روزنامه‌ی گاردین در شماره‌ی امروز خود، سه‌شنبه ۳۰ خرداد، از فاطمه و سکینه افراسیابی به‌عنوان نخستین ایرانیان قربانی آتش‌سوزی گرنفل در لندن نام برده است.

گاردین می‌نویسد: «فرزندان فاطمه افراسیابی در ایران زندگی می‌کنند و دختر او می‌گوید مقامات هر دو دولت بریتانیا و ایران برای دادن ویزای مسافرت به آنها برای دنبال کردن سرنوشت مادرشان، هیچ کمکی نکرده‌اند».

گاردین می‌نویسد: «خانواده‌ی دو خواهر ایرانی که احتمالاً در آتش‌سوزی ساختمان گرنفل کشته شده‌اند، از اندوه شدید خود در میان نگرانی مضاعف برای دریافت ویزای سفر به بریتانیا برای شرکت در مراسم خاکسپاری خانواده‌ی خود سخن گفته‌اند».

دو خواهر، سکینه و فاطمه افراسیابی در طبقه‌ی ۱۸ساختمان گرنفل زندگی می‌کرده‌اند و سکینه از ناتوانی جسمی رنج می‌برده است و تنها با عصای مخصوص پزشکی قادر به راه رفتن بوده است. فرزندان سکینه به گاردین می‌گویند که سال گذشته پس از آنکه تقاضایش برای یک محل زندگی مناسب افراد ناتوان جسمی، از سوی شهرداری محل رد شده بود، درساختمان گرنفل اسکان داده شده بود.

دختر سکینه، نازنین اکلانی با گریه به گاردین گفت که مادر او قبلاً از رفتن به یک ساختمان همکف منع شده بود. نازنین می‌گوید: «مادرم به‌زور به ساختمان گرنفل انتقال داده شده بود؛ چون گزینه‌ی دیگری در اختیار نداشت. در روزهای عادی برای او چندین دقیقه طول می‌کشید تا از طبقه‌ی ۱۸ به خیابان برسد، اما در یک آتش‌سوزی مهیب، هیچ شانسی برای فرار نداشته است».

برادر نازنین، شاهرخ، که راننده‌ی تاکسی است، در لحظه‌ی شروع آتش‌سوزی با خاله خود فاطمه، تلفنی صحبت کرده بود. شاهرخ می‌گوید: «خاله‌ی من فاطمه به من گفت آنها تنها توانسته‌اند خود را به طبقه‌ی ۲۳ برسند. یک خانواده‌ی افغان در آن طبقه زندگی می‌کرده است و چون خاله‌ی من، ناتوان جسمی بود، مرد افغان سعی کرده بود مادر مرا از طبقه‌ی ۱۸ به طبقه‌ی ۲۳ ببرد، تا آنها را از گسترش آتش محفوظ نگه دارد.

من سعی کردم تا آخرین لحظه با مادرم و خاله‌ام در تماس تلفنی باشم، اما آنها می‌گفتند چرا کمک به ما نمی‌رسد. در لحظات آخر، صدای تنفس او به شمارش افتاده بود و سرانجام هم تنفس او و هم صدای تلفن قطع شد».