سگهای قهوهای لابرادور بیش از بقیه رنگها در معرض خطر بیماریاند
یک تحقیق جدید نشان میدهد که امید به زندگی و احتمال بیماریهای جدی در سگها با رنگ موی آنها ارتباط دارد.
این تحقیق که در دانشگاه سیدنی استرالیا بر روی ۳۳ هزار سگ نژاد لابرادور انجام شده، نشان میدهد که احتمال بیماریهای پوستی و گوش در سگهای قهوهای به مراتب بالاتر از رنگهای دیگر بوده است.
میانگین عمر سگهای قهوهای رنگ لابرادور بر اساس این تحقیق ۱۰/۷ سال بوده است، درحالی که عمر سگهای رنگ دیگر ۱۲/۱ سال بوده است. تحقیقات نشان میدهد که بیماری تورم گوش نیز در بین سگهای قهوهای دو برابر رنگهای دیگر است.
در این تحقیق همچنین مشخص شده است که چاقی در سگهای لابرادور بسیار رایج است و حدود ۹ درصد سگهای این نژاد در انگلستان وزن اضافی و چاقی مفرط دارند.
پل مکگریوی، مدیر این تحقیق میگوید که این ارتباط بین رنگ و بیماری ممکن است از عوارض پرورش رنگهای خاص باشد. او میگوید که رنگ قهوهای در سگها عموما تغییرپذیر است و برای اینکه یک سگ قهوهای بماند باید هم پدر و مادر و هم توله رنگدانه قهوهای را در خود داشته باشند.
کسانی که به دنبال پرورش رنگ قهوهای هستند، احتمالا فقط سگهایی را پرورش میدهند که ژن قهوهای را در خود دارند. چنین کاری منجر به ازدیاد ژنهایی میشود که عامل بیماریهای پوستی و گوش در این سگها هستند.
سگهای لابرادور به خاطر مشخصاتی از جمله وفاداری، هوش و دوستانه بودن، جزو پرطرفدارترین نژاد سگ در پنج سال گذشته در استرالیا بودهاند. بعد از آنها سگهای استافوردشایر و رتیور طلایی از بقیه نژادها پرطرفدارترند.
۶۲ درصد خانوادههای استرالیایی، حیوان خانگی دارند و سالانه مبلغی حدود یک میلیارد دلار استرالیا (بیش از ۷۰۰ میلیون دلار آمریکا) صرف هزینههای پزشکی این حیوانات خانگی میشود.
مکگریوی میگوید که نتایج این تحقیق به دامپزشکان و پرورشدهنگان سگ کمک میکند تا نگاه جامعتری به بحث سلامت در پرورش داشته باشند. همچنین این تحقیق به دارندگان این سگها کمک میکند تا مراقب احتمال بیماریهایی که ناشی از پرورش انتخابی سگهاست باشند.