بر اساس نتایج پژوهشی در هنگ‎‌کنگ که در مجله چشم‌پزشکی بریتانیا منتشر شده است، محدودیت‌های مهار شیوع کوویدـ۱۹ در جهان که با وقت‌گذرانی کمتر در خارج خانه و تماشای بیشتر صفحه وسایل الکترونیک در داخل خانه همراه بوده، عارضه نزدیک‌بینی در کودکان را افزایش داده است.

نتایج این پژوهش، که روی دو گروه کودکان ۶ و ۸ ساله در هنگ‌کنگ انجام شده، حاکی از آن است که خانه‌نشینی و محدودیت‌های ناشی از شیوع کرونا، برای بینایی کودکان عوارضی در پی داشته است. پیش‌تر نیز تحقیق دیگری، با جامعه آماری ۱۲۰ هزار کودک ۶ و ۸ ساله در چین، نشان داده بود که در سال ۲۰۲۰، سال شیوع همه‌گیری، نزدیک‌بینی در کودکان ۳ برابر بیشتر شده است.

دکتر جیسون یام، استاد دانشگاه چینی هنگ‌کنگ و از محققان این مقاله پژوهشی، گفت فعالیت‌هایی همچون خواندن، نوشتن و تماشای تلویزیون احتمال ابتلا به نزدیک‌بینی در افراد را افزایش می‌دهد. در حالی که وقت‌گذرانی خارج از خانه از بروز این عارضه جلوگیری می‌کند. یام افزود : «شیوع کرونا بسیاری را خانه‌نشین کرده است. در هنگ‌کنگ، مدارس ماه‌ها تعطیل بودند... زمین‌های بازی و ورزش، محل‌های اردوهای تفریحی و پارک‌های جنگلی هم بسته شده بودند.»

با وجود خانه‌های کوچک و سهم کم از فضای سبز خصوصی بیرون از منزل، بسیاری خانواده‌ها گزینه‌ای جز خانه ماندن نداشته‌اند. یام گفت:«طبیعی است که وقت بیشتری صرف مطالعه، تماشای تلویزیون، استفاده از کامپیوتر، گوشی هوشمند و دیگر وسایل الکترونیک شده است.»

‌یام و تیم پژوهشی‌اش گروهی کودک دانش‌آموز را در سال ۲۰۱۵ و سپس، گروهی دیگر را بین اول دسامبر ۲۰۱۹ و ۲۴ ژانویه ۲۰۲۰، یعنی در آغاز شیوع همه‌گیری، انتخاب و معاینه کردند. گروه اول پس از سه سال و گروه دوم هشت ماه بعد دوباره معاینه شدند.

یام و همکارانش علاوه بر بینایی‌سنجی از کودکان، درباره میزان وقت‌گذرانی آنان در خارج خانه، تماشای صفحه نمایش و دیگر فعالیت‌هایی که به دقت و نگاه کردن از نزدیک نیاز دارند، نیز سوال پرسیدند.

نتایج بررسی ۷۰۹ کودک «عصر کرونا» و  ۱۰۸۴ کودک «عصر پیشاکرونا» نشان داد که نزدیک‌بینی در کودکان عصر پیشاکرونا رایج‌تر بوده است و  از هر سه کودک، یک کودک در طی سه سال، به نزدیک‌بینی دچار شده است؛ این در حالی است که از هر پنج کودک عصر کرونا، یک کودک به نزدیک‌بینی دچار شده اما این عارضه تنها در مدت هشت‌ ماه اتفاق افتاده است.

با توجه به معاینه‌های بعدی هر دو گروه، پژوهشگران دریافتند که سالانه نزدیک به ۳۰ درصد کودکان عصر کرونا به نزدیک‌بینی دچار شده‌اند، در حالی که در دوره پیشا‌کرونا کمتر از ۱۲ درصد کودکان نزدیک‌بین بودند. با این حساب، نزدیک‌بینی کودکان در دوران همه‌گیری ۲/۵ برابر افزایش داشته است.

نتایج این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که زمان وقت‌گذرانی خارج از خانه برای کودکان «عصر کرونا» از زمان بررسی اولیه گروه تا معاینه‌های بعدی و پس از برقراری محدودیت‌ها، از ۷۵ دقیقه در روز به ۲۴ دقیقه کاهش یافت و در همین بازه زمانی، مدتی که کودکان برای فعالیت‌هایی صرف کرده‌اند که نیازمند نگاه از نزدیک است، از روزانه کمتر از ۳/۵ ساعت به حدود ۸ ساعت افزایش پیدا کرده است.

به گفته جیسون یام، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که میان خانه‌نشینی بیشتر و انجام فعالیت‌های نیازمند نگاه کردن از نزدیک از جمله نگاه به صفحه نمایشگر و پیشرفت سریع‌تر نزدیک‌بینی ارتباط وجود دارد. یام تاکید کرد که با وجود این‌که نزدیک‌بینی عارضه‌ای بی‌ضرر به نظر می‌رسد، در واقع می‌تواند فرد را در معرض ابتلا به مشکلات بصری گوناگون قرار دهد و احتمال از دست دادن بینایی در طول عمر را نیز افزایش دهد.