دوچرخه و اداره کشور
حسن روحانی اختیارات بیشتری میخواهد و درخواست کرده تا در این جنگ اقتصادی تمامعیار که ایران با آمریکا دارد، اختیارات رییسجمهوری مانند دوران جنگ هشت ساله با عراق افزایش پیدا کند.
حرف از افزایش اختیارات رییسجمهوری، تیتر یک بیشتر روزنامههاست و هر چند روزنامههای اصولگرا به روحانی تشر زدهاند که همین حالا هم مختار است و کاری از دستش بر نمیآید. روزنامه اصولگرای فرهیختگان، عکس روحانی را صفحه اول منتشر و کنارش ۱۱ نمونه از نهادهایی که او رییس آنهاست را فهرست کرده است، با این تیتر که «خیری ندیدهایم از این اختیارها».
ژوبین صفاری در روزنامه ابتکار به درخواست روحانی از زاویهای دیگر نگاه کرده و با عنوان «خودزنی سیاسی برای عبور از بحران ناامیدی» نوشته که در دوره اول ریاستجمهوری روحانی، اختیارات همین بود اما دولت توانست تورم را مهار کند و در سطح بینالمللی هم برجام را عملی کند. نویسنده ابتکار ادامه داده که دلیل موفقیت دولت اول روحانی این بود که مردم آن زمان امیدوار بودند و نه مثل الان ناامید و سرمایه اجتماعی این چنین ریزش نکرده بود.
یک نماینده اصلاحطلب مجلس در روزنامه آرمان هم گلایه روحانی از بیاختیاری را موجه دانسته اما یادآوری کرده در همانجا که رییسجمهوری اختیار دارد هم، دستش باز نیست. قاسم میرزایی تصریح کرده که نهادهای موازی و افراد و اشخاص متفرقه، اجازه نمیدهند تا رییسجمهوری از اختیاراتش استفاده کند و نمونهاش مجمع تشخیص مصلحت است و قوه قضاییه که در برخی موارد به صورت سلیقهای، تصمیمات دولت را خنثی میکند.
اما بشنوید از ضیافت افطار دیشب رهبر جمهوری اسلامی و اینکه در جمع شعرای حکومتی، نسبت به سرنوشت زبان فارسی و فرسودگی زبان، ابراز نگرانی کرده و اتفاقا از صدا و سیما هم گله کرده که برخی از ترانههایی که پخش میکند، بیمحتوا و از لحاظ زبانی سخیف است.
روزنامه جامجم ارگان صدا و سیما که مخاطب خامنهای بوده، تمثال رهبری را در صفحه اول کار کرده با این تیتر «حافظ پارسی» و خبر داده که رییس صدا و سیما دستور داده که در این سازمان از زبان فارسی اصیل صیانت شود.
سرمقاله روزنامه جوان هم درباره حرفهای رهبری است نوشته که «این شعرخوانیها بهانهای برای گریستن است». جوان از دلیل گریستن گفته و اینکه به تازگی ویدیو کلیپی از دانشآموزان فرانسوی منتشر شده که تحت نظارت یک استاد موسیقی که سازهای کوبهای ایرانی مینوازد، شعر مولانا را سلیس و بیغلط میخوانند و آن وقت در ایران دانشآموزان یک ترانه بیمعنی و سخیف را (منظور ترانه «جنتلمن» از «ساسی مانکن») همراه با معلمانشان همخوانی میکنند. برویم سروقت روزنامهخوانی در اولین روز از آخرین ماه بهار.