شش ماه پس از آن‌که صدف خادم  به‌عنوان اولین بوکسور زن ایرانی در یک مبارزه رسمی بین‌المللی و بدون پوشش اسلامی مقابل حریف فرانسوی خود به پیروزی رسید، شهریار رحمانی، دبیر فدراسیون بوکس ایران، گفت: «قرار است لباس اسلامی مناسب برای بانوان بوکسور ایرانی با هدف شرکت در میادین جهانی بوکس تعریف شود.»

خادم اما به دلیل شرکت در این مسابقه بدون پوشش اسلامی و انتشار اخباری درباره احتمال بازداشت، او و مربی‌اش مهیار منشی‌پور، به ایران بازنگشتند.

دبیر فدراسیون بوکس ایران، سی‌ام شهریور، گفت: «از آن‌جا که  بانوان زیادی علاقمند به این ورزش هستند، فدراسیون بوکس با وزارت ورزش و جوانان برای حضور بانوان بوکسور ایرانی در عرصه‌های بین المللی، رایزنی‌هایی داشته است و نشستی با معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان برگزار شد تا راهکار قانونی برای حضور بانوان ورزشکار این رشته ورزشی همانند سایر رشته‌های ورزشی در رقابت‌های برون مرزی پیدا شود.»

دبیر فدراسیون بوکس ایران تاکید کرد که در مقابل «بانوان فعال در رشته ورزشی بوکس نیز می‌توانند با پوشش مناسب در رقابت‌ها حاضر شده و افتخار آفرین شوند.»

ورزش بوکس پس از انقلاب ۱۳۵۷ تا یازده سال از سوی جمهوری اسلامی ایران ممنوع بود و در سال ۱۳۶۸ فدراسیون بوکس به ریاست احمد ناطق نوری، نماینده مجلس و برادر علی‌اکبر ناطق نوری، دوباره راه اندازی شد اما بوکس زنان تا چهار دهه بعد همچنان ممنوع باقی ماند. در ۲۹ آبان ماه ۱۳۹۷ سایت فدراسیون بوکس برای نخستین بار از ثبت نام زنان برای آموزش داوری و مربیگری بوکس خبر داد.

راه اندازی بوکس زنان در ایران از وعده‌های حسین ثوری،رییس فدراسیون بوکس ایران، در زمان انتخابات ریاست این فدراسیون است.

راه اندازی بوکس زنان در ایران سال‌ها با مخالفت‌ نهادهای حکومتی موجه بوده است تا آنجا که وقتی رییس فدراسیون جهانی بوکس در سال ۱۳۹۵ طی سفر به تهران برای راه اندازی بوکس زنان با وزیر وقت ورزش و جوانان تفاهم کرد، احمد ناطق‌نوری، که چند دهه ریاست فدراسیون بوکس ایران را بر عهده داشت، گفت: «همین که بوکس آقایان را نگه داریم هنر کرده‌ایم.»

پیشتر نیز مرضیه اکبرآبادی، معاون سابق زنان در وزارت ورزش و جوانان در دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد، گفته بود: «از میان رشته‌های رینگی تنها کیک بوکسینگ و موی تای در ایران فعال بودند که بر اساس بررسی‌های انجام شده فعالیت بانوان در این دو رشته ممنوع شد.»

وی گفته بود: «با توجه به خشونتی که در این رشته‌هاست و خطری که برای سلامتی بانوان به جهت آن‌که مادران آینده خواهند بود دارد، همچنین نحوه برگزاری مسابقات، بافت رینگ و تماشاگران، برنامه‌هایی که قبل و بعد از مسابقات انجام می‌شود و در کل فرهنگ غالب بر این نوع رشته‌ها و مسابقات آن‌ها که مغایر با فرهنگ اسلامی و ایرانی ماست، چنین تصمیمی اتخاذ شده است.»

شهریار رحمانی، دبیر فدراسیون بوکس ایران، اما روز شنبه  ۳۰شهریور۱۳۹۸، با بیان این‌که «وزارت ورزش و جوانان بدون مقاومت و مخالفتی با این مساله برخورد کرده و مسایل بخش بوکس بانوان از مجاری قانونی در حال انجام است»، گفت: «امیدواریم تا در ماه‌های آینده نتایج مطلوبی برای حضور بانوان بوکسور ایران در عرصه‌های بین المللی و آسیایی بدست آید.»

سخنان دبیر فدراسیون بوکس شش ماه پس از آن بیان شد که صدف خادم اولین بوکسور زن ایرانی توانست در یک مبارزه رسمی بین‌المللی و در رقابتی که سه راند به طول انجامید، بر حریف فرانسوی خود غلبه کند.

او در گفت‌وگوی تلویزیونی با ایران اینترنشنال، گفت: «انرژی ۸۰ میلیون ایرانی را پشت سرم احساس می‌کردم. این لحظات را هزار بار در خواب دیده بودم و با تمام وجودم بازی کردم.»

صدف خادم همچنین گفت که «اگر افرادی مثل مهیار منشی‌پور نبودند باید رویایم را به گور می‌بردم. این نقطه شروع بود. از بازی خودم راضی نبودم. ایراداتم را رفع می‌کنم تا به المپیک برسم.»

خادم و مربی‌اش منشی‌پور پس از اولین مسابقه و برد رسمی خادم در فرانسه تصمیم گرفتند به ایران بازنگردند. مهیار منشی‌پور بیست و هفتم فروردین ماه سال‌جاری به ایران اینترنشنال گفت که پس از شنیدن خبرهایی مبنی بر وجود احتمال بازداشتش در ایران تصمیم گرفته به ایران بر نگردد و صدف خادم هم در پی تصمیم مربی‌اش، بازگشتش به ایران را لغو کرد و در فرانسه ماند.