به گزارش خبرگزاری‌های جمهوری اسلامی ایران، پروفسور لطفی علی‌عسکرزاده، ریاضی‌دان، دانشمند علوم کامپیوتر و بنیان‌گذار «منطق فازی»، که بیشتر به نام‌های لطفی‌ زاده یا لطفی ع. زاده شناخته می‌شد، شنبه ۲۱ مردادماه ۹۶، در سن ۹۷ سالگی درگذشت.

وب‌سایت خبری آذربایجانی News.az، جمعه ۲۰ مردادماه از نورمن، پسر لطفی زاده نقل کرده بود که او با اشاره به بیماری و وخامت وضعیت جسمانی این استاد بزرگ علوم کامپیوتر، گفته است که پدرش مشخصاً از او خواسته تا در کشور جمهوری آذربایجان به خاک سپرده شود.

لطفی‌ زاده در سال ۱۲۹۹ (۱۹۲۱ میلادی) از پدری ایرانی و مادری روس، در شهر باکوی جمهوری آذربایجان شوروی متولد شده بود. وقتی که او ده‌ساله بود، خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند و دوران متوسطه را در کالج البرز (دبیرستان البرز فعلی) گذراند. پس از آن، در سال ۱۳۲۱، رشته‌ی «مهندسی برق» را در دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران به پایان رساند.

پس از پایان مهندسی برق، لطفی زاده به ایالات متحده‌ی آمریکا مهاجرت کرد؛ تحصیلات خود را در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا، در دانشگاه‌های ام‌آی‌تی و کلمبیا ادامه داد و سپس شروع به تدریس در دانشگاه‌ کرد. او از سال ۱۹۵۹ در دانشگاه برکلی در کالیفرنیای آمریکا تدریس می‌کرد و با درجه‌ی استاد تمامی از این دانشگاه بازنشسته شده بود.

لطفی‌ زاده اثر پیشروی خود را در زمینه‌ی مجموعه‌های فازی در سال۱۳۴۴ (۱۹۶۵میلادی) منتشر و نظریه‌ی «منطق فازی» را در ۱۳۵۲ (۱۹۷۳) مطرح کرد.

«منطق فازی»، نوعی منطق چندارزشی است که در مقابل منطق کلاسیک و قطعی دودویی(که در آن گزاره‌ها تنها درست یا نادرست هستند و ارزش آنها صفر یا یک است) مطرح شده است. با طرح این منطق، تحولات عظیمی در صحنه‌ی محاسبات نو، علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی ایجاد شد.

لطفی زاده جوایز و مدال‌های علمی فراوانی دریافت کرده است و بسیاری از دانشگاه‌های مختلف جهان، دکترای افتخاری به او اعطا کرده‌اند؛ دانشگاه تهران نیز در اسفندماه سال ۱۳۹۴، به این دانش‌آموخته‌ی پیشین خود دکترای افتخاری داد و از سردیس او رونمایی کرد.