حامد کرزی در گفت و گو با ایران اینترنشنال: راهبرد جدید آمریکا بازی بزرگ استراتژیک است
حامد کرزی، رییس جمهوری پیشین افغانستان، هشدار داده که شیوه برخورد آمریکا با افراطگرایی، منطقه را در بیاعتمادی غرق کرده و احتمالا به سمت برخورد میکشاند.
کرزی که در لندن به سر میبرد به ایران اینترنشنال گفت که ظهور داعش در افغانستان، شک و تردید کشورهای منطقه را نسبت به نیت آمریکا برانگیخته است. او با گروه کوچکی از روزنامهنگاران، از جمله هارون نجفیزاده، گزارشگر ارشد ایران اینترنشنال، در مقر اقامتش در هتل هلتون لندن دیدار و گفتگو کرد.
سیاستمدار 59 سالهای که ناخدای کشتی افغانستان در حساسترین برهه تاریخ معاصر بود، سه سال است رسما بازنشسته شدهاست. اما ظاهرا استراحت در نه خوی و خلق حامد کرزی است و نه در برنامهاش. هر روز که میگذرد بیشتر از دیروز منتقد آمریکا میشود.
او در موضعگیری امروزش سیاست جدید دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا برای افغانستان را مورد نکوهش قرار داد.
کرزی گفت: "واکنش من به استراتژی جدید آمریکا در قبال افغانستان و جنوب آسیا خیلی منفی است و دلایل متعددی هم دارم. هم براساس تجربه خودم و هم بر مبنای مطالعاتی که شدهاست راهبرد جدید آمریکا برای افغانستان صلح نمیآورد. بلکه جنگ همیشگی را به همراه دارد."
او تاکید کرد: "این استراتژی ادامه سیاست جنگ دائمی است. افغانها هم قربانی اصلی آن هستند. زمین، مردم و محیط زیست شان در خطر است. چگونه 16 سال طول کشید که آمریکا فهمید در پاکستان چه اتفاق میافتد؟ آنها بدون شک میدانستند که پناهگاههای طالبان در آنها است. آنها به ما میگفتند که کار زیادی نمیتوانند بکنند چون پاکستان متحدشان است."
رئیس جمهوری که چهارده سال رهبری افغانستان مورد حمایت آمریکا را به دست داشت و از نزدیک با نظامیان و دیپلماتهای آمریکا کار کرده است، میافزاید: "اینجا است که تردید در من به وجود میآید. من فکر نمیکنم که استراتژی جدید آمریکا به معنای پایان دادن به افراطگرایی باشد. بلکه در راستای یک بازی بزرگ استراتژیک در منطقه است که پاکستان ظاهرا در این طرح جا ندارد یا مسیر دیگری را در پیش گرفته است. پاکستان در گذشته متحد آمریکا بود. به ویژه که هم آمریکا و هم پاکستان در مسیر تقویت افراطگرایی مذهبی در افغانستان کار کردند. حالا پاکستان برنامه ادغام اقتصادی دارد و بیشتر با چین متحد شده است. بنابراین بیشتر یک بازی قدرت است تا مبارزه با تروریسم."
او درباره علت مخالفت خود گفت: "پیآمدهای آن برای افغانستان منفی خواهد بود. افغانها همچنان متضرر خواهند شد. آمریکا همچنان اقدام به بمباران خواهد کرد. آمریکا همچنان کارهای بدی در حق افغانستان خواهد کرد. نتیجه این سیاست به ضرر ما خواهد بود. امیدوارم اشتباه کنم ، اما این ناامیدی از آمدن صلح در پی این سیاست است که من مخالف آنم."
رهبران حکومت وحدت ملی افغانستان، اما در مقابل، تغییر رویکرد آمریکا که با اعزام دست کم سه هزار سرباز بیشتر آمریکایی و فشار بیشتر بر پاکستان برای بستن مخفیگاههای رهبران طالبان همراه است، را بزرگترین دستاورد خود میدانند.
افغانستان بارها گفته که تا وقتی به ریشه افراطگرایی و تروریسم که در خاک پاکستان و مورد حمایت حلقهای در اسلامآباد و راولپندی است، رسیدگی نشود، مساله صلح و امنیت افغانستان به نتیجه نمیرسد.
برخلاف آقای کرزی، اکثر رهبران افغانستان حضور درازمدت آمریکا را برای طالبان و حامیان آنها که منتظر خداحافظی نیروهای ناتو از افغانستان و فراموشی این کشور نشسته اند، مایوسکننده و همسو با منافع ملی کشور عنوان میکنند.
اما آقای کرزی نگران یک چیز دیگر هم است. نگران تبدیل شدن افغانستان به میدان کشمکش نظامی قدرتهای منطقه.
او گفت: "پس از افزایش افراطگرایی و خشونتهای بیشتر و آمدن گروهای تندرو به ویژه داعش در منطقه، روسها به نیت آمریکا شک کردند. این سوال ایجاد شد که چطور بعد از ۱۶ سال به اصطلاح جنگ علیه تروریسم، داعش پیدا شده؟ چه کسی آنها را حمایت می کند؟ روسها البته از هلیکوپترهای سفید شناسایی نشده که داعش را تامین می کنند، اطلاعاتی دارند. آنهم در حالیکه کل کشور تحت کنترل و نظارت آمریکا قرار دارد، این هواپیماها مال چه کسی است؟ این پول از کجا می آید؟"
آقای کرزی افزود: " راهبرد آمریکا در افغانستان، منطقه را به سوی بیاعتمادی برده و در پی استراتیژی جدید هم متاسفانه احتمالا در جهت رویارویی میبرد. ما میخواهیم با آمریکا دوست و متحد باشیم. ما مدیون کمکهای آمریکا به افغانستان هستیم همانطور که قدردان کمکهای هند، چین، روسیه، اروپا و همسایههای خود نیز هستیم. ولی مخالفت شدید من با آمریکا با شیوهای است که آنها با افراطگرایان میجنگند که در واقع به آتش بنیادگرایی میافزاید. به افزایش شمار افراطگرایان و گروه های افراطی منجر می شود.
او در پاسخ به سوال ایران اینترنشال درباره اینکه اگر روی پاکستان فشار نیاید، چگونه پناهگاههای امن در این کشور از بین برود، گفت: "آمریکاییها درباره پناهگاههای امن افراطگرایان در پاکستان 16 سال است که حرف میزنند. اولین بار نیست که حرف می زنند. اگر یادتان باشد، حملات پهبادهای آنها در پاکستان به همین خاطر بود که جان بسیاری را گرفت. آدمهای خوب و بد را کشت. اما آمریکاییها روزانه روستاهای افغانستان را بمباران میکردند. آیا این استراتیژی جدید به معنای حملات بیشتر روی افغانستان است."