روزنامه گاردین در مقاله‌ای می‌نویسد ریسکی که رجب طیب اردوغان در حمله نظامی به مناطق کردنشین عفرین کرده است می‌تواند به ضد حکومت خودش تبدیل شود.

در این مقاله آمده است: «رئیس‌جمهور کله‌شق ترکیه با بی‌توجهی به روسیه و رژیم بشاراسد روی پیروزی بر علیه نیروهای کُرد شرط‌بندی خطرناکی کرده است. اما این قمار می‌تواند موقعیت خود او را به‌زیر سئوال ببرد.

حمله زمینی روز گذشته ارتش ترکیه همراه با نیروهای ارتش آزاد سوریه که متحد ترکیه بر علیه رژیم اسد هستند، به‌دنبال حملات هوایی و آتش توپخانه چند روز گذشته صورت گرفته است. نیروهای یگان‌های مدافع خلق کُرد که تعدادشان به 10 هزار فرد مسلح می‌رسد می‌گویند آنها یک وجب خاک خود را از دست نخواهند داد.»

این مقاله می‌افزاید: «اردوغان در سال 2011 و آغاز جنگ داخلی سوریه در همسویی با غرب برای سرنگون کردن رژیم اسد وارد این جنگ شد. اما با ظهور داعش در عراق و سوریه، ترکیه که یک عضو ناتو می‌باشد، شکست خلافت اسلامی داعش را اولویت خود در سوریه قرار داد.

اما از سال 2015 و همزمان با شکست آتش‌بس میان ترکیه و حزب کارگران کُرد، موضوع 'تهدید تروریست‌های کُرد' از مرزهای عراق و سوریه مشغولیت ذهنی اردوغان بوده است.

اردوغان با سوءاستفاده از موضوع کودتای نافرجام سال 2016 بر علیه دولت خود سرکوب سازمان‌ها و احزاب کُردهای کشورش را شدت بخشیده و همه رهبران منتخب آنها را زندانی کرده است.

برای اردوغان و همفکران ناسیونالیست او ایده یک کردستان مستقل در شمال عراق و هم‌مرز با جنوب ترکیه یک کابوس خطرناک است.

اما مشکل اردوغان امروز غیر از مقاومت کردها در مقابل این حملات نظامی، غیبت بازیگران دیگر منطقه در پشتیبانی از سیاست سرکوبگرانه او نسبت به کردهاست. روسیه، اسد و اربابان او در ایران با این عملیات مخالفت کرده‌اند. برای این سه کشور کنترل نفوذ داعش بر کنترل کردها ارجحیت دارد و هر کدام نیز در حال برنامه‌ریزی برای سوریه پس از پایان جنگ هستند.

از آن گذشته اردوغان با دولت ترامپ هم درافتاده است. ادامه حمایت آمریکا از یگان‌های مدافع خلق و طرح استقرار یک نیروی 30 هزار نفره در مرز سوریه و ترکیه اردوغان را به‌شدت خشمگین کرده است. رهبران ترکیه اکنون به‌طور کامل در سطح بین‌المللی منزوی شده‌اند، اما به‌نظر می‌رسد آنها هیچ اهمیتی به این موضوع نمی‌دهند».