مسئولان دولت روحانی در حالی از «پلاسما‌درمانی» بیماران کووید‌-‌۱۹ در مشهد با استفاده از کارشناسان اردبیلی خبر می‌دهند که بنا بر تایید ایرج حریرچی، معاون وزیر بهداشت، برای کنترل میزان بالای مرگ‌و‌میر ناشی از کرونا در استان اصفهان، سه راهبرد «بررسی» خواهد شد. 

کاربرد پلاسما‌درمانی در اوج شیوع کرونا که تعداد مبتلایان در جهان به ۲ میلیون نفر رسیده و آمار مرگ‌و‌میر از ۱۵۰ هزار نفر فراتر رفته، حکایت باز کردن بوتیک در انبار کالاست. حال آن‌که پیشگیری از ابتلا به ویروس همچنان کم‌خرج‌ترین و رایج‌ترین روش برای کاهش تلفات محسوب می‌شود و ایران همچنان مصمم است به پرهیز از این راهکار.

پلاسما‌درمانی را آمریکا، فرانسه، چین و آلمان در سطحی بسیار محدود مورد توجه قرار داده‌اند و سرویس سلامت همگانی (NHS) بریتانیا، که یکی از پیشرفته‌ترین سازمان‌های تامین بهداشت و درمان جهان است، به‌تازگی اجازه بررسی این روش را  در سطح آزمایشگاهی صادر کرده، اما محققان دانشگاهی همراه با شرکت‌های داروسازی در پیشرفته‌ترین آزمایشگاه‌ها شبانه‌روز در تلاش‌اند تا برای این ویروس، واکسن تولید کنند.

دلیل استفاده نکردن از پلاسما‌درمانی در سایر نقاط دنیا، که موضوع تبلیغ تازه دولت تهران شده است، ثابت نشدن کارایی این روش در مقابله با کووید‌‌ـ‌۱۹، به‌رغم استفاده محدود از آن برای مقابله با ابولا و سارس در گذشته، و همچنین نبودِ شناخت کافی از عوارض جانبی آن است که باعث شده سازمان بهداشت جهانی نیز در مورد این روش سکوت کند. 

بزرگ‌نمایی بی‌محتوای دولت روحانی در مورد پلاسما‌درمانی در ایران ابزاری است برای پوشاندن ضعف‌های دولت، نداشتن برنامه منسجم، تضاد در تصمیم‌گیری‌ها، کمبود تجهیزات و امکانات بالینی، استیصال مالی و فقدان امکانات برای مقابله با تبعات کوتاه‌مدت، میان‌مدت و دراز‌مدت آن و ادامه نگرانی درباره تهدیدهای امنیتی کووید‌ـ‌۱۹ برای رژیم.

فاجعه در اصفهان 

بعد از قم، گیلان، تهران و مشهد، اینک اصفهان نقطه حاد بحران فراگیر ابتلا به ویروس جدید کرونا شده است، به‌طوری‌که تا دوشنبه ۲۵ فروردین‌، بیش از ۶۰۰ نفر تلفات داشته، در حالی‌که دولت خوش‌خیال و بدون‌برنامه روحانی همچنان در حال بررسی راهبرد مقابله با ویروس است!

سه راهبرد اعلام‌شده دولت روحانی برای مقابله با کرونا که هنوز قطعیت پیدا نکرده و اجرا نشده است، عبارت‌‌اند از فاصله‌گذاری اجتماعی، شناسایی و جداسازی بیماران و شناسایی افرادی که با بیماران تماس نزدیک داشته‌‌اند. دو مورد آخر در بقیه دنیا، در حقیقت، اجزای یک روش واحد و مکمل محسوب می‌شوند و مورد نخست را سایر کشورهای درگیر با کرونا در قالب قرنطینه و تعطیلی همراه با نظارت و مشارکت دولت در سه ماه گذشته با‌قاطعیت به کار گرفته‌اند.

دولت روحانی، که با لاف و گزاف پلاسما‌درمانی را به‌عنوان نماد پیشرفت تبلیغ می‌کند، تا‌کنون «بیمار صفر» ایران و محل یافتنش را معرفی نکرده است و تاریخ شیوع کرونا در ایران، بر‌خلاف دیگر نقاط جهان، از زمان اعلام «تلفات» کووید‌-‌۱۹ آغاز شد، حال آن‌که از زمان ابتلای فرد به ویروس تا زمان فوت یک بازه دست‌کم ۱۴ روزه وجود دارد و در سایر نقاط دنیا، نه ۱۴ روز غفلت، که تنها ۴ روز تاخیر در اقدام، ده‌ها هزار مبتلا و هزاران مرگ‌و‌میر در پی داشته است.

در اوج بحران جهانی کرونا، مسئولان دولتی ایران همچنان به دادن اطلاعات غلط و منحرف‌کننده ادامه می‌دهند، به‌جای ارائه خدمات، ضعف کشورهای دیگر را تبلیغ می‌کنند و در نتیجه، در دو هفته گذشته، ایران را که یکی از ۶ کشور جهان با بیشترین شمار آسیب‌دیدگان است، از عنوان‌های خبری دنیای کرونا‌زده عملا حذف کرده‌اند‌، انگار کرونا از ایران رخت بر‌بسته است.

تفاوت‌های چهار روز تاخیر      

دو کشور بزرگ اروپا، آلمان و بریتانیا، در انتهای ماه ژانویه بیمار صفر خود را رصد کردند، ولی واکنش‌های آن‌ها متفاوت بود.

دولت آنگلا مرکل در آلمان، به‌منظور مهار ویروس، دست به اقدام فوری و سریع زد و ضمن آزمایش گرفتن از مردم، سیاست رد‌گیری مبتلایان و شناسایی افراد در تماس با آن‌ها را با‌قاطعیت و به‌موقع به اجرا گذاشت.

در بریتانیا، واکنش به شیوع کرونا معتدل بود و در ۴ فوریه، دولت بوریس جانسون برنامه‌ای چهار مرحله‌ای را برای مقابله با شیوع کرونا اعلام کرد که مرحله نخست آن شبیه طرح آلمان بود و «شناسایی» موارد ابتلا را تعقیب می‌کرد، ولی نه با شدتی که در آلمان عمل شده بود.

با افزایش موارد ابتلا به ویروس، دولت بریتانیا ناگزیر از تشدید اقدام‌های گذشته شد و پیش از اجرای مرحله دوم طرح تدوین‌شده که «تاخیر» در فراگیری ویروس بود، همراه با تلاش برای آماده‌سازی بیمارستان‌های جدید (موسوم به نایتینگل، با هزاران تخت و تجهیزات تنفس مصنوعی، در لندن و کلان‌شهر‌های کشور)، اجرای مرحله دوم را معلق گذاشت و برای مهار ویروس، سیاست تعطیلی کارهای غیر‌ضروری، خانه‌نشینی و منع اجتماع بیش از دو نفر را در پیش گرفت. 

مرحله سوم طرح بریتانیا، «تحقیقات» علمی، در آکسفورد و چند نقطه دیگر در دست اجراست و مرحله چهارم، «کاهش عوارض» شیوع کرونا، اعم از بهداشتی، اقتصادی و دیگر جنبه‌های زندگی تازه مردم که در حال شکل‌گیری است، با سرعتی بیش از گذشته پیگیری می‌شود. 

حدود سه ماه پس از یافتن نخستین مورد ابتلا به ویروس جدید کرونا، آلمان نزدیک به ۱/۵ میلیون تست کرونا گرفته است و بریتانیا کمتر از ۳۵۰ هزار فقره، با این وعده که تا پایان ماه آوریل، شمار آزمایش‌های روزانه تا ۱۰۰ هزار تا افزایش یابد.

با مقایسه آمار مرگ‌و‌میر آلمان و بریتانیا، که در کشور نخست تاکنون حدود ۴۳۰۰ مورد و در بریتانیا بیش از ۱۴هزار مورد بوده است، می‌توان به‌نوعی نتیجه دردناک چهار روز تاخیر در واکنش جدی به شیوع ویروس و مقابله با آن را دید.

در ایران، هنوز بیمار صفر را معرفی نکرده‌اند، در اعلام زمان شیوع ویروس دست‌کم دو هفته تاخیر صورت گرفته، طرح شناسایی افراد در تماس با موارد مشکوک به ابتلا و ابتلای قطعی اجرا نشده، قرنطینه به توطئه دشمن برای تعطیلی کشور نسبت داده شده، حکومت در مورد آمار بیماران و تعداد جان‌باختگان متهم به دروغگویی است، رهبر جمهوری اسلامی از پس پرده، به‌جای گشودن سر کیسه نهاد‌های زیر‌نظرش با میلیارد‌ها دلار دارایی و کمک به کاسبکاران کم‌مایه و مزد‌بگیران از این محل‌ها، آن‌ها را به «صبر» و «توسل» به دعای هفتم صحیفه سجادیه حواله می‌دهد و دولت در تلاش است عدد ۶۱ میلیون تست غربالگری را افزایش دهد و با ادعای پلاسما‌درمانی، آسمان و ریسمان ببافد!