«بی‌بی‌حال ازبکی» ۱۰۶ ساله است؛ توانایی حرکتی محدودی دارد و قادربه حرف زدن نیست. پسر و نوه‌ی این زن افغانستانی، برای رسیدن به اروپا، او را بر دوش کشیده‌ و از کوه و صحرا و جنگل گذشته‌اند تا سرانجام سفرشان با عدم موافقت دولت سوئد با درخواست پناهندگی این زن، به پایان برسد.

این خانواده، بخشی از مسیر را با پای پیاده و بخشی دیگر را با قطار از کشورهای بالکان گذشته‌اند و درنهایت، به سوئد رسیده‌اند.

به گزارش روزنامه‌ی بریتانیایی گاردین، خانواده‌ی بی‌بی‌حال، به تصمیم دولت سوئد اعتراض کرده‌اند؛ با این همه، اداره‌ی مهاجرت دولت سوئد، این تصمیم را تأیید کرده و توضیح داده است که تنها سن‌وسال نمی‌تواند تضمین‌کننده‌ی پذیرفته‌شدن درخواست پناهندگی باشد.

خانواده‌ی بی‌بی‌حال معتقد است که مقامات دولت سوئد، استیصال مردم افغانستان را جدی نمی‌گیرد. بسیاری از کشورهای اروپایی، تقاضای پناهندگی افغانستانی‌ها را در الویت قرار نمی‌دهند و افغانستان، از نظر بسیاری از این دولت‌ها، در حال حاضر، مکان امنی برای زندگی است. طی سال‌های گذشته، بارها خبر اخراج پناه‌جویان افغانستانی از کشورهای اروپایی به گوش رسیده است. چندی پیش نیز خبری منتشر شد، درمورد خلبانی که حاضر نشده بود پناه‌جوی افغانستانی اخراج‌شده از بریتانیا را به کشورش بازگرداند.  

این خانواده‌ی افغانستانی، پیش از سفر به سوئد، هشت‌سال به‌شکل غیر‌قانونی در ایران ساکن بوده‌اند. فرزند بی‌بی‌حال، روایت می کند که آنها افغانستان را به‌دلیل جنگ بی‌پایان و ناامنی ترک کرده‌اند و دررابطه با داعش، طالبان و بمب‌گذاران انتحاری می‌گوید: «کاش می‌دانستم دشمنم چه کسی است. اگر می‌دانستم، سعی می‌کردم از روبرویی با او اجتناب کنم».