نشریه آمریکن انترپرایز امروز چهارشنبه سوم آبان، در تحلیلی پیرامون پایان یافتن خلافت اسلامی نوشت با نابودی داعش چراغ‌های امید در عراق روشن ولی ابرهای سیاه بی‌ثباتی بیشتر در سوریه شکل می‌گیرند.
در این تحلیل آمده است: "سه سال پیش نیروهای داعش بیش از ۴۰ درصد خاک عراق و همین مقدار سرزمین را در سوریه زیر کنترل و خلافت شیطانی ابوبکر البغدادی داشتند. پهنای این سرزمین‌ها برابر با خاک کشور بریتانیا بود".
در ادامه این مقاله می خوانیم:"امروز اما داعش تنها در یک منطقه ناچیز و کوچک محاصره شده است و آن هم بزودی به پایان خواهد رسید. با این حال داعش به تاریخ نخواهد پیوست. تفکرات شیطانی البغدادی در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا هوادار پیدا کرده بود. آن‌دسته از آنهایی که از حملات ارتش عراق، شیعیان شبه‌نظامی، پیشمرگه‌های کُرد و نیروهای دموکراتیک سوریه جان سالم بدر برده‌اند اکنون در خفا بسر می‌برند و منتظر فرصتی برای بازگشت به صحنه هستند. پرسش اینجاست که آیا حکومت نادرست بر مناطقی که از دست داعش آزاد شده‌اند می‌تواند به بازگشت این نیروهای پراکنده بیانجامد یا نه. خوشبختانه عراق نشان داده است که با کسب تجربه از تاریخ اخیر خود خلاء موجود را پر خواهد کرد. اکنون دفتر حیدرالعبادی نخست‌وزیر عراق محل رفت و آمد روزانه سران قبایل و سنّی‌های بانفوذ از این مناطق زیر کنترل سابق داعش شده است. دولت عراق برای ماه می سال ۲۰۱۸ نیز برنامه انتخابات شورای محلی را در نظر گرفته است که سنّی‌های این کشور را به سوی گرداندن امورات خود و نوعی استقلال عمل سوق می‌دهد. اما داستان سوریه به این سادگی نیست. ممکن است که بشاراسد فعلاً درصدر نشسته باشد، اما جنگ داخلی سوریه به این زودی‌ها به سرانجام و پایان نمی‌رسد. کُردهای سوریه که از مهمترین نیروهای مبارز علیه داعش بوده‌اند هرگز دولت خودمختار خود را به این آسانی منحل نخواهند کرد. آنکارا نیز به این زودی‌ها از زیاده‌خواهی‌های خود در سوریه دست نخواهد کشید.
شاید بهتر باشد که واشنگتن نهایتاً به‌ جای حمایت از خواسته‌های ترکیه به‌عنوان یک عضو 'ناتو' با خواسته کُردهای سوریه نزدیکی کند. چون ترکیه در همه این سالهای اخیر همه چیز بوده است غیر از یک متحد آمریکا. برای اسد نیز هم‌پیمانی او با حزب‌الله و ایران چیزی جز آشوب و تفرقه برای سوریه به‌ارمغان نخواهد آورد".