سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای از وضعیت زندانی عقیدتی،‌ مریم اکبری‌منفرد ابراز نگرانی کرد. این سازمان می‌گوید که مقامات جمهوری اسلامی از «مریم اکبری منفرد» به‌دلیل دادخواهی قتل عام سال  ۶۷ «انتقام می‌گیرند». خانم اکبری‌منفرد با نوشتن نامه سرگشاده‌ای خواهان بیان حقیقت درباره قتل برادر و خواهرش در جریان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ شده بود. این درخواست با خشم مقامات امنیتی جمهوری اسلامی مواجه شد، تا آنجا که به گفته همسرش در تاریخ ۲۳ اردیبهشت سال‌جاری،‌ مقامات امنیتی در واکنش به این نامه او را به سه سال حبس اضافی (علاوه بر محکومیت ۱۵ ساله) در سیستان و بلوچستان تهدید کرده‌اند. حسن جعفری، همسر خانم اکبری به سازمان عفو بین‌الملل گفته است که در وزارت اطلاعات، ماموران به او اخطار دادند که این تهدیدات را به اجرا می‌گذارند مگر این که مریم اکبری منفرد نامه‌نگاری و اطلاع رسانی در مورد سرنوشت و محل دفن چند هزار زندانی، از جمله خواهر و برادرش را که در روندی غیرقانونی و فراقضایی در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند متوقف کند.

رها بحرینی، پژوهشگر عفو بین‌الملل به وبسایت ایران اینترنشنال گفت: «عفو بین‌الملل از مقامات جمهوری اسلامی درخواست کرده به جای آزار و اذیت مریم اکبری منفرد به شکایت بحق او رسیدگی کنند و ازاقدامات تلافی جویانه علیه او دست بردارند. خانم اکبری‌منفرد دراقدامی شجاعانه، مهرماه سال گذشته یک شکایت رسمی را در دادسرای تهران ثبت کرد و در این شکایت از مقامات جمهوری اسلامی خواست تا تحقیقات مستقل و موثر درباره اعدام هزاران زندانی سیاسی در تابستان سال ۶۷ انجام بدهند. در میان این اعدام شدگان خواهر و برادر خانم اکبری هم بودند و همچنین محل دفن زندانیان اعدام شده رامشخص کنند و عاملین و آمرین این جنایت را به جامعه معرفی کنند و به‌دست عدالت بسپارند. ازمهرماه سال گذشته مقامات جمهوری اسلامی نه تنها هیچ قدمی برای رسیدگی به این شکایت برنداشتند بلکه به طرق مختلف خانم اکبری را مورد آزار و اذیت قرار دادند. او از سال گذشته به مرکز پزشکی خارج از زندان اعزام نشده و با وجود بیماری روماتیسم مفصلی و مشکلات تیروئید، بطور دائم مورد تهدید قرار گرفته  که ملاقاتش با فرزندانش قطع می‌شود. در آخرین تحول نگران کننده هم خانم اکبری تهدید به سه سال زندان بیشتر و تبعید به زندان سیستان و بلوچستان شده است».
 

به گفته‌ی همسر خانم اکبری‌منفرد، یک مقام دادستانی نیز در واکنش به شکایت این زندانی سیاسی گفته است که او چه چیزی را می‌خواهد بداند: «آن‌ها که خواهر و برادراش را اعدام کرده‌اند حالا یا مرده‌اند یا پیرشده‌اند و خواهر و برادرش هم احتمالا در خاوران دفن شده‌اند.»

مریم اکبری‌منفرد، در پی تجمعات اعتراضی در عاشورای سال ۸۸ بازداشت شد و در خرداد سال ۸۹ در دادگاه انقلاب تهران به اتهام محاربه و اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال حبس محکوم شد. او مهرماه ۹۵ پس از انتشار فایل صوتی آیت‌الله منتظری درباره کشتار جمعی زندانیان در سال ۶۷، در دادسرای تهران شکایتی ثبت کرد و خواستار رسیدگی به دلایل اعدام خواهر و برادرش در دهه ۶۰ شد. رقیه و عبدالرضا اکبری‌منفرد، در میان چند هزار زندانی سیاسی بودند که در مرداد ۱۳۶۷ به صورت مخفیانه و بدون محاکمه اعدام شدند.

طی ماه‌های گذشته این دومین باراست که سازمان‌های مدافع حقوق بشر در مورد نقض حقوق و ارعاب جویندگان حقایق مربوط به اعدام‌های دهه ۶۰ هشدار می‌دهند. پیشتر سازمان عدالت برای ایران گزارش داده بود که خانم اکبری منفرد در بهمن ۹۵ درباره اعدام برادر و خواهر خود در سال ۶۷، به «گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل» شکایت کرده و از این نهاد خواسته بود تا از مقامات جمهوری اسلامی ایران درباره پرونده خواهر و برادرش سوال شود. او همچنین خواستار انجام تحقیقات در مورد قتل عام ۱۳۶۷، افشای محل گورهای دسته‌جمعی که زندانیان در آن دفن شده‌اند و شناسایی هویت عاملین و آمرین شده بود.

در اعدام‌های سال ۶۷ بیش از چهار هزار نفر از زندانیان سیاسی که اغلب دوران محکومیت خود را سپری می کردند یا به پایان رسانده بودند، بدون پشت سر گذاشتن روند قضایی و انجام محاکمه، در مدت دو ماه اعدام شدند.

سازمان عفو بین‌الملل از مقامات جمهوری اسلامی خواسته تا دست از اذیت و آزار خانواده‌های قربانیان کشتار ۶۷ بردارند و حق آنان را در زمینه آگاهی از حقیقت به رسمیت بشناسند. این سازمان حقوق بشری از همگان می‌خواهد که با نوشتن نامه به مقامات جمهوری اسلامی، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط این زندانی سیاسی شوند. مریم اکبری منفرد از بیماری‌های گوناگون رنج می‌برد و عفو بین‌الملل در بیانیه‌ی خود خواسته تا هرچه زودتر خدمات درمانی لازم را در اختیار او بگذارند.