نیل سایمون، نمایشنامه‌نویس بزرگ آمریکایی و برنده‌ جایزه‌ پولیتزر و تونی، در ۹۱سالگی درگذشت. او درشمار بزرگ‌ترین کمدی‌نویسان زنده‌ تئاتر دوران ما بود و نمایش‌نامه‌هایش همواره جزو موفق‌ترین و پرفروش‌ترین آثار اجراشده در سالن‌های نیویورک بودند.

او تا پیش از مرگ، تنها نویسنده‌ زنده‌ای بود که سالنی در منطقه تئاتری خیابان برادوی نیویورک، به اسم او نام‌گذاری شده بود.

نیل سایمون نویسندگی را از برنامه‌های تلویزیونی آغاز کرد و در سال ۱۹۶۱ با نمایش «بیا و شیپور بزن»، طعم موفقیت و شهرت را چشید و چند سال بعد، با نمایشنامه‌ «پابرهنه در پارک»، بار دیگر برادوی را به تسخیر خود درآورد. اقتباس سینمایی مشهوری نیز از این نمایشنامه با بازی جین فوندا و رابرت ردفورد در سال ۱۹۶۷ ساخته شد که جزو آثار کلاسیک کمدی و از جنس کمدی‌های زن و شوهری است. او برخلاف آثار تئاتری‌اش که اجراهایشان همواره موفقیت‌آمیز بود، در سینما و فیلمنامه‌نویسی، فراز و نشیب‌های فراوانی را تجربه کرد. سایمون گرچه در آثارش گاهی اوقات بی‌پروایانه به سکس، خشونت و اعتیاد و ... می‌پردازد و شوخی‌‌ها و موقعیت‌های کمیک خلق می‌کند، اما اصولاً جهان‌بینی آثارش اخلاق‌گرایانه وخوش‌بینانه است. البته در آثار متاخرش از دهه ۱۹۹۰ به بعد، در مواجهه با مسائل، نگاهی تلخ، گزنده و جدی‌تر نسبت‌به آثار متقدمش دارد.

با ترجمه‌ آثار سایمون به فارسی از اوایل دهه ۱۳۸۰ شمسی، مخاطبان فارسی‌زبان بیش از پیش با او آشنا شدند. اغلب آثار سایمون را در ایران، شهرام زرگر به فارسی ترجمه کرده است. درکنار زرگر، مترجمانی چون آهو خردمند، مجید مصطفوی، مینا رضاپور و بهروز محمودی بختیاری نیز به ترجمه دیگر آثار او دست زده‌اند.

اجرای آثار سایمون در تهران و دیگر شهرها، طی سال‌های اخیر با اقبال مخاطبان همراه بوده است و می‌توان ادعا کرد هر گروه تئاتری‌ای که به‌سراغ اجرای متنی از نیل سایمون برود، فروش بالا و مخاطبش تضمین‌شده است. همین موضوع، خود گواهی است بر توانایی دراماتیک و کمیک سایمون که آثارش مخاطبانی از سراسر جهان و با فرهنگ‌های گوناگون را می‌خنداند.

پزشک نازنین (۱۹۷۳) یکی از آثار سایمون است که در سال‌های اخیر بارها و بارها در ایران روی صحنه رفته است. این نمایش اثری است اپیزودیک که سایمون آن را براساس داستان‌های کوتاه آنتون چخوف نوشته و سعی کرده است تا همچون آثار چخوف، کمدی و تراژدی را درهم بیامیزد و طنز سیاه خلق کند. این نمایش همواره در ایران پرمخاطب و خوش‌اقبال بوده است. از دیگر آثار سایمون می‌توان به «گمشده در یانکرز» (۱۹۹۱)، «عاقبت عشاق سینه‌چاک» (۱۹۶۹)، اثری که احتمالا مترجم به‌دلیل مسائل ممیزی مجبور به تغییر نام آن شده است و نام اصلی‌اش را از "The Last of Red Hot Lovers"  تغییر داده است. «اتاقی در هتل پلازا» (۱۹۶۸)، «خنده در طبقه بیست‌وسوم» (۱۹۹۳)، «زوج ناجور» (۱۹۶۸)، «کله‌پوک‌ها» (۱۹۸۱)، «پسران آفتاب» (۱۹۷۲) و ... اشاره کرد.

«اگر زندگی را بدون درد و رنج سپری می‌کنی، احتمالا هنوز به‌دنیا نیامده‌ای.»

از کتاب خاطرات نیل سایمون با عنوان «نمایش ادامه دارد»، انتشارات سایمون و شوستر، ۱۹۹۹