لونت گولتکین، از نویسندگان منتقد حزب حاکم عدالت و توسعه در ترکیه و ستون نویس روزنامه دیکن نزدیک به اپوزیسیون، در مقاله‌ای با عنوان «چند پرسش از طرفداران جنگ» حزب عدالت و توسعه آقای اردوغان را به دو رویی در مورد جنگ سوریه متهم کرد.

گولتکین می‌نویسد در زمانی که اسلامگرایان حزب حاکم، ملی‌گرایان و حتی  بخشی از اپوزوسیون ترکیه از ورود نظامی این کشور به سوریه حمایت بی‌چون و چرا می‌کنند، خلاف جریان حرکت کردن آسان نیست. او در ادامه می‌گوید، این روزها «اگر کسی بگوید یک لحظه بایستیم ببینیم چکار می‌کنیم، براحتی متهم به خیانت به وطن می شود.» در شرایط غلبه پروپاگاندای جنگی کسی دوست ندارد سخن متفاوت بشنود.

گولتکین اضافه می کند وقتی می‌گوییم که «در شرایطی که خاورمیانه شبیه جهنم شده است، وارد کردن کشور در جنگی (جدید) نوعی دیوانگی است»، طرفداران مداخله نظامی در سوریه اعتراض می‌کنند و می‌گویند: «یعنی این‌که در مرزهایمان دولت تروریستی تشکیل شود چشم فرو بندیم؟ و تله‌هایی که ایالات متحده برای ما گذاشته است را نادیده بگیریم؟»

گولتکین در مقابل این سؤال را مطرح می‌کند که چگونه ترکیه به وضعیتی رسید که مجبور به مداخله نظامی در سوریه شود؟ او در پاسخ، در درجه اول سیاست حزب حاکم در دفاع مطلق از مخالفان اسد را نادرست می‌بیند و می‌نویسد در آغاز بهار عربی «ناگهان دیدیم ترکیه‌ای  که تا دیروز می‌گفت که تجزیه شدن سوریه موجب فلاکت خواهد شد، در صف اول کسانی قرار گرفت که همراه با آمریکا مدافع مخالفان سوری بودند».

او سپس یادآوری می‌کند که در زمان آغاز اعتراضات در ترکیه، خیلی از «صاحبان عقل سلیم» نوشتند که این جنگ می‌تواند منجر به تجزیه سوریه شود و اگر سوریه تجزیه شود، ضرر آن در منطقه بیش از همه متوجه ترکیه خواهد بود. ولی حزب حاکم این هشدارها را به پشیزی نخرید. نه‌تنها آن‌ها را جدی نگرفت، بلکه مثل امروز به هشدار دهندگان لقب خائن به وطن داد.

گولتکین همچنین می‌نویسد: «با سیاست‌های دشمن تراشانه نمی‌توانیم برای کشورمان و منطقه صلح بیاوریم» و اضافه می‌کند، سیاست‌های ترکیه در سال‌های گذشته باعث شده گروه‌هایی که خویشاوندی تاریخی با ترک‌ها دارند، به طور مشخص کردها، به دامن قدرت‌های بزرگی چون آمریکا و روسیه و اسرائیل بیفتند.

او نتیجه می‌گیرد که ترکیه تنها با احترام راستین به ارزش‌های دموکراتیک و تقویت نهادهای قانونی و مدنی این کشور است که می‌تواند وحدت اجتماعی خود را حفظ کند و از خطر تجزیه‌طلبی و دخالت بیگانگان در امان بماند. از نظر گولتکین، حزب عدالت و توسعه وضعیت فوق‌العاده را همچون فرصتی برای بسط و استمرار قدرت خویش می‌بیند و بنابراین نمی‌تواند بدون دچار تناقض شدن مدعی ایجاد جامعه و دولت قدرتمند در ترکیه باشد.

مخالفان آقای اردوغان معتقدند  دولت ترکیه و حزب حاکم از زمان کودتای نافرجام تابستان ۲۰۱۶ به بهانه حفظ آرامش، وضعیت فوق‌العاده را به صورت غیرقانونی تمدید کرده است.

از زمان اجرای قانون وضعیت فوق العاده در ترکیه هزاران نفر از مشاغل خود اخراج شده اند که بخش قابل توجهی از آنان رامعلمان و دانشگاهیان تشکیل می دهند.