگران اعتماد نمیکنند.
در تمامی کشورهای غربی بسیاری از مردان جوان ناراضی که سطح تحصیل آنها پایین است به پوپولیستهای دستراستی مثل دونالد ترامپ رای میدهند.
تعداد مردانی هم که هنوز با والدین خود زندگی میکنند رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۷ در بریتانیا حدود یک سوم از مردان بین ۲۰ تا ۳۴ سال با والدین خود زندگی میکردند، اما این تعداد در میان زنان همین گروه سنی، یک پنجم است.
این موضوع در گذشته نیز وجود داشته است؛ در سال ۱۹۲۳ یک گزارش رسمی در مورد مدارس متوسطه در بریتانیا نوشت: «کاملا روشن است که پسران به خصوص در سالهای نوجوانی به بیهودگی و کندذهنی دچار میشوند.»
اما در طول تاریخ، مردسالاری به نوعی از پسران حفاظت کرده است. وندی وبستر از دانشگاه هادرسفیلد مینویسد تا دهه ۷۰ میلادی سیستم مدارس در بریتانیا عمدا نمرها و نتایج امتحانهای متوسطه دانشآموزان پسر را بالا میبرد.
بر اساس گزارشی که برای بنیاد تحصیلات دانشگاهی زنان آمریکا در سال ۱۹۹۲ تهیه شده، دانشآموزان دختر معمولا از سوی آموزگاران مورد بیاعتنایی و آزار جنسی قرار گرفته و در کتابهای درسی نیز چهره منفی از آنها ارائه میشد.
اکنون با تضعیف مردسالاری در محیط های آموزشی، دختران از نظر موفقیت تحصیلی از پسران جلو افتادهاند. آمارهای سال ۲۰۱۴ نشان میدهد دختران بیشتری به دانشگاه میروند و تعداد پسرانی که در هیچ رشتهای به مهارت کامل نمیرسند بیشتر است.
دلیل این وضعیت چیست؟
جنبش موسوم به «حقوق مردان» حکمرانی فمینیسم بر جهان را دلیل آن میداند؛ اما جاناتان داگلاس، مدیر بنیاد ملی سوادآموزی بریتانیا میگوید: «ضعف پسران در تحصیل موضوع جدیدی نیست و معمولا به غلط آن را به جنبش زنان نسبت میدهند.»
اکنون ما شواهد علمی فراوانی در دست داریم که خرافات کهنه در مورد مشخصات جسمی دختران و پسران را رد میکند. جی گیلد، روانشناس دانشگاه کالیفرنیا میگوید چون دختران زودتر بالغ میشوند، معمولا مطالعه را زودتر شروع کرده و بیشتر یاد میگیرند.
تفاوت در خواندن و نوشتن در سن ۱۶ سالگی یعنی سالهایی که اوج ناکارآمدی پسران و در عین حال مقطعی تعیینکننده برای تصمیمگیری برای ادامه تحصیل است به اوج خود میرسد.
در گذشته بسیاری از پسران برای کار در معادن و کارخانهها در سن ۱۶ سالگی ترک تحصیل می ردند اما امروزه در تمامی کشورهای پیشرفته پسران در پاسخ به سوال در مورد شغل محبوب خود میگویند که میخواهند ورزشکار حرفهای شوند.
جالب اینکه در کشورهایی که بیش از همه برابری جنسی وجود دارد، از جمله کشورهای اسکاندیناوی، تفاوت بین موفقیت تحصیلی پسران و دختران فاحشتر است.
جان هولمن، متخصص آموزش و پرورش میگوید آموزشهای حرفهای در بریتانیا ضعیف است و آمارها نشان میدهد که ۱۱ درصد از پسران بین سن ۱۶ تا ۲۴ ساله نه مشغول تحصیل هستند، نه آموزش حرفهای میبینند و نه شاغلند.
این پروفسور دانشگاه یورک ادامه میدهد که «هیچ شواهدی ندیدهام که ثابت کند دختران از پسران با هوشتر و یا برعکس پسران از دختران باهوشتر هستند.»
در حال حاضر در بریتانیا سطح سواد و سطح دستمزد زنان و مردان جوان تقریبا برابر است. این تقریبا یک معجزه است ولی اگر مشکل عقب ماندن پسران در تحصیل حل نشود، این برابری به خطر خواهد افتاد.
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی چه توصیههایی میکند؟
این نهاد در سال ۲۰۱۵ راهنمای خود برای بهبود وضعیت آموزش را منتشر کرد که بر سه محور استعداد، رفتار و اعتماد به نفس استوار است:
- پسران به نسبت دختران برای مطالعه به تشویق بیشتری نیاز دارند.
- کودکان میتوانند مدتی بازی کامپیوتری بکنند ولی بعد از انجام تکالیف مدرسه و نه دیر وقت.
- مراقب تنبیه پسران به دلیل نمرات کمتر و یا رفتار بد باشید چون ممکن است آنها را از مدرسه و تحصیل «بیگانهتر» کند.
- در مورد جانبداری جنسیتی به آموزگاران آموزش دهید. در گذشته چنین تبعیضهایی در مورد دختران وجود داشت اما امروزه ممکن است برخی از آموزگاران چنین پیش فرضی داشته باشند که پسران در خواندن ضعیفترند و یا به خاطر نحوه رفتارشان به آنها بیاعتنایی کنند.
- حدی از رقابت در کلاس درس را تشویق کنید. پسران معمولا به محیطهایی که در آن رقابت شدیدتر است واکنش مثبتتری نشان میدهند.
- اشتغال مردان به کار آموزگاری را تشویق کنید. در آلمان طرحی با هدف تشویق مردان به شغل آموزگاری و نادیده گرفتن کلیشهها هنگام انتخاب شغل اجرا میشود.