سرتاسر خیابان‌های لندن امروز پرچم چند رنگی دیده می‌شود که سال‌های سال است نماد همجنس‌گرایان  جنسی است. مردمانی که به دلایل تعلقات و تمایلات جنسی‌شان سال‌های سال است برای احقاق حقوق خود در تلاشند. فردا هشتم ژوئیه روز رژه دگرباشان جنسی(london pride) در لندن است.

رژه همجنسگرایان جنسی هر سال از ابتدای ماه جولای به مدت یک هفته در بسیاری از کشورهای مدافع حقوق بشر برگزار می‌شود. این افراد در زمان گفته شده  به خیابان آمده و به صورت رژه و راه‌پیمایی به هویت جنسی خود افتخار می‌کنند.

گرایش جنسی، الگوی پایداری از تمایل جنسی و یا عاشقانه (و یا هر دو) است که شخص نسبت به افرادی از جنس مخالف، همجنس، هر دو جنس، و یا بیش از یک جنس از خود نشان می‌دهد. انواع این تمایل را به طور عمومی به دسته‌های دگرجنس‌گرایی (گرایش به جنس مخالف)، همجنس‌گرایی (گرایش به همجنس)، دوجنس‌گرایی (گرایش به هر دو جنس) تقسیم می‌کنند و گاهی بی‌جنس‌گرایی (عدم وجود تمایل جنسی) نیز در این میان به عنوان دستهٔ چهارم به حساب می‌آيد.

احترام به حقوق دیگران سال‌های سال است که دستخوش تغییرات است و سلیقه‌ای عمل می‌شود.  دسامبر سال ۱۹۴۱ فرانکلین روزولت رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر را در کنگره ایالات متحده آمریکا مطرح کرد. روزولت به شهروندان آمریکایی و تمام جهان پیام و نوید چهار آزادی را برای آینده جهان بشری داده بود. هفت سال پس از این تاریخ  در۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ میلادی این اعلامیه به تصویب رسید.

در آن روز اعلامیه جهانی با ۴۸ رأی موافق، بدون رأی مخالف و ۸ رای ممتنع به تصویب رسید. شوروی، جمهوری سوسیالیستی اوکراین شوروی، جمهوری سوسیالیستی بلاروس شوروی، جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی، جمهوری خلق لهستان، چکسلواکی، عربستان سعودی و اتحادیه آفریقای جنوبی هشت نماینده‌ای بودند که رای ممتنع دادند. هندوراس و یمن (که در آن دوره جزو کشورهای عضو بودند) در رای‌گیری شرکت نکردند.

از اوایل دهه ۱۹۹۰ در ساز و کارهای ملل متحد، موضوع حمایت از حقوق همجنس‌گرایان و به رسمیت شناختن حقوق و آزادی‌های آنان محور توجه قرار گرفت و مکرراً به دولت‌های عضو ملل متحد نیز ‌این فشارها مبنی بر به رسمیت شناختن حقوق همجنس‌گرایان اعمال شد، اما‌ این امر هنوز هم به لحاظ مقبولیت در عرصه جامعه بین‌المللی با ضعف‌های جدی روبروست.

اگر چه اعلامیه حقوق بشر با عبارت «همه انسان‌ها آزاد و برابر و برخوردار از حقوق و کرامت به‌دنیا می‌آیند» اما رفتارهای قانون و شهروندان  با همجنس‌گرایان  نشان از این واقعیت است که در گفتمان معاصر حقوق بین‌الملل بشر هنوز همجنس گریزی و مبارزه با همجنسگرایی به قوت خود باقی است و آن را جرم می‌دانند. کشورهای اسلامی بیش از کشورهای دیگر با این تمایل جنسی برخورد می‌کنند. ایران کشوری است که تمایل انسان به هم‌جنس خود را جرم می‌داند. ماده ۱۰۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ حکم لواط (رابطه جنسی دو مرد با یکدیگر) را اعدام قرار داده بود، که با فشار فعالان حقوق بشر در لایحه جدید، شرایط اندکی تغییر کرد. بر اساس ماده ۲۳۳ مجازات اسلامی فرد مفعول در هر صورت اعدام می‌شود و فاعل فقط در صورت «عنف، اکراه و داشتن همسر» اعدام خواهد شد.

اما آیا لواط با همجنسگرایی همگون است؟

فرزین نصیرایی استاد پیشین دانشگاه در رشته مدیریت دولتی ومنابع انسانی  در گفت‌وگویی با ایران اینترنشنال درباره تفاوت لواط و همجنسگرایی گفت: «هنگامی‌که قرآن را مطالعه می‌کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که در هیچ سوره یا آیه‌ای به صورت مشخص از همجنسگرایی یاد نشده  در نتیجه مجازاتی نیز برای آن درنظرگرفته نشده است. این بر خلاف اعمال دیگری چون زنا است که هم با عنوان از آنها یاد شده و هم مجازات‌های معینی برای آن ذکر شده است. تنها مورد اشاره به روابط همجنسگرایانه در قرآن در خصوص داستان قوم لوط است».

نصیرایی در ادامه‌ درخصوص داستان لوط گفت: «قرآن، این قوم  را به جهت داشتن رفتارهای شهوت‌انگیز تنها نسبت به مردان و رویگردانی از روابط زناشویی با زنان نکوهش کرد وبر آن‌ها عذاب الهی را به عنوان سرنوشت نهایی‌شان نازل کرد. قرائن متعددی در روایت قرآنی این داستان گویای وجود روابط همجنسگرایانه به عنف در بین قوم لوط است».

به همجنسگرایی در ایران و عربستان و تعدادی دیگر از کشورهای اسلامی به استناد احکام فقهی، مجازات مرگ را در پی دارد. موارد متعدد اجرای حکم اعدام برای همجنسگرایی در دهه‌های اخیر در ایران و عربستان گزارش شده است».

او با اشاره به قوانین دنیای جدید گفت: « پدیده همجنسگرایی متعلق به دنیای جدید است وازآنجایی که قرآن خودرا مکلف به صحبت کردن به زبان قوم (زبان فرهنگی و علمی و تاریخی ) می‌کند و از آنجایی که علم آن زمان هیچ شناختی از پدیده همجنسگرایی نداشت، تفکیکی بین همجنسگرایی و لواط در آن دیده نشد و همانگونه که داده‌های قرآن درباره علم نجوم و زمین شناسی و ژنتیک سازگار با علم آن زمان و ناسازگار با علم زمان ماست».

او در ادامه خاطر نشان کرد: «به باوربرخی از قرآن پژوهان نواندیش تنها ۱۰ درصد از آیه‌های  قرآن با دنیای جدید همخوانی دارد و وابسته به زمان و مکان خاص نیست. صرفنظر از این‌که نفس این تنازع آرا و تکثر افکار حال با هر انگیزه و انگیخته‌ای خجسته است،‌ تنها و تنها منتقدینی را نشانه گرفته که با نگاه درون دینی بخصوص نگاه قرآنی این افراد با این تمایل جنسی مخالف هستند.»

به گفته این استاد دانشگاه، دنیای جدید دنیای حق‌های متکثر و گاها متضاد است تمام این حق‌ها ابتدا با انکار و انزجار و بعضا اعدام معتقدان آن همراه بود اما نهایتا پذیرفته و نهادینه شده است».

دربرخی نقاط جهان از زمان بسیارقدیم، شاهد اشاراتی به این تمایل جنسی هستیم. ادیان ابراهیمی همچون یهودیت، اسلام و مسیحیت با همجنس‌گرایی مخالف هستند، هر چند که در این رابطه در میان متخصصان دینی اختلاف نظر وجود دارد و برای نمونه برخی از فرقه‌های مسیحیت همجنس‌گرایی را گناه نمی‌دانند. اما بسیاری از ادیان الهی چون اسلام این تمایل را گناه و مجازاتش را مرگ می‌دانند. مجازاتی که فعالان حقوق بشر آن را پایمال دانستن حق این گروه دانسته و سال‌های سال است برای مطالبه‌‌ی این حق در تلاشند.