پرونده هشت جنایت قاتل زنجیره‌ای تورنتو یکی از نادرترین پرونده‌های جنایی سیستم قضایی کاناداست.

پس از یک سال تحقیق و بررسی پلیس جنایی تورنتو، سرانجام بروس مک‌آرتور، مرد ۶۷ ساله کانادایی ساکن تورنتو که متهم به قتل ۸ مرد، ازجمله سروش محمودی ایرانی تبار و مجید کیهان افغان تبار، در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ شده بود، روز سه‌شنبه ۹ بهمن‌ماه در دادگاه حاضر شد و اتهامات خود را پذیرفت.

بقایای اجساد قربانیان بروس مک‌‌آرتور، که در شهر تورنتو در بیش از ۳۰ خانه به شغل باغبانی و طراحی فضای سبز اشتغال داشت، در گلدان‌های بزرگ گل و گیاه و زیر خاک باغچه‌های خانه‌هایی که در آن‌ها کار می‌کرد، پیدا شده است.

دادستان پرونده هشت قتل، تأیید کرده است قتل‌های انجام شده به‌دست بروس مک‌آرتور، پدر بزرگ ۶۷ ساله تورنتویی، ماهیت جنسی داشته و قاتل پیش از آنکه چند تن از قربانیان خود را با طناب خفه کند، با آنها ارتباط جنسی برقرار می‌کرده است.

دیوید دیکنسون، افسر تجسس پلیس تورنتو گفت که معلوم نیست آیا روزی آشکار خواهد شد که چرا بروس مک‌آرتور هشت مرد را به قتل رسانده است، یا نه.

قاتل زنجیره‌ای تورنتو کیست؟

تصویرهای به‌دست‌آمده از محل زندگی و صفحه فیس‌بوک(در حال حاضر مسدود شده است) بروس مک‌آرتور ۶۷ ساله، او را با فرزندان و نوه‌هایش نشان می‌دهد. تصویری هم از او در لباس سانتا(بابانوئل) به‌دست آمده است.

چند تن از افرادی که بروس مک‌آرتور را می‌شناختند، او را فردی مؤدب، خوش‌برخورد و شوخ توصیف می‌کنند و می‌گویند که در سال‌های اخیر مرتب به بارهای محله رنگین‌کمانی‌ها (Gay village) در تورنتو رفت‌و‌آمد داشته است.

سوابق بروس مک‌آرتور در پلیس تورنتو نشان می‌دهد که او در سال ۲۰۰۱ برای نخستین‌بار به جرم حمله با یک میله آهنی به یک کارگر جنسی(تن‌فروش)، دستگیر شده و در سال ۲۰۰۳ با اینکه مجرم شناخته شده بود، زندانی نشده و به‌صورت مشروط آزاد شده بود.

یک گزارش روان‌شناسانه که در سال ۲۰۰۳ ، پس از نخستین بازداشت بروس مک‌آرتور درپی حمله به یک کارگر جنسی، درباره وضعیت روانی او تهیه شده بود، نشان می‌دهد که او همجنس‌گرا بودن خود را پس از جدایی از همسر و دو فرزندش در سال ۱۹۹۷، به‌سختی پذیرفته بود.

با این‌حال، هیچ نشانه‌ای از اختلال روانی یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل و هیچ اختلال شخصیتی و رفتار ضد اجتماعی در تحقیقات انجام‌شده درباره او پیدا نشده است.

قربانیان جنایت‌ها چه کسانی بودند؟

دو تن از قربانیان بروس مک‌آرتور به‌نام‌های سکندراج ناواراتنام ۴۰ ساله و عبدالبصیر فیضی ۴۴ ساله، که در محله رنگین‌کمانی‌های تورنتو رفت‌وآمد داشتند، در سال ۲۰۱۰ ناپدید شدند.

مجید کیهان ۵۸ ساله و افغان‌تبار، یکی دیگر از قربانیان بروس مک‌آرتور، در سال ۲۰۱۲ ناپدید شد و پلیس تحقیقاتی برای یافتن او آغاز کرد که در سال ۲۰۱۴ بی هیچ نتیجه‌ای متوقف شد.

از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ بروس مک‌آرتور چندبار در رابطه با ناپدید شدن افراد در محله رنگین‌کمانی‌های تورنتو مورد بازجویی قرار گرفت، اما هیچ اتهامی به او وارد نشده و آزاد شده بود.

در سال ۲۰۱۵ دو مرد دیگر به نام‌های سروش محمودی ۵۰ ساله و ایرانی‌تبار، و کیروشنا کومار کانگاراتنام ۳۷ ساله، باز هم در محله رنگین‌کمانی‌های تورنتو ناپدید شدند. در سال ۲۰۱۶ فرد دیگری به نام دین لیزوویک ۴۷ ساله نیز در همان محله ناپدید شد.

در سال ۲۰۱۷ با ناپدید شدن دو مرد دیگر به نام‌های سلیم اِسِن ۴۴ ساله و اندرو کینزمن ۴۹ ساله، در محله رنگین‌کمانی‌های تورنتو، پلیس پروژه تحقیقی دیگری را آغاز کرد که در جریان این تحقیقات، نخستین آثار جنایات بروس مک‌آرتور، در خانه‌ای در محله «لی ساید» شهر تورنتو کشف شد.

با ادامه تحقیقات پلیس جنایی تورنتو، تکه‌های دیگری از باقی‌مانده اجساد قربانیانی که هنوز هویت آن‌ها کاملاً مشخص نشده بود، به‌دست آمد. پس از دو ماه تحت نظر بودن، سرانجام بروس مک‌آرتور، ۲۸ دی‌ماه سال ۹۶ (۱۸ ژانویه ۲۰۱۸) درحالی‌که با مرد دیگری وارد آپارتمان مسکونی‌اش می‌شد، دستگیر و زندانی شد.

مدارک موجود در پرونده جنایت‌های قاتل زنجیره‌ای تورنتو نشان می‌دهد که هر هشت قربانی به یکی از بارهای محله رنگین‌کمانی‌های تورنتو رفت‌وآمد داشته‌‌اند.

قربانیان همگی در روزهای تعطیل رسمی ناپدید شده بودند و قاتل فرصت داشته است تا پس از کشتن قربانی‌های خود، اجساد را قطعه قطعه کند و با آسودگی، در باغچه خانه‌ای که در آنجا باغبانی می‌کرده و انبار وسایل باغبانی او هم در آنجا قرار داشته و در همان محل گلدان‌های بزرگ گل و گیاه تهیه می‌کرده است، دفن کند.

خانم کارن فریزر، مالک خانه‌ای که انبار وسایل قاتل در آنجا قرار داشته، اغلب روزهای تعطیل رسمی به خارج شهر تورنتو می‌رفته و قاتل به‌راحتی به آنجا رفت و آمد می‌کرده است.

این زن گفته است بروس مک‌آرتور مردی مؤدب و مهربان بود که کودکان را هم بسیار دوست می‌داشت.

یکی از مدارک اصلی پرونده قاتل زنجیره‌ای تورنتو، نوار ویدیویی ضبط‌شده یک دوربین مراقبت است که اندرو کینزمن، یکی از قربانیان، را درحال سوار شدن به وانت بروس مک‌آرتور نشان می‌دهد. پلیس در تحقیقات بعدی، آثار دی‌ان‌ای مقتول را در وانت قاتل پیدا کرده است.

همچنین پلیس در تحقیقاتی که در خانه بروس مک‌آرتور پس از دستگیری او انجام داد، مقداری نوار چسب، دستکش‌های مخصوص جراحی، مقداری طناب و سُرنگ و تعداد زیادی وسایل شخصی متعلق به قربانیان، مثل انگشتر، دستبند، گردنبند و لباس پیدا کرده است.

چه مجازاتی در انتظار قاتل است؟

پذیرفتن اتهامات انجام ۸ قتل ازسوی بروس مک‌آرتور در روز سه‌شنبه نهم بهمن‌ماه، از انجام محاکمه او، که ممکن بود یک سال ادامه داشته باشد، جلوگیری خواهد کرد.

براساس قوانین کانادا، مجازات قتل عمد درجه یک، حبس ابد است که پس از ۲۵ سال، زندانی می‌تواند تقاضای آزادی مشروط کند.

به این ترتیب، بروس مک‌آرتور، قاتل زنجیره‌ای تورنتو، برای ارتکاب یکی از جنایت‌هایش، دست‌کم به حبس ابد محکوم خواهد شد و تا سن ۹۱ سالگی، اگر زنده باشد، نمی‌تواند تقاضای آزادی مشروط کند. اما قاضی دادگاه می‌تواند برای هشت قتل، او را به ۲۰۰ سال زندان(هر قتل ۲۵ سال حبس) هم محکوم کند.

جلسه بعدی دادگاه برای تعیین مجازات قطعی بروس مک‌آرتور، روز دوشنبه پانزدهم بهمن‌ماه تشکیل خواهد شد.

پلیس جنایی تورنتو همچنان مشغول بررسی پرونده‌های افراد ناپدیدشده در سال‌های اخیر است که ببیند آیا برخی دیگر از آن‌ها نیز قربانی قاتل زنجیره‌ای تورنتو بوده‌اند یا خیر.

سروش محمودی، قربانی ایرانی‌تبار قاتل زنجیره‌ای تورنتو، که بود؟

بِرِت موریسون، یکی از دوستان نزدیک سروش محمودی که بیست سال پیش به مدت ۱۰ سال با او در کارخانه ساخت لوازم یدکی اتومبیل در شهر بِری (Berry) در شمال تورنتو همکار بوده، درباره محمودی می‌گوید که او در سن بیست‌سالگی به دلیل مشکلات سیاسی از ایران به کانادا پناهنده شده بود و بدون خانواده و تنها زندگی می‌کرد.

دوست قدیمی سروش محمودی درباره شخصیت و رفتار او گفته است: «سروش آدم خوب و شوخ‌طبعی بود. اغلب روزها بعد از ساعت کار، با هم آبجویی می‌نوشیدیم و او با همه روابط خوبی داشت.»

سروش محمودی ۱۷ سال پیش در شهر بِری ازدواج کرده بود. در سال ۲۰۰۸ کار در کارخانه تولید لوازم یدکی را رها کرده و به رانندگی تاکسی مشغول شده بود.

برت موریسون به خبرنگاران گفت: «سروش مدتی بعد از اشتغال به رانندگی تاکسی، به شهر تورنتو نقل مکان کرد تا نزدیک اعضای خانواده همسرش باشد و پس از آن، خبری از او نداشتم.»

سروش محمودی آخرین بار مردادماه سال ۹۴ (ماه اوت سال ۲۰۱۵) در نزدیکی آپارتمان محل زندگی‌اش در خیابان مارکهام در منطقه اسکاربورو دیده شده بود. خانواده سروش محمودی در همان زمان ناپدید شدن او را به پلیس گزارش داده بودند، اما هیچ اثری از او پیدا نشده بود.