تعطیلی سال گذشته اقتصاد جهانی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار خسارت روی دست شرکت‌های بیمه گذاشت و کار به جایی رسید که پوشش همه‌گیری را از بیمه تمام کسب‌و‌کارهای تازه خط زدند.

مدیر یک شرکت بیمه فرانسوی در نشستی، همه‌گیری را با جنگ مقایسه کرد و گفت: «ما جنگ را مستثنی می‌کنیم‌ــ مشمول بیمه نمی‌شود.»

اما در حالی که شرایط جدید روال عادی کسب‌و‌کارها شده، میزان بالای تقاضا شرکت‌های بیمه را به فکر انداخته است که چگونه می‌توانند خطر همه‌گیری را بدون این‌که برایشان خیلی گران تمام شود، به پوشش بیمه بازگردانند.

در این بین، میزان خطر و ضرر صنعت فیلم به بازه‌های زمانی مشخص محدود می‌شود اما صنایعی مانند شرکت‌های هواپیمایی خسارت بسیار بیشتری می‌بینند و شاید بیمه کردنشان دشوار باشد. بسیاری از شرکت‌های بیمه معتقدند پوشش کامل فقط در صورتی می‌تواند بازگردد که دولت‌ها همان حمایتی را که در صورت وقوع سیل و حملات تروریستی می‌کنند، در مورد همه‌گیری هم ارائه بدهند. 

تغییر و بازطراحی سیاست‌های بیمه

بنا بر اعلام منابع صنعت بیمه، مطالبه دریافت غرامت بیمه در موارد اعتبار تجاری، لغو رویدادها و اختلال در کسب‌و‌کار بیشتر از موارد بیمه عمر بوده است، زیرا احتمالا بسیاری از جان‌باختگان همه‌گیری کرونا بیمه عمر نداشته‌اند.

هنوز شرکت‌های بیمه موارد خسارت غیرجانی در همه‌گیری را پوشش نمی‌دهند، تنها استثنا رویدادهایی مانند المپیک است که از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی شده‌اند و بیمه‌شان سال‌ها قبل خریداری شده است. لغو المپیک می‌تواند به خسارت سرسام‌آور ۲ تا ۳ میلیارد دلاری منجر شود. 

شرکت‌های بیمه از دولت‌ها کمک خواسته‌اند. بریتانیا، اتحادیه اروپا و آمریکا در نظر دارند ترتیبی بدهند تا دولت پوشش بیمه شرکت‌های بیمه تجاری را تحت حمایت بگیرد. این برنامه‌‌ها می‌توانند کم‌هزینه‌تر از کمک مالی به کسب‌و‌کارها باشد اما روند ایجاد آن کند و زمان‌بر است. 

راه‌حل‌های خلاقانه

برخی معتقدند بیمه‌گرهای تجاری می‌توانستند کارهای بیشتری صورت دهند. یک راه پوشش همه‌گیری کووید‌ـ‌۱۹ می‌توانست گنجاندن آن در قالب بدهی از طریق به‌اصطلاح ضمانت‌نامه بیمه باشد که در پرداخت خسارت با سرمایه‌گذارهایی مانند صندوق‌های بازنشستگی شریک می‌شوند.

اسکات میچل، از مسئولان شرکت خدمات مالی شرودرز بریتانیا، می‌گوید: «همان اوایل همه‌گیری، برایمان روشن شد طرح‌هایی که پیش از کووید مناسب بودند دیگر مناسب نیستند.»

او در ادامه اضافه می‌کند: «وضعیت خاص کووید در نظر گرفته نشده بود… ویژگی‌ این بیماری و واکنش دولت‌ها و عوامل سیاسی که در آن دخیل بودند.»

شرکت‌های بیمه همچنین دارند روی بیمه‌های به‌اصطلاح پارامتری کار می‌کنند. این نوع بیمه‌ها در صورت بروز اتفاقی خاص مانند تعطیلی دولت، مبلغی مشخص می‌پردازند.

در حالی که همه‌گیری‌ها را دشوار می‌شود تحت پوشش بیمه قرار داد، برخی شرکت‌های بیمه توانسته‌اند بخش‌های کوچکی از آن را تحت پوشش قرار دهند، به‌عنوان مثال بیمه سفر کوتاه‌مدت یا بیمه پزشکی تکمیلی برای افراد مبتلا به کرونا پس از ترخیص از بیمارستان.

اما بیمه‌گذارها شاید ناچار شوند در آینده هزینه‌هایی را تقبل کنند. به عقیده پائولا جارزاب‌کاوسکی، استاد مدیریت راهبردی در دانشگاه سیتی لندن، احتمالا کسب‌و‌کارها باید به بیمه‌گر نشان بدهند که اقدام‌های لازم برای کاهش خطر را به عمل آورده‌اند، به‌عنوان مثال جواب منفی آزمایش کووید‌ـ‌۱۹ را برای تماشاچی‌های رویدادهای زنده الزامی کنند.

او در ادامه می‌افزاید برای دریافت حق بیمه کافی برای پوشش خطر همه‌گیری، شاید لازم باشد بیمه اختلال در کسب‌و‌کار مانند بیمه ماشین اجباری شود. به این ترتیب، هر کسی که در معرض خطر احتمالی قرار دارد تا حدی نیز مسئولیتش را بر عهده می‌گیرد.