نطق خانم سلحشوری در مجلس و درخواست رفراندوم، هنوز هم حرف و حدیث دارد و هرچند اصلاح‌طلبان چندان از این درخواست پشتیبانی نکرده‌اند، اما اصول‌گرایان از درخواست رفراندوم برآشفته شدند و نماینده مجلس را حتی تهدید هم کردند. عباس عبدی در یادداشتی در اعتماد، به دلایل عصبانیت اصول‌گرایان پرداخته و نوشته است:

کلمه «رفراندوم» و «همه‌پرسی» برای بخشی از اصول‌گرایان گویی که تبدیل به ناسزا شده است و با شنیدن آن از کوره در می‌روند و اعصابشان به‌هم می‌ریزد. اصلاح‌طلبان و منتقدان نیز متوجه ماجرا هستند. هرگاه بخواهند حال طرف مقابل را بگیرند و آن‌ها را در موضع تدافعی قرار دهند، پیشنهاد رفراندوم می‌دهند! مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که رفراندوم و همه‌پرسی به‌عنوان یک اصل در قانون اساسی پذیرفته شده است؛ حتی قانون اساسی موجود نیز به دلیل رای مردم و گذاشته شدن به همه‌پرسی، اعتبار و مشروعیت یافته است. پس چرا مراجعه به آن تا این حد حساسیت‌برانگیز شده است؟

در واقع اگر انتخابات واقعی باشد، نیاز چندانی به تشکیک در فلسفه «همه‌پرسی» نخواهد بود. ولی اگر فرآیند حذف و تعیین صلاحیت وارد ماجرا و انتخابات عملا دو مرحله‌ای شد، شکاف عمیقی میان خواست مردم و قدرت به‌وجود می‌آید و از این مرحله، «همه‌پرسی» تغییر مفهوم و کارکرد می‌دهد و چون تغییر مفهوم پیدا می‌کند، دفاع از آن، برای تعیین نظر مردم نسبت به موضوعات جاری اداره کشور نخواهد بود، بلکه طرح آن، برای دفاع از اصل حاکمیت مردم است و به همین دلیل هم مخالفان اصل حاکمیت مردم، با طرح «همه‌پرسی» از سوی اصلاح‌طلبان مخالفت می‌کنند. از این مرحله به بعد «همه‌پرسی» موضوعیت دارد و دفاع از انجام آن، نه برای تعیین نظر مردم درباره موضوعی خاص است، بلکه برای احترام و پذیرش اصل حاکمیت مردم است.

پرسپولیسی‌ها دیروز خوشحال‌ترین طرفداران فوتبال بودند و تیمشان توانست به مرحله بعدی جام باشگاه‌های آسیا صعود کند؛ اما این همه ماجرا نبود، سعید آقایی در سرمقاله ایران ورزشی، برد پرسپولیس از الدحیل قطر را مثل داستان شاهزاده و گدا خوانده است. تیم قطری که سرشار از امکانات و دلار است و پرسپولیسی که محروم از بودجه و خالی از بازیکنان بزرگ به نبرد می‌رود و با اینکه سکوها هم خالی است، یک برد حماسی خلق می‌کند که مثل معجزه‌ای سرخ است.